इर-पापशमनम् । उक्तं हि --
- 'यद्राव्या कुरुते पापं कर्मणा मनसा गिरा ।
- तिष्ठन्वै पूर्वसन्ध्यायां प्राणायामैर्व्यपोहति' ॥
इत्यादि । तत: ।
बला-तदो सीसे मुहे हिअए वि परिसइ । तं किम् । (ततः शीर्षे मुखे हृदयेऽपि स्पृशति । तत्किम् ?) ।
इर-तन्न्यासारव्यं कर्म । उक्तं हि, 'न्यासस्स्यान्मन्त्रसन्नाहो न्यासहीनो निरर्थकः' इत्यादि । ततः ।
बला-तदो जवं करिअ पिट्टचुण्णेहिं फलए रंगवल्लीं कुणइ । (ततो जपं कृत्वा पिष्टचूर्णैः फलके रङ्गवल्लीं करोति) ।
इर-मुग्धे ! तत्केवलं न रङ्गवल्ली । किन्तु यन्त्रविन्यसनम् ।
बला-तं किंणिमित्तम् ? (तत्किन्निमित्तम् ?) ।
इर-पूजार्थम् । ‘उक्तं हि, यन्त्रे वा प्रतिमायां वा पूजये’दित्यादि । ततः ।
बला-तदो तत्थ कुसुमेहिं जलेहिं चंदणेहिं पूएइ । (ततस्तत्र कुसुमैर्जलैश्चन्दनैः पूजयति) ।
इर-ततः ।
बला-तदो किं वि समं ओणेदुं अच्छि णिमीळिअ मुहुतं आसीणा एव णिद्दाइ । (ततः किमपि श्रममपनेतुमक्षि निमील्य मुहूर्तमासीनैव निद्राति) ।
इर–मुग्धे, न निद्राति श्रमापनोदनाय । किन्तु निमीलितनयना ध्यायति । ततः ।
बला-णिवेदिअं ओअणं, भक्खणं, छीरं, सहिए समं संभोजिअ सुहं वसइ । (निवेदितमोदनं भक्षणं क्षीरं सख्या समं सम्भुज्य सुखं वसति) ।
इर-महाराजजीमूतस्तत्रागच्छति वा ?
बला-मज्झे मज्झे आअदो बही वट्टमाणो जालरन्ध्रेण पेक्खइ । (मध्ये मध्ये आगतः बहिर्वर्तमानो जालरन्ध्रेण प्रेक्षते) ।
इर–तदानीं पद्मिनी कीदृशी भवति ?
बला-णिमीळइ लोअणम् ( निमीलयति लोचनम्) ।
