"पृष्ठम्:मृच्छकटिकम्.pdf/८३" इत्यस्य संस्करणे भेदः

{{gap}}'''वसन्तसेना'''–सुडु दे किदं; तदो तदो । [ सुष्टुं त्वया कृतम् ।

{{gap}}'''कर्णपूरकः'''——तदो अज्जए ! ‘साई रे कण्णऊरअ । साहु त्ति

सअला उज्जइणी आसि । तदो अजए ! एकेण सुण्णाई आहरणट्टा-

गाई परामुसिअ उद्धं पेखिअ दीह जीससिअ अर्ज पावारओं मम

उवरि क्खित्तो । [ तत आयें ! साधु रे कर्णपूरक ! साधु' इत्येतावन्मानं

भणन्ती, विषमभराक्रान्ता इव नौः एकातः पर्यस्ता सकलज्जयिन्यासीत् । तत

आयें ! एकेने शून्यान्याभरणस्थानानि परामृश्य ऊध्र्व प्रेक्ष्य दीर्दै निःश्वस्यायं

आवारको ममोपरि क्षिप्तः ।]

वासिदो पावारओ या वेत्ति । | कर्णपूरक ! जानीहि तावत्किमेष जाती-

सुमवासिवः प्रावारको न वेति ।]

{{gap}}'''कर्णपूरकः'''-अजए ! भदगंधेण सुडु तं गंधं ण जाणामि ।

[ आर्ये! मदगन्धेन सुष्टु त गन्धं न जानामि ।।

{{gap}}'''वसन्तसेना'''--णाम पि दाव पेक्ख । ( नामापि तावत्प्रेक्षस्व ।]

{{gap}}'''कर्णपूरकः'''--इमं णामं, अजआ एव्व वाएदु । [ इदं नाम, आर्यैव

वाचयतु ।] ( इति अवारकमुपनयति )

{{gap}}'''वसन्तसेना'''--अज्ञचारुदत्तस्स । [ आर्य चारुदत्तस्य ।] ( इति वाच-

{{gap}}'''चेटी'''-कुण्णऊरअ ! सोहदि अजए पावारओ । [ कर्णपूरक!

शोभस आर्यायाः अवारकः ।]

टिप्प०-1 चारुदतेनेत्यर्थः । स्वाॐ भूषणानि न सन्ति' इति विचार्य, दरि.

दोऽहं जातः' इति निर्विद्य च देवान्तराभावाद प्राचारकमेव प्रादादिति भावः । अयं

हि प्रथम वर्णितः प्रावरिक इति यम् ।