"ऋग्वेदः सूक्तं १.२७" इत्यस्य संस्करणे भेदः

{{ऋग्वेदः मण्डल १}}

सम्राजन्तमध्वराणाम् ॥१॥

स घा नः सूनुः शवसा पृथुप्रगामा सुशेवः ।

नमो महद्भ्यो नमो अर्भकेभ्यो नमो युवभ्यो नम आशिनेभ्यः ।

यजाम देवान्यदि शक्नवाम मा ज्यायसः शंसमा वृक्षि देवाः ॥१३॥

अश्वं॒ न त्वा॒ वार॑वन्तं व॒न्दध्या॑ अ॒ग्निं नमो॑भिः ।

स॒म्राज॑न्तमध्व॒राणा॑म् ॥

स घा॑ नः सू॒नुः शव॑सा पृ॒थुप्र॑गामा सु॒शेव॑ः ।

मी॒ढ्वाँ अ॒स्माकं॑ बभूयात् ॥

स नो॑ दू॒राच्चा॒साच्च॒ नि मर्त्या॑दघा॒योः ।

पा॒हि सद॒मिद्वि॒श्वायु॑ः ॥

इ॒ममू॒ षु त्वम॒स्माकं॑ स॒निं गा॑य॒त्रं नव्यां॑सम् ।

अग्ने॑ दे॒वेषु॒ प्र वो॑चः ॥

आ नो॑ भज पर॒मेष्वा वाजे॑षु मध्य॒मेषु॑ ।

शिक्षा॒ वस्वो॒ अन्त॑मस्य ॥

वि॒भ॒क्तासि॑ चित्रभानो॒ सिन्धो॑रू॒र्मा उ॑पा॒क आ ।

स॒द्यो दा॒शुषे॑ क्षरसि ॥

यम॑ग्ने पृ॒त्सु मर्त्य॒मवा॒ वाजे॑षु॒ यं जु॒नाः ।

स यन्ता॒ शश्व॑ती॒रिष॑ः ॥

नकि॑रस्य सहन्त्य पर्ये॒ता कय॑स्य चित् ।

वाजो॑ अस्ति श्र॒वाय्य॑ः ॥

स वाजं॑ वि॒श्वच॑र्षणि॒रर्व॑द्भिरस्तु॒ तरु॑ता ।

विप्रे॑भिरस्तु॒ सनि॑ता ॥

जरा॑बोध॒ तद्वि॑विड्ढि वि॒शेवि॑शे य॒ज्ञिया॑य ।

स्तोमं॑ रु॒द्राय॒ दृशी॑कम् ॥

स नो॑ म॒हाँ अ॑निमा॒नो धू॒मके॑तुः पुरुश्च॒न्द्रः ।

धि॒ये वाजा॑य हिन्वतु ॥

स रे॒वाँ इ॑व वि॒श्पति॒र्दैव्य॑ः के॒तुः शृ॑णोतु नः ।

उ॒क्थैर॒ग्निर्बृ॒हद्भा॑नुः ॥

नमो॑ म॒हद्भ्यो॒ नमो॑ अर्भ॒केभ्यो॒ नमो॒ युव॑भ्यो॒ नम॑ आशि॒नेभ्य॑ः ।