एतत् पृष्ठम् अपरिष्कृतम् अस्ति
४७ सर्ग:]
323
प्राचीकशद क्रमात् तीव्रं दुर्भावं कामितां च सः
[१] स त्वं नाम च गोत्रं च कुलं चाचक्ष्व तत्वतः ॥ २३ ॥
|| एकश्च दण्डकारण्ये किमर्थं चरसि, द्विज !
एवं ब्रुवन्त्यां सीतायां रामपत्नयाँ महाबलः ।। २४ ।।
प्रत्युवाचोत्तरं तीव्रं रावणो राक्षसाधिपः ।
[२] येन वित्रासिता लोकाः सदेवासुर [३]पन्नगाः ॥ २५ ॥
अहं स रावणो नाम, सीते ! रक्षोगणेश्वरः ।
त्वां तु काञ्चनवर्णाभां दृष्ट्वा कौशेयवासिनीम् ॥ २६ ॥
11 रतिं स्वकेषु दारेषु नाधिगच्छाम्पनिन्दिते !
दृष्ट्येति । पूर्वं श्रुत्वा, अद्य दृष्ट्वा चेत्यर्थः ॥ २६ ॥
- ↑ ननु सम्यासिनं प्रति कुलगा त्रप्रश्नोऽनुपपन्नः । एकाकितया अरण्ये सञ्चार पर्धर्म एव । अतोऽङ्गत इव प्रतिभातीति चेत्, उच्यते पूर्वाश्रमनामगोत्रप्रश्नोऽयम् ।
न तु ग्राम-प्रसङ्गरहितेऽरण्ये इति, ‘कथं भवान् भिक्षाप्रदजनरहिते चरति ?' इति प्रश्न उपपद्यते - गो.परन्तु सीता रावणं 'ब्राह्मण !" " द्विजश्रेष्ठ ! "द्विज ! इत्येव संबुध्यतीत्यवधेयमत्र । - ↑ यद्यपि परिव्राजकरूपेणागतवतः रावणस्य हठात् एवंवाद: न चातुर्यावह:, परन्तु
'स मन्मथशराविष्ट: ' (16-13) इत्यादिना तस्य कामोपहतचित्तत्व प्रतीत्या, कामपर-
"वशानां स्वप्रलोभनीयनारीपुरतः विकत्थनस्यावशत्वतः हठात स्वप्रभावमेव वर्णयितुमुपक्रमति
रावणः । अत एव पूर्वलाके 'प्रत्युवाचोत्तरं तीव्र इति दृश्यते तीव्र - त्वरित -अवशत इति यावत् ॥ - ↑ मानुषा:-ज.
- ↑ गिरि-ज.
- ↑ विचरिष्यसि-ज.
