( नेपथ्ये )
पौराः । वावादेध, किंणिमित्तं पादकी जीवावीअदि ? । [ पौराः ! व्यापादयत, किंनिमित्तं पातकी जीव्यते ? । ]
( वसन्तसेना वध्यमालां चारुदत्तस्य कण्ठादपनीय शकारस्योपरि क्षिपति )
शकारः--गब्भदाशीधीए ! पशीद पशीद । ण उण मालइश्शं । ता पलित्ताआहि } { गर्भदासीपुत्रि ! प्रसीद प्रसीद । न पुनरयिष्यामि । तत्परित्रायस्व ।]
शर्विलकः---अरे रे, अपनयत । आर्यचारुदत्त ! आज्ञाप्यताम्- किमस्य पापस्यानुष्ठीयताम् ।।
चारुदत्तः----किमहं यह्रवीमि तक्रियते ?।
शर्विलकः कोऽत्र संदेहः ।
चारुदत्तः---सत्यम् ।।
शर्विलकः----सत्यम् ।
चारुदत्तः----यद्येवं शीघ्रमयम्---
शर्विलक-किं हन्यताम् ।।
चारुदत्तः–नहि नहि, मुच्यताम् ।
शर्विलकः-किमर्थम् ।।
चारुदत्तः--
|
शत्रुः कृतापराधः शरणमुपेत्य पादयोः पतितः । |
शर्विलकः--एवम् , तर्हि श्वभिः खाद्यताम् ।
चारुदत्तः–नहि,
|
उपकारहतस्तु कर्तव्यः ॥ ५४॥ |
शर्विलकः–अहो, आश्चर्यम्, किं करोमि । वदत्वार्यः ।
चारुदत्तः तन्मुच्यताम् ।
शर्विलकः-मुक्तो भवतु ।
