"ऋग्वेदः सूक्तं १०.१४" इत्यस्य संस्करणे भेदः

वैवस्वतं संगमनं जनानां यमंराजानं हविषा दुवस्य ॥

यत्रा नः पूर्वे पितरः परेयुरेना जज्ञानाःपथ्या अनु सवाः ॥

यांश्च देवा वाव्र्धुर्ये च देवांस्वाहान्ये सवधयान्ये मदन्ति ॥

 

आ तवा मन्त्राः कविशस्ता वहन्त्वेना राजन्हविषा मादयस्व ॥

विवस्वन्तं हुवे यः पिता ते.अस्मिन यज्ञे बर्हिष्यानिषद्य ॥

तेषां वयं सुमतौ यज्ञियानामपि भद्रे सौमनसेस्याम ॥

 

उभा राजाना सवधया मदन्ता यमं पश्यासिवरुणं च देवम ॥

हित्वायावद्यं पुनरस्तमेहि सं गछस्व तन्वासुवर्चाः ॥

अहोभिरद्भिरक्तुभिर्व्यक्तं यमो ददात्यवसानमस्मै ॥

 

अथा पितॄन सुविदत्रानुपेहि यमेन ये सधमादम्मदन्ति ॥

ताभ्यामेनं परि देहि राजन सवस्ति चास्मानमीवं च धेहि ॥

तावस्मभ्यं दर्शये सूर्याय पुनर्दातामसुमद्येह भद्रम ॥

 

यमं ह यज्ञोगछत्यग्निदूतो अरंक्र्तः ॥

स नोदेवेष्वा यमद दीर्घमायुः पर जीवसे ॥

इदं नमर्षिभ्यः पूर्वजेभ्यः पूर्वेभ्यः पथिक्र्द्भ्यः ॥

 

तरिष्टुब्गायत्री छन्दांसि सर्वा ता यम आहिता ॥