"ऋग्वेदः सूक्तं ४.१७" इत्यस्य संस्करणे भेदः

समूळ्हे दशरात्रेष्टमेहनि निष्केवल्ये इदं सूक्तं विनियुक्तम् (आश्व.श्रौ. [[कल्पः/श्रौतसूत्राणि/आश्वलायन-श्रौतसूत्रम्/अध्यायः ८/खण्डः ७|८.७]])। पशुपुरोडाशस्य अनुवाक्या (आश्व.श्रौ. [[कल्पः/श्रौतसूत्राणि/आश्वलायन-श्रौतसूत्रम्/अध्यायः ३|३.८]]

}}

त्वं महाँ इन्द्र तुभ्यं ह क्षा अनु क्षत्रं मंहना मन्यत द्यौः ।

त्वं वृत्रं शवसा जघन्वान्सृजः सिन्धूँरहिना जग्रसानान् ॥१॥

अकारि ते हरिवो ब्रह्म नव्यं धिया स्याम रथ्यः सदासाः ॥२१॥

 

 

[[en:The Rig Veda/Mandala 4/Hymn 17]]

 

{{ऋग्वेदः मण्डल ४}}