वेणीसंहारे
पञ्चमोऽङ्कः ।
( ततः प्रविशति रथयानेन गान्धारी संजयो धृतराष्ट्रश्च ।)
धृतराष्ट्रः--संजय! कथय कस्मिन्नुद्देशे कुरुकुलकाननैकशेषप्रवालो वत्सो मे दुर्योधनस्तिष्ठति ? । कच्चिज्जीवति वा न वा ? ।
गान्धारी--जाद ! जइ सच्चं जीवदि मे वच्छो ता कहेहि कस्सिं देसे वट्टइ। (जात! यदि सत्यं जीवति मे वत्सस्तत्कथय कस्मिन्देशे वर्तते )
संजयः- -नन्वेष महाराज एक एतन्न्यग्रोधच्छायायामुपविष्टस्तिष्ठति ।
गान्धारीः--(सकरुणम् ।) जाद ! एआइ त्ति भणासि । किं णु क्खु संपदं भादुसदं से पास्से णत्थि ? ( जात ! एकाकीति भणसि । किं नु खलु सांप्रतं भ्रातृशतमस्य पार्श्वे नास्ति ?)
संजयः--तात! अम्ब! अवतरतं स्वैरं रथात् ।
(सर्वेऽवतरणं नाटयन्ति ।)
( ततः प्रविशति सव्रीडमुपविष्टो दुर्योधनः!)
संजयः-- ( उपसृत्य । ) विजयतां महाराजः । नन्वेष तातोऽम्बया सह प्राप्तः किं न पश्यति महाराजः ? ।
( दुर्योधनो वैलक्ष्यं नाटयति ।)
धृतराष्ट्रः--
|
शल्यानि व्यपनीय कङ्कवदनैरुन्मोचिते कङ्कटे |
( धृतराष्ट्रो गान्धारी च स्पर्शेनोपेत्यालिंगतः । )
गान्धारी-- वच्छ ! अदिगाढप्पहारवेअणापज्जाउलस्स्स अम्हेसु सण्णिहिदेसु वि ण प्पसरदि दे वाणी । ( वत्स! अतिगाढप्रहारवेदनापर्याकुलस्यास्मासु संनिहितेष्वपि न प्रचरति ते वाणी ।
