एतत् पृष्ठम् अपरिष्कृतम् अस्ति
१० सर्ग:]
69
सत्यं, सीते ! करोग्यच वार्तानां खहु रक्षणम्
कालकालेषु - सर्वकालेष्वपीत्यर्थः ॥ ५ ॥}}
अस्मानभ्यवपद्येति पदद्वयमावत्यं, अस्मान् अभ्यवपद्य--अभि- गम्य । अभ्यवपद्येति-पद्यतेः गतौ आर्ष परस्मैपदम् । अभ्य- वपत्तिः - अनुग्रहः । अस्मान् दण्डकारण्यवासिनः अनुगृहाण इत्येवं मामूचुः ॥ ७ ॥
तेषां मुखादेवं च्युतमिति । रक्षेति च्युतमित्यर्थः । वचन- शुश्रूषां-वचनानुष्ठानलक्षणशुश्रूषामित्यर्थः । कृत्वा-मनास कृत्वा । एवं प्राचीनः पङ्कः पाठः । योजनाशक्तया चरणशुश्रूषामिति परन्ति मृदवः पौराणिकाः [११] । एवमेव तैः बहुशः प्राचीनपाठनाशनम् ॥ ८ ॥
- ↑ धर्मनिरता:- ङ.
- ↑ भीरुङ.
- ↑ सीमकर्मभि:- ङ.
- ↑ सर्वकालेपु-ड. भयं श्लोक: नास्ति-झ.
- ↑ एवं च अन्न आर्तिः स्वभक्षणमेव । तच भक्षकवधमन्तरा न परिहर्तु शक्यं
प्रति-आतेसंरक्षणार्थमेव रक्षोवधे प्रवृत्तिः, न तु निर्हेतुकतयेति भावः ॥ - ↑ तै:-ङ,
- ↑ अभ्यवपद्येति । मनुगृहाणेत्यर्थः, लोण्मध्यम पुरुषैकवचनम्, आर्ष परस्मैपदम् । अभ्यवपत्ति:-अनुग्रह:- गो.
- ↑ भ्यबपधैते-ड
- ↑ क्रिया कैङ्क निर्वर्तनोपयोगितया वाचिकर्कङ्कर्य कृत्वा इदं वाक्य-
अनेन करणद्वयनिष्ठा प्रतिपादिता ॥ - ↑ चरण-ड.. झ.
- ↑ गोविन्दराजीये तथैव पाठः ।।
