"ऋग्वेदः सूक्तं १०.६७" इत्यस्य संस्करणे भेदः
Content deleted Content added
(लघु) Yannf : replace |
(लघु) Yannf : replace |
||
पङ्क्तिः १:
इमां धियं सप्तशीर्ष्णीं पिता न रतप्रजातां बर्हतीमविन्दत
तुरीयं सविज्जनयद विश्वजन्यो.अयास्य उक्थमिन्द्राय शंसन ॥
रतं शंसन्त रजु दीध्याना दिवस पुत्रासो असुरस्यवीराः
विप्रं पदमङगिरसो दधाना यज्ञस्य धामप्रथमं मनन्त ॥
हंसैरिव सखिभिर्वावदद्भिरश्मन्मयानि नहनाव्यस्यन
बर्हस्पतिरभिकनिक्रदद गा उत परास्तौदुच्चविद्वानगायत ॥
अवो दवाभ्यां पर एकया गा गुहा तिष्ठन्तीरन्र्तस्यसेतौ
बर्हस्पतिस्तमसि जयोतिरिछन्नुदुस्रा आकर्विहि तिस्र आवः ॥
विभिद्या पुरं शयाथेमपाचीं निस्त्रीणि साकमुदधेरक्र्न्तत
बर्हस्पतिरुषसं सूर्यं गामर्कंविवेद सतनयन्निव दयौः ॥
इन्द्रो वलं रक्षितारं दुघानां करेणेव वि चकर्तारवेण
सवेदाञ्जिभिराशिरमिछमानो.अरोदयत पणिमागा अमुष्णात ॥
स ईं सत्येभिः सखिभिः शुचद्भिर्गोधायसं विधनसैरदर्दः
बरह्मणस पतिर्व्र्षभिर्वराहैर्घर्मस्वेदेभिर्द्रविणं वयानट ॥
ते सत्येन मनसा गोपतिं गा इयानास इषणयन्तधीभिः
बर्हस्पतिर्मिथोवद्यपेभिरुदुस्रिया अस्र्जतस्वयुग्भिः ॥
तं वर्धयन्तो मतिभिः शिवाभिः सिंअमिव नानदतंसधस्थे
बर्हस्पतिं वर्षणं शूरसातौ भरे-भरे अनुमदेम जिष्णुम ॥
यदा वाजमसनद विश्वरूपमा दयामरुक्षदुत्तराणिसद्म
बर्हस्पतिं वर्षणं वर्धयन्तो नाना सन्तोबिभ्रतो जयोतिरासा ॥
सत्यामाशिषं कर्णुता वयोधै कीरिं चिद धयवथस्वेभिरेवैः
पश्चा मर्धो अप भवन्तु विश्वास्तद्रोदसी शर्णुतं विश्वमिन्वे ॥
इन्द्रो मह्ना महतो अर्णवस्य वि मूर्धानमभिनदर्बुदस्य
अहन्नहिमरिणात सप्त सिन्धून देवैर्द्यावाप्र्थिवीप्रावतं नः ॥
|