|
<div class="verse">
<pre>
कुह शरुतश्रुत इन्द्रः कस्मिन्नद्य जने मित्रो न शरुयतेश्रूयते ।
रषीणांऋषीणां वा यः कषयेक्षये गुहा ववा चर्क्र्षेचर्कृषे गिरगिरा ॥॥१॥
इह शरुतश्रुत इन्द्रो अस्मे अद्य सतवेस्तवे वज्र्य रचीषमःवज्र्यृचीषमः ।
मित्रो नयोन यो जनेष्वा यशश्चक्रे असाम्या ॥॥२॥
महो यस पतिःयस्पतिः शवसो असाम्या महो नर्म्णस्यनृम्णस्य तूतुजिः ।
भर्ता वज्रस्य धर्ष्णोःधृष्णोः पिता पुत्रमिव परियमप्रियम् ॥॥३॥
युजानो अश्वअश्वा वातस्य धुनी देवो देवस्य वज्रिवः । ▼
स्यन्ता पथा विरुक्मता सृजान स्तोष्यध्वनः ॥४॥
▲युजानो अश्व वातस्य धुनी देवो देवस्य वज्रिवः ।
त्वं त्या चिद्वातस्याश्वागा ऋज्रा त्मना वहध्यै ।
सयन्तपथा विरुक्मता सर्जान सतोष्यध्वनः ॥
ययोर्देवो न मर्त्यो यन्ता नकिर्विदाय्यः ॥॥५॥▼तवं तया चिद वातस्याश्वागा रज्रा तमना वहध्यै ।
अध गमन्तोशनाग्मन्तोशना पर्छतेपृच्छते वां कदर्था न आ गर्हमगृहम् । ▼▲ययोर्देवो न मर्त्यो यन्ता नकिर्विदाय्यः ॥
आ जग्मथुः पराकाद्दिवश्च ग्मश्च मर्त्यम् ॥६॥
▲अध गमन्तोशना पर्छते वां कदर्था न आ गर्हम ।
आ न इन्द्र पृक्षसेऽस्माकं ब्रह्मोद्यतम् ।
आजग्मथुः पराकाद दिवश्च गमश्च मर्त्यम ॥
तत्त्वा याचामहेऽवः शुष्णं यद्धन्नमानुषम् ॥७॥
आ न इन्द्र पर्क्षसे.अस्माकं बरह्मोद्यतम ।
तत तवायाचामहे.अवः शुष्णं यद धन्नमानुषम ॥
अकर्मा दस्युरभि नो अमन्तुरन्यव्रतो अमानुषः ।
त्वं तस्यामित्रहन्वधर्दासस्य दम्भय ॥८॥
तवन्तस्यामित्रहन वधर्दासस्य दम्भय ॥
तवंत्वं न इन्द्र शूर शूरैरुत तवोतासोत्वोतासो बर्हणा ।
पुरुत्रातेपुरुत्रा ते वि पूर्तयो नवन्त कषोणयोक्षोणयो यथा ॥॥९॥
त्वं तान्वृत्रहत्ये चोदयो नॄन्कार्पाणे शूर वज्रिवः ।
गुहा यदी कवीनां विशां नक्षत्रशवसामनक्षत्रशवसाम् ॥॥१०॥▼तवं तान वर्त्रहत्ये चोदयो नॄन कार्पाणे शूर वज्रिवः ।
▲गुहा यदी कवीनां विशां नक्षत्रशवसाम ॥
मक्षू ता त इन्द्र दानाप्नस आक्षाणे शूर वज्रिवः ।
यद धयद्ध शुष्णस्य दम्भयो जातं विश्वं सयावभिः ॥॥११॥
माकुध्र्यगिन्द्र शूर वस्वीरस्मे भूवन्नभिष्टयः ।
वयं-वयंवयंवयं त आसां सुम्ने सयामस्याम वज्रिवः ॥॥१२॥
अस्मे ता त इन्द्र सन्तु सत्याहिंसन्तीरुपस्प्र्शःसत्याहिंसन्तीरुपस्पृशः । ▼विद्यामयासांविद्याम यासां भुजो धेनूनां न वज्रिवः ॥॥१३॥▼अहस्ता यदपदी वर्धत कषाःक्षाः शचीभिर्वेद्यानामशचीभिर्वेद्यानाम् । ▼शुष्णं परि परदक्षिणिद विश्वायवेप्रदक्षिणिद्विश्वायवे नि शिश्नथः ॥॥१४॥▼पिबा-पिबेदिन्द्रपिबापिबेदिन्द्र शूर सोमं मा रिषण्यो वसवान वसुःसनवसुः सन् । ▼उत तरायस्वत्रायस्व गर्णतोगृणतो मघोनो महश्च रायो रेवतस्क्र्धीरेवतस्कृधी नः ॥॥१५॥▼
▲अस्मे ता त इन्द्र सन्तु सत्याहिंसन्तीरुपस्प्र्शः ।
▲विद्यामयासां भुजो धेनूनां न वज्रिवः ॥
▲अहस्ता यदपदी वर्धत कषाः शचीभिर्वेद्यानाम ।
▲शुष्णं परि परदक्षिणिद विश्वायवे नि शिश्नथः ॥
▲पिबा-पिबेदिन्द्र शूर सोमं मा रिषण्यो वसवान वसुःसन ।
▲उत तरायस्व गर्णतो मघोनो महश्च रायो रेवतस्क्र्धी नः ॥
</pre>
</div>
| 