उचितानुचितमनवेक्ष्य सर्वलोकविरुद्धं समारब्धं राघवस्य विवासनम् । तच्च तस्य, अस्माकं च सर्वेषां सङ्क्रोशं-दुःखं जनयिष्यति ॥ २८ ॥
अहं तावन्महाराजे पितृत्वं नोपलक्षये ।
भ्राता भर्ता च बन्धुश्च पिता च मम राघवः ॥ २९ ॥
तस्मादहं तावन्महाराजे पितृत्वं नोपलक्षये । 'गुरोरप्यवलिप्तस्य कार्याकार्यमजानतः । उत्पधं प्रतिपन्नस्य परित्यागो विधीयते ॥' इति शास्त्रेणेति शेषः । ’ज्येष्ठो भ्राता पितृसमः' इति न्यायेन धार्मिके ज्येष्ठ एव पित्रादिबुद्धिरित्याह--भ्रातेत्यादि । भर्ता-स्वामी ॥ २९ ॥
अन्यदप्याह-सर्वलोकेत्यादि । त्यक्त्वाऽवस्थितं त्वामनेन क्रूरेण कर्मणा हेतुना सर्वलोकः कथमनुरज्येत ॥ ३० ॥
सर्वप्रजाभिरामं हि रामं प्रव्राज्य धार्मिकम् ।
सर्वलोकं विरुध्येमं कथं राजा भविष्यति ॥ ३१ ॥
यदेवं सर्वलोको विरुध्येत, तत् कथं राजा भविष्यति पिता । इत्यब्रवील्लक्ष्मण इति शेषः ॥ ३१ ॥