पृष्ठम्:लीलावती.pdf/१०६

घसनसहिता ? । A स्ने भवतः । पूतीकाशैरयनं वृत्तन्तभङीऊपरमेवेति भो रै२वग8न्धम् । अत्रापि विशेष:पपत्त्यर्थं परिशिष्टप्रकरणं द्रष्टत्रयम् । लघुभक्रयदर्शनञ्जरैह । श्री प्रत्यङ्कपत्रङ्कष्टः परस्परं कर्तुंहता भुजा इति । धनुर्भी श्रद्धधर्म प्रकल्पितं श्रुती तु तत्र द्विभुजङ्गथततः १३२}} यह्नर्बधः कोटिघधेन युक्रे स्थदेका श्रुतिः कोटिभुजाबलैक्यम् । अन्था लघौ सत्यपि साधनेऽस्मिन् पूर्वैः कृतं यद्गुरु तन्न बिझ३३॥ अत्यदृष्टम् । न्यः । । एतयोरितरेतरकहता भुजाः कोटयः भुज इति कुते जातं २५ । ६० । ५२ । ३६} १२ ८ तेषां महती भूलेंडु मुख भितरौ वह् इति | प्रकल्थ्य क्षेऽदर्शनं इमौ कणौ भहतायसेन- नहौ ६३ । ५६ । अस्यैच जश्त्यद्रथस्योत्तरो- तरभुजकोट्योर्जातौ जातौ ३६ । २० अन- ! योऽयमेकः कीः ६ । बह्वः ३ ! धृ { कोट्योश्च । ४ । १३ । यातौ १५ १ ४८। अभयोरैक्थमन्यः कर्णः ६३ । एवं श्रुती स्याताम् । एवं सुखेन ते। अथ यदि पाश्र्वभुजयोर्यत्ययं कृत्व थस्तं क्षेत्रम् । ३ ९ तद् यद्धयकर्णयबधः ६५ ५२ द्वितीयकणैः। १५ ५९ १० 8 9 अत्रोपपतिः । अझ प्रथममिदं जयद्रथं कल्पितं यद्यस्य भुजकोटिक क्रमेण छ, को, क तथा द्वितीयस्य च भु, छो', के इति कल्पिताः । अथ भु, हो, ॐ सृथक् पृथक् को' , भु अथ संज्ञापनेन ये द्वे जात्यत्रिभुजे सुस्पचेते ते चाद्यस्य लजातीये भवत इति क्षेत्रमित्या स्पष्टमेव । एवमेव झु , को, कं पृथक् पृथकू को, भु अभ्य संगुण्य ये त्रिभुजे ते चापिह्रिीश्रस्य संजातोये । एवं कृते चत्वरि ईश्भुजन्युद्यन्ते ।