"ऋग्वेदः सूक्तं १०.४९" इत्यस्य संस्करणे भेदः
Content deleted Content added
(लघु) Yannf : replace |
(लघु) Yannf : replace |
||
पङ्क्तिः १:
अहं दां गर्णते पूर्व्यं वस्वहं बरह्म कर्णवं मह्यंवर्धनम
अहं भुवं यजमानस्य चोदितायज्वनः साक्षिविश्वस्मिन भरे ॥
मां धुरिन्द्रं नाम देवता दिवश्च गमश्चापां चजन्तवः
अहं हरी वर्षणा विव्रता रघू अहंवज्रं शवसे धर्ष्ण्वा ददे ॥
अहमत्कं कवये शिश्नथं हथैरहं कुत्समावमाभिरूतिभिः
अहं शुष्णस्य शनथिता वधर्यमंन यो रर आर्यं नाम दस्यवे ॥
अहं पितेव वेतसून्रभिष्टये तुग्रं कुत्साय समदिभंच रन्धयम
अहं भुवं यजमानस्य राजनि पर यद भरेतुजये न परियाध्र्षे ॥
अहं रन्धयं मर्गयं शरुतर्वणे यन माजिहीत वयुनाचनानुषक
अहं वेशं नम्रमायवे.अकरमहंसव्याय पड्ग्र्भिमरन्धयम ॥
अहं स यो नववास्त्वं बर्हद्रथं सं वर्त्रेव दासंव्र्त्रहारुजम
यद वर्धयन्तं परथयन्तमानुषग दूरेपारे रजसो रोचनाकरम ॥
अहं सूर्यस्य परि याम्याशुभिः परैतशेभिर्वहमानोजसा
यन मा सावो मनुष आह निर्णिज रधक कर्षेदासं कर्त्व्यं हथैः ॥
अहं सप्तहा नहुषो नहुष्टरः पराश्राव यं शवसातुर्वशं यदुम
अहं नयन्यं सहसा सहस करं नवव्राधतो नवतिं च वक्षयम ॥
अहं सप्त सरवतो धारयं वर्षा दरवित्न्वः पर्थिव्यांसीरा अधि
अहमर्णांसि वि तिरामि सुक्रतुर्युधा विदम्मनवे गातुमिष्टये ॥
अहं तदासु धारयं यदासु न देवश्चनत्वष्टाधारयद रुशत
सपार्हं गवामूधस्सुवक्षणास्वा मधोर्मधु शवात्र्यं सोममाशिरम ॥
एवा देवानिन्द्रो विव्ये नॄन पर चयौत्नेन मघवासत्यराधाः
विश्वेत ता ते हरिवः शचीवो.अभितुरासः सवयशो गर्णन्ति ॥
|