( प्रकाशम् ) आर्यचारुदत्तः खल्वसौ कथमिदमकार्यं करिष्यति ? । (‘धोणा-' [९।१६ ] इत्यादि पठति ) ।
शकारः---किं पक्खवादेण ? ववहाले दीशदि । [किं पक्षपातेन ? व्यवहारो इश्यते ।]
अधिकरणकः-- अपेहि, मूर्ख !
वेदार्थान्प्राकृतस्त्वं वदसि, न च ते जिह्वा निपतिता, |
आर्यचारुदत्तः कथमकार्यं करिष्यति ? ।
कृत्वा समुद्रमु1दकोच्छ्रयमात्रशेषं |
वृद्धा--हदास ! जो तदाणिं णासीकिदं सुवण्णभंडअं रत्तिं चोरेहिं अवहिदं त्ति तस्स कारणादो चदुस्समुद्दसारभूदं रअणावलिं देदि, सो दाणिं अत्थकल्लवत्तस्स कालणादो इमं अकज्जं करेदि ! । हा जादे ! एहि मे पुत्ति ।। [ हताश ! यस्तदानीं न्यासीकृतं सुवर्णभाण्डं रात्रौ चौरैरपह्रतमिति तस्य कारणाच्चतुःसमुद्रसारभूतां रत्नावलीं ददाति, स
॥ १९ ॥ तुलनमिति ॥ २० ॥ वेदार्थानित्यादि । अतिधृति जातिः । वेदार्थविरोधिनो वचने जिह्वापातो युज्यते ॥ २१ ॥ कृत्येति । अनपेक्षितानि । अपेक्षा योग्यतामप्यपेक्षा तेषां न कृतेत्यर्थः (१) ॥ २२ ॥
टिप्प-1 उदकेनोदकस्य वा उच्छ्रय उच्चतैव शेषो यस्य तं समुद्रम् , समुदस्योदकमहत्तयैव महत्त्वं, न पुनः संपद्भिरित्याशयः । ३ यद्वीरैर्न जुष्टं सेवितं
पापमिति भावः।
...-... ... ... ..
.
.
........--- |
--
--
- -