भिक्षुः----णमो बुद्धश्श; शलणागदम्हि । [नमो बुद्धाय; शरणा- गतोऽस्मि ।]
विटः–गच्छतु ।।
शकारः–णं शमएण । [ ननु सम1येन !]
विटः---कीदृशः समयः ।।
शकारः----तधा कद्दमं फेलदु, जधा पाणिअं पंकाइलं ण होदि । अधवा पाणिअं पुंजीकदुअ कद्दमे फेलदु । [ तथा कर्दमं प्रक्षिपतु, यथा पानीयं पङ्काविलं न भवति । अथवा पानीयं पुञ्जीकृत्य कर्दमे क्षिपतु ।
विटः--अहो मूर्खता,--
|
विपर्यस्तमनश्चेष्टैः शिलाशकलवर्ष्मभिः। |
( भिक्षुर्नाट्येनाक्रोशति )
शकारः--- किं भणादि ? । [ किं भणति ? ।]
विटः--स्तौति भवन्तम् ।।
शकारः--थुणु थुणु, पुणो वि थुणु । [ स्तुनु स्तुनु, पुनरपि स्तुनु ।
( तथा कृत्वा निष्क्रान्तो भिक्षुः )
विदः---काणेलीमातः ! पश्योद्यानस्य शोभाम्
|
अमी हि वृक्षाः फलपुष्पशोभिताः |
पुत्रक हृदय अदस्वं (?) । भट्टारकं दउतिटिति नम इति प्रस्तावात् (?) । विटोऽयमर्थः (१) पंकाइलं पह्वाविलम्। कलुषमिति यावत् ॥ विपर्यस्तमिति । टिप्प- उच्यमानकार्यकरणस्य प्रतिज्ञया । -*-*-*-*-*-*-*-
- -
- -
-*-
