|
<div class="verse">
<pre>
उषासानक्ता बर्हतीबृहती सुपेशसा दयावाक्षामाद्यावाक्षामा वरुणोमित्रोवरुणो मित्रो अर्यमा ।
इन्द्रं हुवे मरुतः पर्वतानपपर्वताँ आदित्यान्द्यावाप्र्थिवीअप आदित्यान्द्यावापृथिवी अपः सवःस्वः ॥॥१॥
द्यौश्च नः पृथिवी च प्रचेतस ऋतावरी रक्षतामंहसो रिषः ।
दयौश्च नः पर्थिवी च परचेतस रतावरी रक्षतामंहसोरिषः ।
मा दुर्विदत्रा निरतिर्ननिरृतिर्न ईशत तदतद्देवानामवो देवानामवोद्याअद्या वर्णीमहेवृणीमहे ॥॥२॥
विश्वस्मान नोविश्वस्मान्नो अदितिः पात्वंहसो माता मित्रस्य वरुणस्यरेवतःवरुणस्य रेवतः ।
स्वर्वज्ज्योतिरवृकं नशीमहि तद्देवानामवो अद्या वृणीमहे ॥३॥
सवर्वज्ज्योतिरव्र्कं नशीमहि तद देवानां ... ॥
गरावाग्रावा वदन्नप रक्षांसि सेधतु दुष्वप्न्यं निरतिंविश्वमत्रिणमनिरृतिं विश्वमत्रिणम् । ▼आदित्यं शर्म मरुतामशीमहि तद्देवानांतद्देवानामवो ...अद्या ॥वृणीमहे ॥४॥▼एन्द्रो बर्हिः सीदतु पिन्वतामिळा बर्हस्पतिःबृहस्पतिः सामभिरकवोसामभिरृक्वो अर्चतु । ▼सुप्रकेतं जीवसे मन्म धीमहि तद्देवानांतद्देवानामवो ...अद्या ॥वृणीमहे ॥५॥▼दिविस्प्र्शंदिविस्पृशं यज्ञमस्माकमश्विना जीराध्वरं कर्णुतंसुम्नमिष्टयेकृणुतं सुम्नमिष्टये । ▼प्राचीनरश्मिमाहुतं घृतेन तद्देवानामवो अद्या वृणीमहे ॥६॥
उप ह्वये सुहवं मारुतं गणं पावकमृष्वं सख्याय शम्भुवम् ।
रायस्पोषं सौश्रवसाय धीमहि तद्देवानामवो अद्या वृणीमहे ॥७॥
अपां पेरुं जीवधन्यं भरामहे देवाव्यं सुहवमध्वरश्रियमसुहवमध्वरश्रियम् । ▼सुरश्मिं सोममिन्द्रियं यमीमहि तद्देवानांतद्देवानामवो ...अद्या ॥वृणीमहे ॥८॥▼सनेम तत सुसनितातत्सुसनिता सनित्वभिर्वयं जीवा जीवपुत्रानागसःजीवपुत्रा अनागसः । ▼ब्रह्मद्विषो विष्वगेनो भरेरत तद्देवानामवो अद्या वृणीमहे ॥९॥
ये सथास्था मनोर्यज्ञियास्ते शर्णोतनशृणोतन यद वोयद्वो देवा ईमहेतदईमहे ददातनतद्ददातन । ▼जैत्रं क्रतुं रयिमद्वीरवद्यशस्तद्देवानामवो अद्या वृणीमहे ॥१०॥
महदद्य महतामा वर्णीमहे.अवोवृणीमहेऽवो देवानां बर्हतामनर्वणामबृहतामनर्वणाम् । ▼यथा वसु वीरजातं नशामहै तद्देवानांतद्देवानामवो ...अद्या ॥वृणीमहे ॥११॥▼महो अग्नेः समिधानस्य शर्मण्यनागा मित्रे वरुणेस्वस्तयेवरुणे स्वस्तये । ▼श्रेष्ठे स्याम सवितुः सवीमनि तद्देवानामवो अद्या वृणीमहे ॥१२॥
ये सवितुः सत्यसवस्य विश्वे मित्रस्य वरतेव्रते वरुणस्यदेवाःवरुणस्य देवाः । ▼ते सौभगं वीरवद्गोमदप्नो दधातन द्रविणं चित्रमस्मे ॥१३॥
सविता पश्चातात्सविता पुरस्तात्सवितोत्तरात्तात्सविताधरात्तात् ।
सविता नः सुवतु सर्वतातिं सविता नोरासतांनो दीर्घमयुःरासतां ॥दीर्घमायुः ॥१४॥▼
▲गरावा वदन्नप रक्षांसि सेधतु दुष्वप्न्यं निरतिंविश्वमत्रिणम ।
▲आदित्यं शर्म मरुतामशीमहि तद्देवानां ... ॥
▲एन्द्रो बर्हिः सीदतु पिन्वतामिळा बर्हस्पतिः सामभिरकवो अर्चतु ।
▲सुप्रकेतं जीवसे मन्म धीमहि तद्देवानां ... ॥
▲दिविस्प्र्शं यज्ञमस्माकमश्विना जीराध्वरं कर्णुतंसुम्नमिष्टये ।
पराचीनरश्मिमाहुतं घर्तेन तद्देवानां ... ॥
उप हवये सुहवं मारुतं गणं पावकं रष्वं सख्यायशम्भुवम ।
रायस पोषं सौश्रवसाय धीमहि तद्देवानां ... ॥
▲अपां पेरुं जीवधन्यं भरामहे देवाव्यं सुहवमध्वरश्रियम ।
▲सुरश्मिं सोममिन्द्रियं यमीमहि तद्देवानां ... ॥
▲सनेम तत सुसनिता सनित्वभिर्वयं जीवा जीवपुत्रानागसः ।
बरह्मद्विषो विष्वगेनो भरेरत तद्देवानां ... ॥
▲ये सथा मनोर्यज्ञियास्ते शर्णोतन यद वो देवा ईमहेतद ददातन ।
जैत्रं करतुं रयिमद वीरवद यशस्तद्देवानां ... ॥
▲महदद्य महतामा वर्णीमहे.अवो देवानां बर्हतामनर्वणाम ।
▲यथा वसु वीरजातं नशामहै तद्देवानां ... ॥
▲महो अग्नेः समिधानस्य शर्मण्यनागा मित्रे वरुणेस्वस्तये ।
शरेष्ठे सयाम सवितुः सवीमनि तद्देवानां ... ॥
▲ये सवितुः सत्यसवस्य विश्वे मित्रस्य वरते वरुणस्यदेवाः ।
ते सौभगं वीरवद गोमदप्नो दधातनद्रविणं चित्रमस्मे ॥
सविता पश्चातात सविता पुरस्तात सवितोत्तरात्तात्सविताधरात्तात ।
▲सविता नः सुवतु सर्वतातिं सविता नोरासतां दीर्घमयुः ॥
</pre>
</div>
| 