नारदपुराणम्- पूर्वार्धः/अध्यायः ७०
सनत्कुमार उवाच ।।
अथ वक्ष्ये महाविष्णोर्मन्त्रान्लोकेषु दुर्लभान् ।।
यान्प्राप्य मानवास्तूर्णं प्राप्नुवंति निजेप्सितम् ।। ७०-१ ।।
येषामुच्चारणेनत३ संघः प०ीयते ।।
ब्रह्मादयोऽपि याञ्ज्ञात्वा समर्थाः स्युर्जगत्कृतौ ।। ७०-२ ।।
तारहृत्पूर्वकं ङेंतं नारायणपदं भवेत् ।।
अष्टाक्षरो मनुश्चास्य साध्यो नारायणो मुनिः ।। ७०-३ ।।
छन्दः प्रोक्तं च गायत्री देवता विष्णुख्ययः ।।
ॐ बीजं यं च तथा शक्तिर्विनियोगोऽखिलाप्तये ।। ७०-४ ।।
क्रुद्धोल्काय हृदाख्यातं महोल्काय शिरः स्मृतम् ।।
वीरोल्काय शिखा प्रोक्ता द्युल्काय कवचं मतम् ।। ७०-५ ।।
महोल्कायेति चास्रं स्यादित्थं पंचांगकल्पना ।।
पुनः षडंगमंत्रोत्थैः षड्वर्णैश्च समाचरेत् ।। ७०-६ ।।
अवशिष्टौ न्यसेत्कुक्षिपृष्टयोर्मंत्रवर्णकौ ।।
सुदर्शनस्य मंत्रेण कुर्याद्दिग्बन्धनं ततः ।। ७०-७ ।।
तारो नमश्चतुर्थ्यंतं सुदर्शनपदं वदेत् ।।
अस्त्रायफडिति प्रोक्तो मंत्रो द्वादशवर्णवान् ।। ७०-८ ।।
दशावृत्तिमय न्यासं वक्ष्ये विभूतिपञ्चरम् ।।
मूलार्णान्स्वतनौ न्यस्येदाधारे हृदये मुखे ।। ७०-९ ।।
दोःपन्मूलेषु नासायां प्रथमावृत्तिरीरिता ।।
गले नाभौ हृदि कुचपार्श्वपृष्टेषु तत्पराः ।। ७०-१० ।।
मूर्द्धास्यनेत्रश्रवणघ्राणेषु च तृतीयकाः ।।
दोःपादसंध्यंगुलिषु वेदावृत्त्या च विन्यसेत् ।। ७०-११ ।।
धातुप्राणेषु हृदये विन्यसेत्तदनंतरम् ।।
शिरोनेत्रा स्यहृत्कुक्षिसोरुजंघापदद्वये ।। ७०-१२ ।।
एकैकशो न्यसेद्वर्णान्मंत्रस्य क्रमतः सुधीः ।।
न्यसेद्धृदंसोरुपदेष्वर्णान्वेदमितान्मनोः ।। ७०-१३ ।।
चक्रशं खगदांभोजपदेषु स्वस्वमुद्रया ।।
शेषांश्च न्यासवर्योऽयं विभूतिपञ्जराभिधः ।। ७०-१४ ।।
न्यसेन्मूलार्णमेकैकं सचंद्रं तारसम्पुटम् ।।
अथवा वै नमोंतेन न्यसेदित्यपरे जगुः ।। ७०-१५ ।।
तत्त्वन्यासं ततः कुर्याद्धिष्णुभावप्रसिद्धये ।।
अष्टार्णोऽष्टप्रकृत्यात्मा गदितः पूर्वसूरिभिः ।। ७०-१६ ।।
पृथिव्यादीनि भूतानि ततोऽहंकारमेव च ।।
महांश्च प्रकृतिश्चैवेत्यष्टौ प्रकृतयो मताः ।। ७०-१७ ।।
पादे लिंगे हृदि मुखे मूर्ध्नि वक्षसि हृत्स्थले ।।
सर्वांगे व्यापकं कुर्यादेकेन साधकोत्तमः ।। ७०-१८ ।।
मंत्रार्णहृत्परायाद्यमात्मने हृदयांतिमम् ।।
तत्तन्नाम समुच्चार्य्य न्यसेत्तत्तत्स्थले बुधः ।। ७०-१९ ।।
अयं तत्त्वाभिधो न्यासः सर्वन्यासोत्तमोत्तमः ।।
मूर्तीर्न्यसेद्द्वादश वै द्वादशादित्यसंयुताः ।। ७०-२० ।।
द्वादशाक्षरवर्णाद्या द्वादशादित्यसंयुताः ।।
अष्टार्णोऽयं मनुश्चाष्टप्रकृत्यात्मा समीरितः ।। ७०-२१ ।।
तासामात्मचतुष्कस्य योगादर्काक्षरो भवेत् ।।
ललाटकुक्षिहृत्कंठदक्षपार्श्वांसकेषु च ।। ७०-२२ ।।
गले च वामपार्श्वांसगलपृष्टेष्वनंतरम् ।।
ककुद्यपि न्यसेन्मंत्री मूर्तीर्द्वादश वै क्रमात् ।। ७०-२३ ।।
धात्रा तु केशवं न्यस्यार्यम्ण नारायणं पुनः ।।
मित्रेण माधवं न्यस्य गोविंदं वरुणेन च ।। ७०-२४ ।।
विष्णुं चैवांशुना युक्तं भगेन मधुसूदनम् ।।
न्यसेद्विवस्वता युक्तं त्रिविक्रममतः परम् ।। ७०-२५ ।।
वामनं च तथाद्रण पूष्णा श्रीधरमेव च ।।
हृषीकेशं न्यसेत्पश्चात्पर्जन्येन समन्वितम् ।। ७०-२६ ।।
त्वष्ट्रा युतं पद्मनाभं दामोदरं च विष्णुना ।।
द्वादसार्णं ततो मंत्रं समस्ते शिरसि न्यसेत् ।। ७०-२७ ।।
व्यापकं विन्यसेत्पश्चात्किरीटमनुना सुधीः ।।
ध्रुवःकिरीटकेयूरहारांते मकरेतिच ।। ७०-२८ ।।
कुंडलांते चक्रशंखगदांतेंऽभोजहस्ततः ।।
पीतांबरांते श्रीवत्सां कितवक्षः स्थलेति च ।। ७०-२९ ।।
श्रीभूमिसहितस्वात्मज्योतिर्द्वयमतः परम् ।।
वदेद्दीप्तिकरायांति सहस्रादित्यतेजसे ।। ७०-३० ।।
नमोंतो बाणषङ्वर्णैः किरीटमनुरीरितः ।।
एवं न्यासविधिं कृत्वा ध्यायेन्नारायणं विभुम् ।। ७०-३१ ।।
उद्यत्कोट्यर्कसदृशं शंखं चक्रं गदांबुजम् ।।
दधतं च करैर्भूमिश्रीभ्यां पार्श्वद्वयांचितम् ।। ७०-३२ ।।
श्रीवत्सवक्षसं भ्राजत्कौस्तुभामुक्तकन्धरम् ।।
हारकेयूरवलयांगदं पीतांबरं स्मरेत् ।। ७०-३३ ।।
वर्णलक्षं जपेन्मंत्रं विधिवन्नियतेंद्रियः ।।
प्रथमेन तु लक्षेण स्वात्मशुद्धिर्भवेद् ध्रुवम् ।। ७०-३४ ।।
लक्षद्वयजपेनाथ मंत्रशुद्धिमवाप्नुयात् ।।
लक्षत्रयेण जप्तेन स्वर्लोकमधिगच्छति ।। ७०-३५ ।।
विष्णोः समीपमाप्नोति वेदलक्षजपान्नरः ।।
तथा च निर्मलं ज्ञानं पंचलक्षजपाद्भवेत् ।। ७०-३६ ।।
लक्षषष्टेन चाप्नोति मंत्री विष्णौ स्थिरा मतिम् ।।
सप्तलक्षजपान्मंत्री विष्णोः सारूप्यमाप्नुयात् ।। ७०-३७ ।।
अष्टलक्षं जपेन्मंत्री निर्वाणमधिगच्छति ।।
एवं जप्त्वा ततः प्राज्ञो दशांशं सरसीरुहैः ।। ७०-३८ ।।
मधुराक्तैः प्रजुहुयात्संस्कृते हव्यवाहने ।।
मंडूकात्परतत्वांतं पीठे संपूज्य यत्नतः ।। ७०-३९ ।।
विमलोत्कर्षिणी ज्ञाना क्रिया योगा ततः परा ।।
प्रह्वी सत्या तथेशाननुग्रहा नवमी मता ।। ७०-४० ।।
तारो नमनो भगवते विष्णवे सर्वभू ततः ।।
तात्मने वासुदेवाय सर्वात्मेति पदं वदेत् ।। ७०-४१ ।।
संयोगयोगपद्मांते पीठाय हृदयांतिमः ।।
षड्विंशदक्षरः पीठमंत्रोऽनेनासनं दिशेत् ।। ७०-४२ ।।
मूर्तिं संकल्प्य मूलेन तस्यामावाह्य पूजयेत् ।।
आदौ चांगानि संपूज्य मंत्राणां केशरेषु च ।। ७०-४३ ।।
प्रागादिदिग्दले वासुदेवं संकर्षणं तथा ।।
प्रद्युम्नमनिरुद्धं च शक्तीः कोणेष्वथार्चयेत् ।। ७०-४४ ।।
शांतिं श्रियं सरस्वत्या रतिं संपूजयेत्क्रमात् ।।
हेमपीततमालेंद्रनीलाभाः पीतवाससः ।। ७०-४५ ।।
चतुर्भुजाः शंखचक्रगदांभघोजधरा इमे ।।
सितकांचनगोदुग्धदूर्वावर्णाश्च शक्तयः ।। ७०-४६ ।।
दलाग्रेषु चक्रशंखगदापंकजकौस्तुभान् ।।
पूजयेन्मुसलं खङ्गं वनमालां यथाक्रमात् ।। ७०-४७ ।।
रक्ताजपीतकनकश्यामकृष्णासितार्जुनान् ।।
कुंकुमाभं समभ्यर्च्येद्वहिरग्रे खगेश्वरम् ।। ७०-४८ ।।
पार्श्वयोः पूजयेत्पश्चांखपद्मनिधी क्रमात् ।।
मुक्तामाणिक्यसंकाशौ पश्चिमे ध्वजमपर्चयेत् ।। ७०-४९ ।।
रक्तं विघ्नं तथाग्नेये श्याममार्यं च राक्षसे ।।
दुर्गां श्यामां वायुकोणे सेनान्यं पीतमैश्वरे ।। ७०-५० ।।
लोकेशा नायुधैर्युक्तान्बहिः संपूजयेत्सुधीः ।।
एवमावरणैर्युक्तं योऽर्चजयेद्विष्णुमव्ययम् ।। ७०-५१ ।।
भुक्त्वेहसकलान्भोगानंते विष्णुपदं व्रजेत् ।।
क्षेत्रधान्यसुवर्णानां प्राप्तये धारणीं स्मरेत् ।। ७०-५२ ।।
देवीं दूर्वादलश्यामां दधानां शालिमंजरीम् ।।
चिंतयेद्भारतीं देवीं वीणापुस्तकधारिणीम् ।। ७०-५३ ।।
दक्षिणे देवदेवस्य पूर्णचंद्रनिभाननाम् ।।
क्षीराब्धिफेनपुंजाभे वसानां श्वेतवाससी ।। ७०-५४ ।।
भारत्या सहितं यो वै ध्यायेद्द्वेवं परात्परम् ।।
वेदवेदार्थतत्त्वज्ञो जायते सर्ववित्तमः ।। ७०-५५ ।।
नारसिंहमिवात्मानं देवं ध्यात्वातिभैरवम् ।।
शश्त्रं संमंत्र्य मंत्रेण शब्रून्हत्वा निवर्तते ।। ७०-५६ ।।
नारसिंहेन बीजेन मंत्रं संयोज्य साधकः ।।
शतमष्टोत्तरं जपत्वा वामहस्ताभिमंत्रिताः ।। ७०-५७ ।।
पुनः पुनरपः सिंचेत्सर्पदष्टोऽपि जीवति ।।
गारुडेन च संयोज्य पंचार्णेन जपेत्तदा ।। ७०-५८ ।।
निर्विषीकरणे ध्यायेद्विष्णुं गरुडवाहनम् ।।
अशोकफलके तार्क्ष्यमालिख्याशोकसंहतौ ।। ७०-५९ ।।
अशोकपुष्पैः संपूज्य भगवंतं तदग्रतः ।।
जुहुयात्तानि पुष्पाणि त्रिसंध्यं सप्तपत्रकम् ।। ७०-६० ।।
प्रत्यक्षो जायते पक्षी वरमिष्टं प्रयच्छति ।।
गाणपत्येन संयोज्य जपेल्लक्षं पयोव्रतः ।। ७०-६१ ।।
महागणपतिं देवं प्रत्यक्षमिह पश्यति ।।
वाणिबीजेन संयुक्तं षण्मासं योजयेन्नरः ।। ७०-६२ ।।
महाकविवरो भूत्वा मोहयेत्सकलं जगत् ।।
हुत्वा गुङ्चीशकलान्यर्द्धागुलमितानि च ।। ७०-६३ ।।
दधिमध्वाज्ययुक्तानि मृत्युं जयति साधकः ।।
शनैश्वर दिने सम्यक् स्पृष्ट्वा श्वत्थं च पाणिना ।। ७०-६४ ।।
जप्त्वा चाष्टशतं युद्धे ह्यपमृत्युं जयत्यसौ ।।
पञ्चविंशतिधा जप्त्वा नित्यं प्रातः पिबेज्जलम् ।। ७०-६५ ।।
सर्वपापविनिर्मुक्तो ज्ञानवान् रोगवर्जितः ।।
कुंभं संस्थाप्य विधिवदापूर्य शुद्धवारिणा ।। ७०-६६ ।।
जप्त्वायुतं ततस्तेनाभिषेकः सर्वरोगनुत् ।।
चंद्रसूर्योपरागे तु ह्युपोष्याष्टसहस्रकम् ।। ७०-६७ ।।
स्पृष्ट्वा ब्राह्मीधृतं जप्त्वा पिबेत्साधकसत्तमः ।।
मेधां कवित्वं वाक्सिद्धिं लभते नात्र संशयः ।। ७०-६८ ।।
जुहुयादयुतं विल्वैर्महाधनपतिर्भवेत् ।।
नारायणस्य मन्त्रोऽयं सर्वमंत्रोत्तमोत्तमः ।। ७०-६९ ।।
आलयः सर्वसिद्धीनां कथितस्तव नारद ।।
नारायणाय शब्दांते विद्महे पदमीरयेत् ।। ७०-७० ।।
वासुदेवपदं ङेंतं धीमहीति ततो वदेत् ।।
तन्नो विष्णुः प्रचोवर्णान्संवदेञ्चोदयादिति ।। ७०-७१ ।।
एषोक्ता विष्णुगायत्री सर्वपापप्रणाशिनी ।।
तारो हृद्भगवान् ङेंतो वासुदेवाय कीर्तितः ।। ७०-७२ ।।
द्वादशार्णो महामन्त्रो भुक्तिमुक्तिप्रदायकः ।।
स्त्रीशूद्राणां वितारोऽयं सतारस्तु द्विजन्मनाम् ।। ७०-७३ ।।
प्रजापतिर्मुनिश्चास्य गायत्री छन्द ईरितः ।।
देवता वासुदेवस्तु बीजं शक्तिर्ध्रुवश्च हृत् ।। ७०-७४ ।।
चन्द्राक्षिवेदपञ्चर्णैः समस्तेनांगकल्पनम् ।।
मूर्ध्नि भाले दृशोरास्ये गले दोर्हृदये पुनः ।। ७०-७५ ।।
कुक्षौ नाभौ ध्वजे जानुद्वये पादद्वये तथा ।।
न्यासेत्क्रमान् मन्त्रवर्णान्सृष्टिन्यासोऽयमीरितः ।। ७०-७६ ।।
हृदादिमस्तकांतं तु स्थितिन्यासं प्रचक्षते ।।
पादादारभ्य मूर्द्धानं न्यासं संहारकं विदुः ।। ७०-७७ ।।
तत्त्वन्यासं ततः कुर्यात्सर्वतंत्रेषु गोपितम् ।।
बीवं प्राणं तथा चित्तं हृत्पद्मं सूर्यमण्डलम् ।। ७०-७८ ।।
चन्द्राग्निमण्डले चैव वासुदेवं ततः परम् ।।
संकर्षणं च प्रद्युम्नमनिरुद्धं ततः परम् ।। ७०-७९ ।।
नारायणं चक्रमतस्तत्त्वानि द्वादशैव तु ।।
मूलार्णहृत्परायाद्यमात्मने हृदयांतिमम् ।। ७०-८० ।।
तत्त्वे नाम समुञ्चर्य्य न्यसेन्मूर्द्धादिषु क्रमात् ।।
पूर्वोक्तं ध्यानमत्रापि भानुलक्षजपो मनोः ।। ७०-८१ ।।
तदृशांशं तिलैराज्यलोलितैर्हवनं चरेत् ।।
पीठे पूर्वोदिते मन्त्री मूर्ति संकल्प्य मूलतः ।। ७०-८२ ।।
तस्यामावाह्य देवेशं वासुदेवं प्रपूजयेत् ।।
अङ्गानि पूर्वमभ्यर्च्य वासुदेवादिकास्ततः ।। ७०-८३ ।।
शांत्यादिशक्तयः पूज्याः प्राग्वद्दिक्षु विदिक्षु च ।।
तृतीयावरणे पूज्याः प्रोक्ता द्वादश मूर्तयः ।। ७०-८४ ।।
इंद्राद्यानायुधैर्युक्तान् पूजयेद्धरणीगृहे ।।
एवमावरणैरिष्ट्वा पञ्चभिर्विष्णुमव्ययम् ।। ७०-८५ ।।
प्राप्नुयात्सकलानर्थानन्ते विष्णुपदे व्रजेत् ।।
पुरुषोत्तमसंज्ञस्य विष्णोर्भेदचतुष्टयम् ।। ७०-८६ ।।
त्रैलोक्यमोहनस्तेषां प्रथमः परिकीर्तितः ।।
श्रीकरश्च हृषीकेशः कृषअणश्चात्र चतुर्थकः ।। ७०-८७ ।।
तारः कामो रमा पश्चान् ङेंतः स्यात्पुरुषोत्तमः ।।
वर्मास्त्राण्यग्निप्रियांतो मन्त्रो वह्नीन्दुवर्णवान् ।। ७०-८८ ।।
ब्रह्मा मुनिः स्याद्गायत्री छन्दः प्रोक्तोऽथ देवता ।।
पुरुषोत्तमसंज्ञोऽत्र बीजशक्तीस्मरंदिरे ।। ७०-८९ ।।
भूचंद्रैकरसाक्ष्यक्षिमंत्रवर्णोर्विभागतः ।।
कृत्वांगानि ततो ध्यायेद्विधिवत्पुरुषोत्तमम् ।। ७०-९० ।।
समुद्यदादित्यनिभं शंखचक्रगदांबुजैः ।।
लसत्करं पीतवस्रं स्मरेच्छ्रीपुरुषोत्तमम् ।। ७०-९१ ।।
महारत्नौघखचितस्फुरत्तोरणमंडपे ।।
मौक्तिकौघशमदमविराजितवितानके ।। ७०-९२ ।।
नृत्यद्देवांगनावृंदक्वणात्किंकिणिनूपुरे ।।
लसन्माणिक्यवेद्यां तु दीत्पार्कायुततेजसि ।। ७०-९३ ।।
वृंदारकव्रातकिरीटाग्ररत्नाभिचर्चिते ।।
नवलक्षं जपेन्मंत्रं जुहुयात्तद्दशांशतः ।। ७०-९४ ।।
उत्फुल्लैः कमलैः पीठे पूर्वोक्ते वैष्णवेऽर्चयेत् ।।
एवमाराध्य देवेशं प्राप्नोति महतीं श्रियम् ।। ७०-९५ ।।
पुत्रान्पौत्रान्यशः कांतिं भुक्तिं मुक्तिं च विंदति ।।
उत्तिष्टेति पदं पश्चाच्छ्रीकराग्निप्रियांतिमः ।। ७०-९६ ।।
अष्टार्णोऽस्य मुनिर्व्यासः पंक्तिश्छंद उदाहृतम् ।।
श्रीकाराख्यो हरिः प्रोक्तो देवता सकलेष्टदः ।। ७०-९७ ।।
भीषयद्वितयं हृत्स्यात् त्रासयद्वितयं शिरः ।।
शिखा प्रमर्द्दयद्वंद्वं वर्म प्रध्वंसयद्वयम् ।। ७०-९८ ।।
अस्रं रक्षद्वयं सर्वे हुमंताः समुदीरिताः ।।
मस्तके नेत्रयोः कंठहृदये नाभिदेशके ।। ७०-९९ ।।
ऊरूजंघांयुग्मेषु मंत्रवर्णान्क्रमान्न्यतसेत् ।।
ततः पुरुषसूक्तोक्तमंत्रैर्न्यासं समाचरेत् ।। ७०-१०० ।।
मुखे न्यसेद्ब्राह्मणोऽस्य मुखमासीदिमं मनुम् ।।
बाहुयुग्मे तथा बाहूंराजन्य इति विन्यसेत् ।। ७०-१०१ ।।
ऊरू तदस्य यद्वैश्य इममूरुद्वये न्यसेत् ।।
न्यसेत्पादद्वये मंत्री पद्भ्यां शूद्रो अजायत ।। ७०-१०२ ।।
चक्रं शंखं गदां पद्मं कराग्रेष्वथ विन्यसेत् ।।
एवं न्यासविधिं कृत्वा ध्यायेत्पूर्वोक्तमण्डपे ।। ७०-१०३ ।।
अरुणाब्जासनस्थस्य तार्क्ष्यस्योपरि संस्थितम् ।।
पूर्वोक्तरूपिणं देवं श्रीकरं लोकमोहनम् ।। ७०-१०४ ।।
ध्यात्वैवं पूजयेदष्टलक्षं मंत्री दशांशतः ।।
रक्तांबुजैः समिद्भिश्च विल्वक्षीरिद्रुमोद्भवैः ।। ७०-१०५ ।।
पयोऽन्नैः सर्पिषा हुत्वा प्रत्येकं सुसमाहितः ।।
अश्वत्थोदुंबरप्लक्षवटाः क्षीरिद्रुमाः स्मृता ।। ७०-१०६ ।।
पूजयेद्वैष्णवे पीठे मूर्तिं संकल्प्य मूलतः ।।
अंगावरणदिक्पालहेतिभिः सहितं विभुम् ।। ७०-१०७ ।।
इत्थं सिद्धे मनौ मत्री प्रयोगान्पूर्ववञ्चरेत् ।।
तारो हृद्भगवान् ङेंतो वराहेति ततः परम् ।। ७०-१०८ ।।
रूपाय भूर्भुवः स्वः स्याल्लोहितकामिका च ये ।।
भूपतित्वं च मे देहि ददापय शुचिप्रिया ।। ७०-१०९ ।।
रामाग्निवर्णो मंत्रोऽयं भार्गवोऽस्य मुनिर्मतः ।।
छन्दोऽनुष्टुब्देवतादिवराहः समुदीरितः ।। ७०-११० ।।
एकदंष्ट्राय हृदयं व्योमोल्कायग शिरः स्मृतम् ।।
शिखा तेजोऽधिपतये विश्वरूपाय वर्म च ।। ७०-१११ ।।
महादंष्ट्राय चास्त्रं स्यात्पञ्चांगमिति कल्पयेत् ।।
अथवा गिरिषट्सप्तबाणैर्वसुभिरक्षरैः ।। ७०-११२ ।।
विभक्तैर्मंत्रवर्यस्य पञ्चागांनि प्रकल्पयेत् ।।
ततौ ध्यायेदनेकार्कनिभमादिवराहकम् ।। ७०-११३ ।।
आं ह्रीं स्वर्णनिभं जान्वोरधो नाभेः सितप्रभम् ।।
इष्टाभीतिगदाशंखचक्रशक्त्यसिखेटकान् ।। ७०-११४ ।।
दधतं च करैर्दंष्ट्राग्रलसद्धरणिं स्मरेत् ।।
एवं ध्यात्वा जपेल्लक्षं दशांशं सरसीरुहैः ।। ७०-११५ ।।
मध्वक्तैर्जुहयात्पीठे पूर्वोक्ते वैष्णवे यजेत् ।।
मूलेन मूर्तिं सङ्कल्प्य तस्यां सम्पूजयेद्विभुम् ।। ७०-११६ ।।
अङ्गावरणदिक्पालहेतियंत्रप्रसिद्धये ।।
जपादेवावर्नि दद्याद्धनं धान्यं महीं श्रियम् ।। ७०-११७ ।।
सिंहार्के सितपक्षस्याष्टम्यां गव्येषु पञ्चसु ।।
शिलां शुद्धां विनिक्षिप्य स्पृष्ट्वा तामयुतं जपेत् ।। ७०-११८ ।।
उदङ्मुखस्वतो मंत्री तां शिलां लिखनेद्भुवि ।।
भूतप्रेताहिचौरादिकृतां बाधां निवारयेत् ।। ७०-११९ ।।
प्रातर्भृगुदिने साध्यभूतलान्मृदमाहरेत् ।।
मंत्रितां मूलमंत्रेण विभजेत्तां त्रिधा पुनः ।। ७०-१२० ।।
चुल्ल्यामेकं समालिप्याप्यपरं पाकभाजने ।।
गोदुग्धे परमालोड्य शोधितांस्तंदुलान् क्षिपेत् ।। ७०-१२१ ।।
सम्यक् शुद्धे शुचिः केशे जपन्मंत्रं पचेञ्चरुम् ।।
अवतार्य चरुं पश्चाद्वह्नौ देयं यथाविधि ।। ७०-१२२ ।।
सम्पूज्य धूपदीपाद्यैः पश्चादाज्यप्लुतं चरुम् ।।
जुहुयात्संस्कृते वह्नौ अष्टोत्तरशतं सुधीः ।। ७०-१२३ ।।
एवं प्रजुहुयान्मंत्री कविवारेषु सप्तसु ।।
विरोधो नश्यति क्षेत्रे शत्रुचौराद्युपद्रवाः ।। ७०-१२४ ।।
भानूदयेप्यारवारे साध्यक्षेत्रान्मृदं पुनः ।।
आदाय पूर्वविधिना हविरापाद्य पूर्ववत् ।। ७०-१२५ ।।
जुहुयादेधिते वह्नौ पूर्वसंख्याकमादरात् ।।
एवं स सप्तारवारेषु जुहुयात्क्षेत्रसिद्धये ।। ७०-१२६ ।।
जुहुयाल्लक्षसंख्याकं गव्यै श्चैव सपायसैः ।।
अभीष्टभूम्याधिपत्यं लभते नात्र संशयः ।। ७०-१२७ ।।
उद्यद्दोः परिधं दिव्यं सितदंष्ट्राग्रभूधरम् ।।
स्वर्णाभं पार्थिवे पीते मंडले सुसमाहितः ।। ७०-१२८ ।।
ध्यात्वाप्नोति महीं रम्यां वराहस्य प्रसादतः ।।
वारुणे मण्डले ध्यायेद्वाराहं हिमसन्निभघम् ।। ७०-१२९ ।।
महोपद्रवशांतिः स्यात्साधकस्य न संशयः ।।
वश्यार्थं च सदा ध्यायेद्वह्र्याभं वह्निमण्डे ।। ७०-१३० ।।
ध्यायेदेवं रिपूञ्चाटे कृष्णाभं वायुमण्डले ।।
ह्यमण्डलगतं स्वच्छं वाराहं सर्वसिद्धिदम् ।। ७०-१३१ ।।
शत्रुभूतग्रहक्ष्वेडामयपीडादिशांतये ।।
भग्वर्धीशयुतं व्योमबिंदुभूषितमस्तकम् ।। ७०-१३२ ।।
एकाक्षरो वराहस्य मन्त्रः कल्पद्रुमोऽपरः ।।
पूजाद्यार्ध्यादिकं सर्वमस्यां पूर्वोक्तवञ्चरेत् ।। ७०-१३३ ।।
सवामकर्णानिद्रास्याद्वराहाय हृदंतिमः ।।
ताराद्यो वसुवर्णोऽयं सर्वैश्वर्यप्रदायकः ।। ७०-१३४ ।।
ब्रह्मा मुनिः स्याद्गायत्री छन्दो वाराहसंज्ञकः ।।
देवश्चंद्रेंद्वब्धिनेत्रैः सवेणांगक्रिया मता ।। ७०-१३५ ।।
ध्यानपूजाप्रयोगादि प्राग्वदस्यापि कल्पयेत् ।।
प्रणवादौ च ङेन्तं च भगवतीति पदं ततः ।।
धरणिद्वितयं पश्चाद्धरेर्द्वयमुदीरयेत् ।। ७०-१३६ ।।
एकोनविंशत्यर्णाढ्यो मन्त्रो वह्निप्रियांतिमः ।।
वराहोऽस्य मुनिश्छन्दो गायत्री निवृदादिका ।। ७०-१३७ ।।
देवता धरणी बीजं तारःशक्तिर्वसुप्रिया ।।
रामवेदाग्निबाणाक्षिनेत्रार्णैरंगरकल्पनम् ।। ७०-१३८ ।।
श्यामां चित्रविभूषाढ्यां पद्मस्थां तुंगसुस्तनीम् ।।
नीलांबुजद्वयं शालिमंजरीं च शुक्रं करैः ।। ७०-१३९ ।।
दधतीं चित्रवसनां धरां भगवतीं स्मरेत् ।।
एवं ध्यात्वा जपेल्लक्षं दशांशं पायसेन तु ।। ७०-१४० ।।
साज्येन जुहुयान्मन्त्री विष्णोः पीठे समर्चयेत् ।।
मूर्तिं संकल्प्य मूलेन तस्यां वसुमतीं यजेत् ।। ७०-१४१ ।।
अङ्गानि पूर्वमाराध्य भूवह्निजलमारुतान् ।।
दिक्पात्रेषु च सम्पूज्य कोणपत्रेषु तत्कलाः ।। ७०-१४२ ।।
निवृत्तिश्च प्रतिष्टा च विद्यानां तैश्च तत्कलाः ।।
इंद्राद्यानपि वञ्चादीन्पूजयेत्तदनंतरम् ।। ७०-१४३ ।।
एवं सिद्धे मनौ मंत्री साधयेदिष्टमात्मनः ।।
धरणी प्रभजन्नेवं पशुरत्नांबरादिभिः ।। ७०-१४४ ।।
धरम्या वल्लभः स स्यात्सुखी जीवेच्छतं समा ।।
त्रैलोक्यमोहनो मंत्रो जगन्नाथस्य कीर्त्यते ।। ७०-१४५ ।।
तारः कामो रमा बीजं हृदंते पुरुषोत्तमः ।।
श्रीकंठः प्रतिरूपांते लक्ष्मीति च निवासि च ।। ७०-१४६ ।।
सकलांते जगत्पश्चात्क्षोभणेति पदं वदेत् ।।
सर्वस्त्रीहृदयांते तु विदारणपदं वदेत् ।। ७०-१४७ ।।
ततस्त्रिभुवनांतं तु मदोन्मादकरेति च ।।
सुरासुरांते मनुजसुंदरीजनवर्णतः ।। ७०-१४८ ।।
मनांसि तापयद्वंद्वं दीपयद्वितयं ततः ।।
शोषयद्वितयं पश्चान्मारयद्वितयं ततः ।। ७०-१४९ ।।
स्तंभयद्वितयं भूयो मोहयद्वितय ततः ।।
द्रावयद्वितयं तावदाकर्षययुगं ततः ।। ७०-१५० ।।
समस्तपरमो येन सुभगेन च संयुतम् ।।
सर्वसौभाग्यशब्दांते करसर्वपदं वदेत् ।। ७0-१५१ ।।
कामप्रदादमुन्ब्रह्मासेंदुर्हनुयुगं ततः ।।
चक्रेण गदया पश्चात्खङ्गेन तदनंतरम् ।। ७0-१५२ ।।
सर्वबाणैर्भेदियुगं पाशेनांते कटद्वयम् ।।
अंकुशेनेति संप्रोच्य ताडयद्वितयं पुनः ।। ७0-१५३ ।।
कुरुशब्दद्वयमथो किं तिष्टसि पदं वदेत् ।।
तावद्यावत्पदस्यांते समाहितमनंतरम् ।।
ततो मे सिद्धिराभास्य भवमन्ते च वर्म फट् ।। ७0-१५४ ।।
हृदंतोऽयं महामंत्रो द्विशतार्णः समीरितः ।।
जैमिनिर्मुनिरस्योक्तश्छंदश्चामितमीरितम् ।। ७0-१५५ ।।
देवता जगतां मोहे जगन्नाथः प्रकीर्तितः ।।
कामो बीजं रमा शक्तिर्विनियोगो।़खिलाप्तये ।। ७0-१५६ ।।
पुरुषोत्तमत्रिभुवनोन्मादकांतेऽग्निवर्म च ।।
हृदयं कीर्तितं पश्चाज्जगत्क्षोभणशब्दतः ।। ७0-१५७ ।।
लक्ष्मीदयितवर्मान्तः शिरः प्रोक्तं शिखा पुनः ।।
मन्मथो तमशब्दांते मंगजे पदमीरयेत् ।। ७0-१५८ ।।
कामदायेति हुं प्रोच्य न्यसेद्वम ततः परम् ।।
परमांते भृगुकर्णाभ्यां च सर्वपदं ततः ।। ७0-१५९ ।।
सौभाग्यकरवर्मांते कवचं पारिकीर्तितम् ।।
सुरासुरांते मनुजसुंदरीति पदं वदेत् ।। ७0-१६0 ।।
हृदयांते विदा पश्चाद्रणसर्वपदं वदेत् ।।
ततः प्रहरणधरसर्वकामुकतत्पदम् ।। ७0-१६१ ।।
हनयुग्मं च हृदयं बंधनानि ततो वदेत् ।।
आकर्षयद्वयं पश्चान्महाबलपदं ततः ।। ७0-१६२ ।।
वर्म चास्त्रं समाख्यातं नेत्रं स्यात्तदनंतरम् ।।
वदेत्रिभुवनं पश्चाच्चर सर्वजनेति च ।। ७0-१६३ ।।
मनांसि हरयुग्मांते दारयद्वितयं च मे ।।
वशमानय वर्मांते नेत्रमंत्रः समीरितः ।। ७0-१६४ ।।
षडंगमंत्रास्ताराद्याः फट्नमोंताः प्रकीर्तिताः ।।
तारस्त्रैलोक्यशब्दांते मोहनेति पदं वदेत् ।। ७0-१६५ ।।
हृषीकेशेति संप्रोच्याप्रतिरूपादिशब्दतः ।।
मम्नथानंतरं सर्वस्त्रीणां हृदयमीरयेत् ।। ७0-१६६ ।।
आकर्षणपदा गच्छदागच्छहृदयांतिमः ।।
अनेन व्यापकं कृत्वा जगन्नाथं स्मरेत् सुधीः ।। ७0-१६७ ।।
क्षीराब्धेस्तु तटे रम्यं सुरद्रुमलतांचितम् ।।
उद्यदर्काभुजालाभं स्वधाम्नोज्वालदिङ्मुखम् ।। ७0-१६८ ।।
प्रसूनावलिसौरभ्यमाद्यन्मधुकरारवम् ।।
दिव्यवातोञ्चलत्कंजपरागोद्धूलितांबरम् ।। ७0-१६९ ।।
स्वर्वधूगीतमाधुर्याभिराम चिंतयेद्वनम् ।।
तदंतर्मणिसम्पत्तिस्फुरत्तोरणमण्डपे ।। ७0-१७0 ।।
विलसन्मौक्तिकोद्दामदामराजद्वितानके ।।
मणिवेद्यादि वियत्किरीटाग्रसमर्चिते ।। ७0-१७१ ।।
दिव्यसिंहासने विप्र समासीनं स्मरेद्विभुम् ।।
शंखपाशेषु चापानि मुसलं नंदकं गदाम् ।। ७0-१७२ ।।
अंकुशं दधतं दोर्भिः श्लिष्टे कमलयोरसि ।।
पश्यत्यंकस्थयांभोजश्रिया रागोल्लसदृशा ।। ७0-१७३ ।।
ध्यात्वैवं प्रजपेल्लक्षचतुष्कं तद्दशांशतः ।।
कुंडेऽर्द्धचंद्रे पद्मैर्वा जातीपुष्पैश्च होमयेत् ।। ७0-१७४ ।।
यागभूमिं तथात्मानं यागोपकरणं तथा ।।
पूजयिष्यन् जगन्नाथं गायत्र्या प्रोक्षयेद्वुधः ।। ७0-१७५ ।।
त्रैलोक्यमोहनायांते विद्महे पदमीरयेत् ।।
स्मराय धीमहीत्युक्त्वा तन्नो विष्णुः प्रचोदयात् ।। ७0-१७६ ।।
गायत्र्येषा समाख्याता सर्वशुद्धिकरी परा ।।
कल्पयेदासनं पीठे पूर्वोक्ते वैष्णवे सुधीः ।। ७0-१७७ ।।
पक्षिराजाय ठद्वंद्वं पीठमंत्रोऽयमीरितः ।।
मूर्तिं संकल्पमूलेन तस्यामावाहयेदतः ।। ७0-१७८ ।।
व्यापकन्यासमंत्रेण ततः सम्पूज्य भक्तितः ।।
श्रीवत्सहृदयं तेन श्रीवत्सं स्तनयोर्यजेत् ।। ७0-१७९ ।।
कौस्तुभाय हृदंतेन यजेद्वक्षसि कौस्तुभम् ।।
पूजयेद्वनमालायै हृदंतेन गले च ताम् ।। ७0-१८0 ।।
कर्णिकायां ततोऽभ्यर्चयेद्विधिवञ्चांगदेवताः ।।
दलेषु पूजयेत्पश्चाल्लक्ष्म्याद्यावृत्तचामराः ।। ७0-१८१ ।।
बन्धूककुसुमाभासाःमुक्ताहारलसत्कुचाः ।।
उत्फुल्लांभघोजनयना मदविभ्रममंथराः ।। ७0-१८२ ।।
लक्ष्मी सरस्वती चैव धृतिः प्रीतिस्ततः परम् ।।
कांतिः शांतिस्तुष्टिपुष्टिबीजाद्या ङेनमोंतिकाः ।। ७0-१८३ ।।
भृगुः खड्राशचन्द्राढ्यो देव्या बीजमुदाहृतम् ।।
ह्रस्वत्रयक्लीबसर्वरहितस्वरसंयुतम् ।। ७0-१८४ ।।
देव्या बीजं क्रमादासामादौ च विनियोजयेत् ।।
दलाग्रेषु यजेच्छंखं शार्ङ्गं चक्रमसिं गदाम् ।। ७0-१८५ ।।
अंकुशं मुसलं पाशं स्वमुद्रामनुभिः पृथक् ।।
महाजलचरा यांते वर्मास्त्रं वह्निवल्लभा ।। ७0-१८६ ।।
पांचजन्या प्रताराद्यो नमोंतः शंखपूजने ।।
शार्ङ्गाय सशयांते च वर्मास्त्रं वह्निवल्लभा ।। ७0-१८७ ।।
शार्ङ्गाय हृदयं मन्त्रो महाद्यः शार्ङ्गपूजने ।।
सुदर्शनमहांते तु चक्रराजपदं वदेत् ।। ७0-१८८ ।।
हययुग्मं सर्वदुष्टभयमन्ते कुरुद्वयम् ।।
छिंधिद्वयं ततः पश्चाद्विदारययुगं ततः ।। ७0-१८९ ।।
परमन्त्रान् ग्रसद्वन्द्वं भक्षयद्वितयं पुनः ।।
भूकानि त्रासयद्वंद्वं वर्मफड्वह्निसुंदरी ।। ७0-१९0 ।।
सुदर्शनाय हृदयं प्रोक्तश्चक्रर्चने मनुः ।।
महाखङ्गतीक्ष्णपदाच्छिवियुग्मं समीरयेत् ।। ७0-१९१ ।।
हुं फट् स्वाहा च खङ्गाय नमः खङ्गार्चने मनुः ।।
महाकौमोदकीत्यन्ते वदेञ्चैव महाबले ।। ७0-१९२ ।।
सर्वासुरांतके पश्चात्प्रसीदयुगलेति च ।।
वर्मास्त्रवह्निजायांतकौमोदकि हृक्षतिमः ।। ७0-१९३ ।।
कौमोदक्यर्चने प्रोक्तो मन्त्रः सर्वार्थसाधकः ।।
महांकुशपदात्कुट्चयुग्मं हुंफट्वसुप्रिया ।। ७0-१९४ ।।
अंकुशाय नमः प्रोक्तो मन्त्रग्रौवाकुशर्चने ।।
संवर्तकमहांते तु मुसलेति पदं वदेत् ।। ७0-१९५ ।।
योधयद्वितयं वर्म फडंते वह्निसुंदरी ।।
मुसलाय नमः प्रोक्तो मन्त्रो सुसलपूजने ।। ७0-१९६ ।।
महापाश हदादघटयमाकर्षयद्वयम् ।।
हुं फटे स्वाहा च पाशाय नमः पाशार्चने मनुः ।। ७0-१९७ ।।
ताराद्या मनवो ह्येते ततः शक्रादिकान्यजेत् ।। ७0-१९८ ।।
वज्राद्यानपि संपूज्य सर्वसिद्धीश्वरो भवेत् ।।
मासमात्रं तु कुसुमैः पूजयित्वा हयारिजैः ।। ७0-१९९ ।।
कुमुदैर्वा प्रजुहुयादष्टोत्तरसहस्रकम् ।।
मासमात्रेण वश्यास्स्युस्तस्य सर्वे नृपोत्तमाः ।। ७0-२00 ।।
यस्य नाम युतं मंत्रं जपेदयुतसंख्यया ।।
स भवेद्दासवत्सद्यो मंत्रस्यास्य प्रभावतः । ७0-२0१ ।।
बहुना किमिहोक्तेन मनुनानेन साधकः ।।
साधयेत्सकलान्कामान्विष्णुतुल्यो न संशयः ।। ७0-२0२ ।।
इति श्रीबृहन्नारदीयपुराणे पूर्वभागे बृहदुपाख्याने तृतीयपादे सप्ततितमोऽध्यायः ।।