पुटमेतत् सुपुष्टितम्
1952.]
श्रीपद्मिनीपरिणये प्रथमोऽङ्कः
शार--उदयधरात्मजे हृदयप्रवर्तनं विना अन्यत्र तव गुरुजन एव प्रभवति ।
पद्मिनी-(मुखं नमयति)
शार--(अपवार्य) राजन् ! विदितौ भवत्तनुजयोः प्रणयभाजनजनौ ।
कासा--(अपवार्य) भगवन् !
- जीमूतकः प्रयतते स्वयमाप्तुमेतां
- मत्तेभकः स च जिहीर्षति निर्निमित्तम् ।
- सा कौमुदी त्वहह तस्य वशं गताऽऽसीत्
- पुत्रौ मनोरथमिमौ कथमाप्नुतां तम् ॥
- जीमूतकः प्रयतते स्वयमाप्तुमेतां
शार–
- यद्यानुकूल्यं विधिराप्नुयात् ते जीमूततः कश्चन वज्रपातः ।
- मत्तेभकं नाशयतु क्षणात् तं जीमूतकं हन्तु [१]हरिः प्रचण्डः ॥
कासा-सर्वस्य भव्यस्य निदानं भवदाशीर्नः ।
(नेपथ्ये)
- राजन्! विजयस्व, विजयस्व !
- जीमूतकस्य विगमादिह भास्करोऽय-
- मत्युन्नतं पदमवाप्य विराजमानः ।
- तां पद्मिनीं विकसितां कलयत्यमन्दं
- मत्तेभकोऽपि परिधावति तापतप्तः ॥
- जीमूतकस्य विगमादिह भास्करोऽय-
शार-कोऽयमस्मदनुकूलं व्याहरति ?
कासा-एष वन्दी विज्ञापयति माध्याह्निकसमयम् ।
शार-भद्रेयमुपश्रुतिः ।
कासा-सर्वं भवत्प्रसादात् ।
शार-भदौ, इह विहरतमव्याकुलौ । (तथेति तौ परिक्रामतः) ।
शार–राजन् ! पश्य पुत्रौ ।
- ↑ 'शिखी हरिश्च' इत्यपि पाठः ।
13