मणिप्रवराकारं— इन्द्रनीलरत्नाकारं शृङ्गं यस्य स तथा । मणि- शब्द: केवल इन्द्रनीले कविसमयप्रयोगः । क्वचित् सिता क्वचित् असिता च मुखाकृतिः - मुखशोभा यस्य स तथा । मधूक पुष्पनिभे पार्श्वे यस्य स तथा। कलं-पद्मं तस्य किञ्जरकः-केसरः तत्संनिभः तथा ॥ १५-१९ ॥
वनं प्रज्वलयन् रम्यं रामाश्रमपदं च तत्
मनोहरं दर्शनीयं रूपं कृत्वा स राक्षसः ।। २० ।।
प्रलोभनार्थं वैदेह्याः नानाधातुविचित्रितम् |
[१]विचरन् गच्छते तस्मात् शादूलानि समन्ततः ।। २१ ।।
प्रज्वलयन्– दीपयन् ॥ २०-२१ ॥
रूप्यैः विन्दुशतैश्चित्रः भूत्वा स प्रियदर्शनः ।
विटपीनां किसलयान् [२] भक्ताऽदन् विचचार ह ॥ २२ ॥
भक्तेति । 'जान्तनशां विभाषा' इत्यनुनासिकलोपः ॥ २२ ॥
कदलीगृहं कदलीवनान्तर्गतसूक्ष्मगृहम् । सीतासंदर्शनमपेक्ष्य इतस्ततो मन्दगति समाश्रयन् ॥ २३-२४ ॥
पुनर्गत्वा निवृत्तश्च विचचार मृगोत्तमः ।
गत्वा मुहूर्त त्वरया पुनः प्रतिनिवर्तते ।। २५ ।।
