शर्विलकः--( सेर्ष्यम् ) मदनिके ! किं नाम प्रियमिति ?।
|
त्वत्स्नेहबद्धहृदयो हि करोम्यकार्ये |
( साकूतम् )
|
इह सर्वस्वफलिनः कुलपुत्रमहाद्रुमाः ।, |
वसन्तसेना--( सस्मितम् ) अहो, से अत्थाणे आवेओ । [ अहो, अस्यास्थान आवेगः ।]
शर्विलकः--सर्वथा,-
|
3अपण्डितास्ते पुरुषा मता मे ये स्त्रीषु च श्रीषु च विश्वसन्ति । |
|
स्त्रीषु न रागः कार्यो रक्तं पुरुषं स्त्रियः परिभवन्ति । । |
सुष्टु खल्विदमुच्यते,—
|
एता हसन्ति च रुदन्ति च वित्तहेतो- |
निभृतं संगतमित्यभिप्रायः ॥ विषादेति ॥ ८ ॥ त्वदिति । मन्मथेन विपन्नो गुणो यस्य । ईदृशोऽपि देहं रक्षामि । मदनिकार्थं चौर्याहरणेन हीनगुणत्वं व्यक्तम् ॥ ५ ॥ इहेति ॥ १० ॥ अयमिति ॥ ११॥ अपण्डिता इति ॥ १२ ॥ स्त्रीष्विति ॥ १३ ॥ एता इति । सुमनसः पुष्पवृत्तेरेक- | टिप्प०---1 कामातुरोऽन्यस्य मानं न रक्षति, अहं तु रक्षामीति भावः । 2 अत्र विशेषणविशेष्ययोः समस्तं सावयवरूपमलंकारः । ३ शक्तस्य कामप्रतिघाते क्रोधो भवति, अशक्तस्य तु विषाद इति शास्त्र क्रुद्धः शर्विलको वेश्याजनं निर्भर्स्त्य,
स्त्रीजातिमग्रिमपञ्चश्लोकैर्निर्भर्त्सयति ।
