"ऋग्वेदः सूक्तं १.३०" इत्यस्य संस्करणे भेदः

 

{{ऋग्वेदः मण्डल १}}

आ व इन्द्रं क्रिविं यथा वाजयन्तः शतक्रतुम् ।

मंहिष्ठं सिञ्च इन्दुभिः ॥१॥

त्वं त्येभिरा गहि वाजेभिर्दुहितर्दिवः ।

अस्मे रयिं नि धारय ॥२२॥

आ व॒ इन्द्रं॒ क्रिविं॑ यथा वाज॒यन्त॑ः श॒तक्र॑तुम् ।

मंहि॑ष्ठं सिञ्च॒ इन्दु॑भिः ॥

श॒तं वा॒ यः शुची॑नां स॒हस्रं॑ वा॒ समा॑शिराम् ।

एदु॑ नि॒म्नं न री॑यते ॥

सं यन्मदा॑य शु॒ष्मिण॑ ए॒ना ह्य॑स्यो॒दरे॑ ।

स॒मु॒द्रो न व्यचो॑ द॒धे ॥

अ॒यमु॑ ते॒ सम॑तसि क॒पोत॑ इव गर्भ॒धिम् ।

वच॒स्तच्चि॑न्न ओहसे ॥

स्तो॒त्रं रा॑धानां पते॒ गिर्वा॑हो वीर॒ यस्य॑ ते ।

विभू॑तिरस्तु सू॒नृता॑ ॥

ऊ॒र्ध्वस्ति॑ष्ठा न ऊ॒तये॒ऽस्मिन्वाजे॑ शतक्रतो ।

सम॒न्येषु॑ ब्रवावहै ॥

योगे॑योगे त॒वस्त॑रं॒ वाजे॑वाजे हवामहे ।

सखा॑य॒ इन्द्र॑मू॒तये॑ ॥

आ घा॑ गम॒द्यदि॒ श्रव॑त्सह॒स्रिणी॑भिरू॒तिभि॑ः ।

वाजे॑भि॒रुप॑ नो॒ हव॑म् ॥

अनु॑ प्र॒त्नस्यौक॑सो हु॒वे तु॑विप्र॒तिं नर॑म् ।

यं ते॒ पूर्वं॑ पि॒ता हु॒वे ॥

तं त्वा॑ व॒यं वि॑श्ववा॒रा शा॑स्महे पुरुहूत ।

सखे॑ वसो जरि॒तृभ्य॑ः ॥

अ॒स्माकं॑ शि॒प्रिणी॑नां॒ सोम॑पाः सोम॒पाव्ना॑म् ।

सखे॑ वज्रि॒न्सखी॑नाम् ॥

तथा॒ तद॑स्तु सोमपा॒ः सखे॑ वज्रि॒न्तथा॑ कृणु ।

यथा॑ त उ॒श्मसी॒ष्टये॑ ॥

रे॒वती॑र्नः सध॒माद॒ इन्द्रे॑ सन्तु तु॒विवा॑जाः ।

क्षु॒मन्तो॒ याभि॒र्मदे॑म ॥

आ घ॒ त्वावा॒न्त्मना॒प्तः स्तो॒तृभ्यो॑ धृष्णविया॒नः ।

ऋ॒णोरक्षं॒ न च॒क्र्यो॑ः ॥

आ यद्दुव॑ः शतक्रत॒वा कामं॑ जरितॄ॒णाम् ।

ऋ॒णोरक्षं॒ न शची॑भिः ॥

शश्व॒दिन्द्र॒ः पोप्रु॑थद्भिर्जिगाय॒ नान॑दद्भि॒ः शाश्व॑सद्भि॒र्धना॑नि ।

स नो॑ हिरण्यर॒थं दं॒सना॑वा॒न्स न॑ः सनि॒ता स॒नये॒ स नो॑ऽदात् ॥

आश्वि॑ना॒वश्वा॑वत्ये॒षा या॑तं॒ शवी॑रया ।

गोम॑द्दस्रा॒ हिर॑ण्यवत् ॥

स॒मा॒नयो॑जनो॒ हि वां॒ रथो॑ दस्रा॒वम॑र्त्यः ।

स॒मु॒द्रे अ॑श्वि॒नेय॑ते ॥

न्य१॒॑घ्न्यस्य॑ मू॒र्धनि॑ च॒क्रं रथ॑स्य येमथुः ।

परि॒ द्याम॒न्यदी॑यते ॥

कस्त॑ उषः कधप्रिये भु॒जे मर्तो॑ अमर्त्ये ।

कं न॑क्षसे विभावरि ॥

व॒यं हि ते॒ अम॑न्म॒ह्यान्ता॒दा प॑रा॒कात् ।

अश्वे॒ न चि॑त्रे अरुषि ॥

त्वं त्येभि॒रा ग॑हि॒ वाजे॑भिर्दुहितर्दिवः ।