द्यूतप्रसक्तमनुष्यो न शक्यो वारयितुं |
कापि वेलार्यचारुदत्तस्य गा[२]न्धर्वं श्रोतुं गतस्य । अतिक्राम[३]त्यर्धरजनी । अद्यापि नागच्छति । तद्यावद्धहिर्द्वारशालायां गत्वा स्वप्स्यामि ।]
( इति तथा करोति )
( ततः प्रविशति चारुदतो विदूषकश्च )
चारुदत्तः----अहो अहो ! साधु साधु, रेभिलेन गीतम् । वीणा हि[४] नामासमुद्रोत्थित रत्नम् । कुतः,-
उत्कण्ठितस्य हृदयानुगुणा वयस्या |
विदूषकः---भो, एहि । गेहं गच्छेम्ह । [ भोः, एहि । गृहं गच्छावः ।]
लम्पटः । 'पडकला' इति महाराष्ट्रभाषा । सस्यलम्पटो बलीवर्दो न शक्यो वारयितुम् । अन्यप्रसक्तकलत्रं न शक्यं वारयितुम् । द्यूतप्रसक्तमनुष्यो न शक्यो वारयितुम् । योऽपि स्वाभाविको दोषः सोऽपीत्यर्थान्न शक्यो वारयितुम् ॥ अतिरिक्तदातृत्वं दोष एवेति । तं च मम स्वामी न त्यजतीति भावः ॥ २ ॥ गन्धव्यं गान्धर्वम् ; गीतमित्यर्थः ॥ उत्कण्ठितस्येति॥ ३॥ सुक्कअं संस्कृ- {{rule]] टिप्प०---। अत्र न्यूनता द्रूप्यरूपकमलङ्कारः । उत्कण्ठितस्य कान्तासक्तस्य विरहिणो मनोनुगुणा वयस्या सखी वीणेत्यर्थः । यस्या वीणायाः प्रवरो विनोदो वादनव्यापारः संकेतके चिरं स्थापयति । संकेतकं नामानुरागिणोमींलने संकेतः, पक्षे;-वीणावादने संकेतविशेषः । विरहातुराणमतिप्रिया
संस्थापना विरहव्याप्तप्तप्राणसंबोधना वीणेत्याशयः ।