सामवेदः/कौथुमीया/संहिता/उत्तरार्चिकः/2.9 नवमप्रपाठकः/2.9.2 द्वितीयोऽर्द्धः

१
अग्ने तव श्रवो वयो महि भ्राजन्ते अर्चयो विभावसो | बृहद्भानो शवसा वाजमुक्थ्य३ं दधासि दाशुषे कवे || १८१६ ||	१अ १छ्
पावकवर्चाः शुक्रवर्चा अनूनवर्चा उदियर्षि भानुना | पुत्रो मातरा विचरन्नुपावसि पृणक्षि रोदसी उभे || १८१७ ||	२अ २छ्
ऊर्जो नपाज्जातवेदः सुशस्तिभिर्मन्दस्व धीतिभिर्हितः | त्वे इषः सं दधुर्भूरिवर्पसश्चित्रोतयो वामजाताः || १८१८ ||	३अ ३छ्
इरज्यन्नग्ने प्रथयस्व जन्तुभिरस्मे रायो अमर्त्य | स दर्शतस्य वपुषो वि राजसि पृणक्षि दर्शतं क्रतुं || १८१९ ||	४अ ४छ्
इष्कर्त्तारमध्वरस्य प्रचेतसं क्षयन्तं राधसो महः | रातिं वामस्य सुभगां महीमिषं दधासि सानसिं रयिं || १८२० ||	५अ ५छ्
ऋतावानं महिषं विश्वदर्शतमग्निं सुम्नाय दधिरे पुरो जनाः | श्रुत्कर्णं सप्रथस्तमं त्वा गिरा दैव्यं मानुषा युगा || १८२१ ||	६अ ६छ्
२
प्र सो अग्ने तवोतिभिः सुविराभिस्तरति वाजकर्मभिः | यस्य त्वं सख्यमाविथ || १८२२ ||	१अ १छ्
तव द्रप्सो नीलवान्वाश ऋत्विय इन्धानः सिष्णवा ददे | त्वं महीनामुषसामसि प्रियः क्षपो वस्तुषु राजसि || १८२३ ||	२अ २छ्
३
तमोषधीर्दधिरे गर्भमृत्वियं तमापो अग्निं जनयन्त मातरः | तमित्समानं वनिनश्च वीरुधोऽन्तर्वतीश्च सुवते च विश्वहा || १८२४ ||	१अ १छ्
४
अग्निरिन्द्राय पवते दिवि शुक्रो वि राजति | महिषीव वि जायते || १८२५ ||	१अ १छ्
५
यो जागार तमृचः कामयन्ते यो जागार तमु सामानि यन्ति | यो जागार तमयं सोम आह तवाहमस्मि सख्ये न्योकाः || १८२६ ||	१अ १छ्
६
अग्निर्जागार तमृचः कामयन्तेग्निर्जागार तमु सामानि यन्ति | अग्निर्जागार तमयं सोम आह तवाहमस्मि सख्ये न्योकाः || १८२७ ||	१अ १छ्
७
नमः सखिभ्यः पूर्वसद्भ्यो नमः साकन्निषेभ्यः | युञ्जे वाचं शतपदीं || १८२८ ||	१अ १छ्
युञ्जे वाचं शतपदीं गाये सहस्रवर्त्तनि | गायत्रं त्रैष्टुभं जगत् ||१८२९ ||	२अ २छ्
गायत्रं त्रैष्टुभं जगद्विश्वा रूपाणि सम्भृता | देवा ओकांसि चक्रिरे || १८३० ||	३अ ३छ्
८
अग्निर्ज्योतिर्ज्योतिरग्निरिन्द्रो ज्योतिर्ज्योतिरिन्द्रः | सूर्यो ज्योतिर्ज्योतिः सूर्यः || १८३१ ||	१अ १छ्
पुनरूर्जा नि वर्त्तस्व पुनरग्न इषायुषा | पुनर्नः पाह्यंहसः || १८३२ ||	२अ २छ्
सह रय्या नि वर्तस्वाग्ने पिन्वस्व धारया | विश्वप्स्न्या विश्वतस्परि || १८३३ ||	३अ ३छ्
९
यदिन्द्राहं यथा त्वमीशीय वस्व एक इत् | स्तोता मे गोसखा स्यात् ||१८३४ ||	१अ १छ्
शिक्षेयमस्मै दित्सेयं शचीपते मनीषिणे | यदहं गोपतिः स्यां || १८३५ ||	२अ २छ्
धेनुष्ट इन्द्र सूनृता यजमानाय सुन्वते | गामश्वं पिप्युषी दुहे || १८३६ ||	३अ ३छ्
१०
आपो हि ष्ठा मयोभुवस्ता न ऊर्जे दधातन | महे रणाय चक्षसे || १८३७ ||	१अ १छ्
यो वः शिवतमो रसस्तस्य भाजयतेह नः | उशतीरिव मातरः || १८३८ ||	२अ २छ्
तस्मा अरं गमाम वो यस्य क्षयाय जिन्वथ | आपो जनयथा च नः || १८३९ ||	३अ ३छ्
११
वात आ वातु बेषजं शम्भु मयोभु नो हृदे | प्र न अयूंषि तारिषत् ||१८४० ||	१अ १छ्
उत वात पितासि न उत भ्रातोत नः सखा | स नो जीवातवे कृधि || १८४१ ||	२अ २छ्
यददो वात ते गृहे३ऽमृतं निहितं गुहा | तस्यो नो देहि जीवसे || १८४२ ||	३अ ३छ्
१२
अभि वाजी विश्वरूपो जनित्रं हिरण्ययं बिभ्रदत्कं सुपर्णः | सूर्यस्य भानुमृतुथा वसानः परि स्वयं मेधमृज्रो जजान || १८४३ ||	१अ १छ्
अप्सु रेतः शिश्रिये विश्वरूपं तेजः पृथिव्यामधि यत्सम्बभूव | अन्तरिक्षे स्वं महिमानं मिमानः कनिक्रन्ति वृष्णो अश्वस्य रेतः || १८४४ ||	२अ २छ्
अयं सहस्रा परि युक्ता वसानः सूर्यस्य भानुं यज्ञो दाधार | सहस्रदाः शतदा भूरिदावा धर्त्ता दिवो भुवनस्य विश्पतिः || १८४५ ||	३अ ३छ्
१३
नाके सुपर्णमुप यत्पतन्तं हृदा वेनन्तो अभ्यचक्षत त्वा | हिरण्यपक्षं वरुणस्य दूतं यमस्य योनौ शकुनं भुरण्युं || १८४६ ||	१अ १छ्
ऊर्ध्वो गन्धर्वो अधि नाके अस्थात्प्रत्यञ्चित्रा बिभ्रदस्यायुधानि | वसानो अत्कं सुरभिं दृशे कं स्व३र्ण नाम जनत प्रियाणि || १८४७ ||	२अ २छ्
द्रप्सः समुद्रमभि यज्जिगाति पश्यन्गृध्रस्य चक्षसा विधर्मन् | भानुः शुक्रेण शोचिषा चकानस्तृतीये चक्रे रजसि प्रियाणि || १८४८ ||	३अ ३छ्