"पृष्ठम्:हम्मीरमहाकाव्यम्.pdf/१३८" इत्यस्य संस्करणे भेदः
पुटस्थितिः | पुटस्थितिः | ||
- | + | पुष्टितम् | |
पुटाङ्गम् (उपयोगार्थम्) : | पुटाङ्गम् (उपयोगार्थम्) : | ||
पङ्क्तिः १२: | पङ्क्तिः १२: | ||
::: तद्वाक्यश्रवणादथप्रसृमरक्रोधप्रकंपाधरो |
::: तद्वाक्यश्रवणादथप्रसृमरक्रोधप्रकंपाधरो |
||
::: वाहुष्टंभनमासनं प्रतिलवं सव्यापसव्ये नयन् । |
::: वाहुष्टंभनमासनं प्रतिलवं सव्यापसव्ये नयन् । |
||
::: |
::: प्रत्युत्क्षिप्य शिरोवतंसमवनीपीठे तथास्फालयन् |
||
::: चक्रे काव्यपरंपरामिति तदा म्लेंछावनीवल्लभः ॥ ७९ ॥ |
::: चक्रे काव्यपरंपरामिति तदा म्लेंछावनीवल्लभः ॥ ७९ ॥ |
||
::: रेरे भोज विमुंच शोकमखिलं लज्जाकरं |
::: रेरे भोज विमुंच शोकमखिलं लज्जाकरं दोष्मतां |
||
::: हे भ्रातस्ततकीर्तिकेलिसदनं स्वैर्यै त्वमप्याश्रय । |
::: हे भ्रातस्ततकीर्तिकेलिसदनं स्वैर्यै त्वमप्याश्रय । |
||
::: दुःखेनैव सह क्षणेन युवयोरेतस्य सोहं बली |
::: दुःखेनैव सह क्षणेन युवयोरेतस्य सोहं बली |
||
पङ्क्तिः २२: | पङ्क्तिः २२: | ||
::: निद्रामुद्रणसांद्रनेत्रयुगुलः सॆिहः समुत्थापितो |
::: निद्रामुद्रणसांद्रनेत्रयुगुलः सॆिहः समुत्थापितो |
||
::: निर्मोकोज्झनतीव्रकोपफणिनो लातुं मणिः कांक्षितः । |
::: निर्मोकोज्झनतीव्रकोपफणिनो लातुं मणिः कांक्षितः । |
||
::: सर्वांगं प्रचिकीर्षितं च |
::: सर्वांगं प्रचिकीर्षितं च इतभुक्कीलापरिष्वंजनं । |
||
::: हम्मीरेण बताद्य कोपितवता म्लेंछावनीवल्लभं ॥ ८१ ॥ |
::: हम्मीरेण बताद्य कोपितवता म्लेंछावनीवल्लभं ॥ ८१ ॥ |
||
::: कः कंठीरवकंठकेसरसटां स्पृष्टुं पदेनेहते |
::: कः कंठीरवकंठकेसरसटां स्पृष्टुं पदेनेहते |
||
::: कुंताग्रेण शितेन कश्चय नयने कंडूयितुं कांक्षति । |
::: कुंताग्रेण शितेन कश्चय नयने कंडूयितुं कांक्षति । |
||
::: कश्चाभीप्सति |
::: कश्चाभीप्सति भोगिवक्त्रकुहरे मातुं च दंतावलीं |
||
::: को वा कोपयितुं नु वांछति |
::: को वा कोपयितुं नु वांछति कुधीरल्लावदीनं प्रभुं ॥ ८२ ॥ |
||
::: देशो यद्यस्ति चंचत्तरसुकृतजनोद्यत्प्रदेशस्ततः किं |
::: देशो यद्यस्ति चंचत्तरसुकृतजनोद्यत्प्रदेशस्ततः किं |
||
::: दुर्गं यद्यस्ति दुर्गे प्रतिभटनिकरैः कोटिभिर्वा ततः किं । |
::: दुर्गं यद्यस्ति दुर्गे प्रतिभटनिकरैः कोटिभिर्वा ततः किं । |
||
::: वीराश्चेत्संत्यनेके समरभुवि महावीर्यवंतस्ततः किं |
::: वीराश्चेत्संत्यनेके समरभुवि महावीर्यवंतस्ततः किं |
||
::: |
::: कोपिन्यल्लावदीने सकलमपि भजेद्व्यर्थतामेव सद्यः ॥ ८३ ॥ |
||
</poem> |
</poem> |