पृष्ठम्:कादम्बरी-उत्तरभागः(पि.वि. काणे)१९१३.djvu/75

धायचतनय शोकविह्नलाऽम्वामनोरमावासंस्थापयित्वव्याआआकईं
भृआमईःकाचिउदसिद्धातांसाधत्यईतुंपश्चात्स्थितः । उ_तनरपतिः ।
कश्चिदस्ङ्घटितः तत्सङ्घटनाय पश्चात्पारईलाबितः । कत्वईद्विर्द्या
काचिदगृहातां तांग्रहीतुंमयोत्सङ्कलितःआ इत्येतानिचान्यानि
चान्तरात्मनाचिरमुधोर??एव र्त्त्वंका?ल्प्य हृदयास्फुटनाद्वि?।
म्रिवापराधिनमिव?मंहापातकिनमिवात्मानं मन्यमानोवदनमदर्श
यच्छनैःकृउच्छ्राआदईव तानप्राक्षीता मय्यागतेकिंकश्चिदेवंवि
धोऽन्तरे सग्रामौत्पन्नः । व्याधिर्वाकश्चिदाशुकार्यसाव्यरूपः
समुपजातः । येनैतदताऋकैर्तमे_वृमहृआवज्रपतनमुपनतमै इतिआ
तेत्वेवं पृष्टा सर्वे सममेव कर?क्त?श्रुतयो व्यज्ञपयन्।१०
आदेऋवृशान्तंपापम् । देवशरीरमिवसाग्रंवर्षशतं ध्रियतेवैश
य्पायेनः इति । एतदाकर्ण्यचोज्जीवित इवानन्दबाप्पनिर्भरः
सं??त?सर्वानेव कगृऋठग्रहेणावादीत्?आजीवतोवैशम्पायनस्या
न्यत्रक्षणमप्यवस्थृआन्मसृंभूआउवयुताऋमयैवं पृष्टाभवन्तः आतज्जीव
तीत्येतानितु तावत्कुर्णेकृतान्यक्षराणि । अधुनाकिंवृत्तमस्य१ष्
येनासौनागतःआ क्व वास्थितः । केनवाप्रसङ्गेन स्थित ।
कथंवातमेकाकिनमुत्सृज्यायाताभवन्तः । कथंवाभवद्भिर्बा
लादपि नानीतोसाआवईत्येतदवगन्तुमुत्ताम्यतिमे हृदयमितिआते
चैवंपृष्टाव्यज्ञपयना देव्रश्रु_?यतांयृथावृत्तमा
पृष्ठतःस्कन्धावारमनुपालयर्द्भिः शनैः शनैर्वैश।पायनेनसह?०
भवद्भिरागन्तव्यमित्यादिश्य»गतवातेदेवेऋ तस्त्व?वसेसुवगृऋहुआईत
प्ंवाद्धोसन्धृ?आआईदकस्य?ए?पकण्यस्यनदत्तमेऋव प्रयाणंस्कन्धावा
रेणाअन्यीस्मन्नहन्याहतायांर प्रयाणशूएंं१ सज्ज?त्कईयमाणेसाधने
प्रातरेवास्मान्वैशम्पायनोऽऋभ्य्रधोता अतिपुण्यंह्यच्छोदार?यंसरः
आ_रुआणे ?ते । तदस्मिन्स्नात्वा प्रणम्य चास्यैव तीरभाआईज?ष्
सिद्धायतने भगवन्तं भवानीप्रभुं महे_यरं शशाङ्कशक्वलशेखरं
ब्रजामःआआदईव्यजनसोवईताकेनकदा पुनःस्वप्नेपिभूमिआरईयमा