एतत् पृष्ठम् अपरिष्कृतम् अस्ति
184
[अरण्यकाण्ड:
दूषणादिवध:
इत्याषें श्रीमद्रामायणे वाल्मीकीये अरण्यकाण्डे पश्चविंशः सर्गः
तीव्र (४६) मानः सर्गः ॥ ४६ ॥
इति श्रीमद्रामायणामृतकतकटीकायां अरण्यकाण्डे पञ्चविंशः सर्गः
|
षड्विंशः सर्गः |
|
[दूषणादिवध:] |
दूषणस्तु [३] स्वकं सैन्यं हन्यमानं निरीक्ष्य सः ।
संदिदेश महाबाहुः भीमवेगान् दुरासदान् ॥ १ ॥
राक्षसान् [४] पञ्चसाहस्रान् समरेष्वनिवर्तिनः ।
अथ दूषणवघः । दूषण स्त्वित्यादि । पञ्चसाहस्रानित्यनेन अर्थात् नवसाहस्री हतेत्यवगम्यते ।। १ ।।
ते शृलैः पड्डिशैः खड्गैः शिलावर्षैः दुमैरपि ॥ २ ॥
शरवर्षैर विच्छिन्नं ववृषुस्तं समन्ततः ।
स द्रुमाणां शिलानां च वर्ष प्राणहरं महत् ॥ ३ ॥
- ↑ तिलककतकयोः प्रायस्तुल्यपाठत्वात् तिलकानुरोधेनायं लोकोऽत्र
योजितः । रामं चलितुं – रामं प्रति संमुख गन्तुम्' इति च-ति. व्याख्यातम् । चलितुं-
चालयितुं - कम्पयितुं इति वाऽर्थः ॥ - ↑ पतदनन्तरं " बलावशेषं तु निरस्तमाहवे खराधिकं राक्षसदुर्बलं बलम् । जधान रामं स्थिरधर्मपौरुषः धनुर्बलैरप्रतिवारणैः शरैः ॥”- इत्यधिकम् - ङ.
- ↑ दूषणस्य सेनापतित्वेन 'स्वकं सैन्यं 'इत्युक्तिः ।
- ↑ पञ्चसाहस्रानित्यनेन पञ्चसाहस्री पूर्वे इतेति व्यन्यते- गो.
