|
<div class="verse">
<pre>
वि हि सोतोरस्र्क्षतसोतोरसृक्षत नेन्द्रं देवममंसत ।
यत्रामदद्व्र्षाकपिरर्यःयत्रामदद्वृषाकपिरर्यः पुष्टेषु मत्सखा विश्वस्मादिन्द्रौत्तरःविश्वस्मादिन्द्र ॥उत्तरः ॥१॥
परा हीन्द्र धावसि वर्षाकपेरतिवृषाकपेरति वयथिःव्यथिः ।
नो अह परविन्दस्यन्यत्रप्र विन्दस्यन्यत्र सोमपीतये विश्वस्मादिन्द्र उत्तरः ॥॥२॥
किमयं तवांत्वां वर्षाकपिश्चकारवृषाकपिश्चकार हरितो मर्गःमृगः ।
यस्मा इरस्यसीदु न्वर्यो वा पुष्टिमद्वसु विश्वस्मादिन्द्र उत्तरः ॥३॥
यस्मारिस्यसीदु नवर्यो वा पुष्टिमद वसु विश्वस्मादिन्द्रौत्तरः ॥
यमिमं त्वं वृषाकपिं प्रियमिन्द्राभिरक्षसि ।
श्वा न्वस्य जम्भिषदपि कर्णे वराहयुर्विश्वस्मादिन्द्र उत्तरः ॥४॥
यमिमं तवं वर्षाकपिं परियमिन्द्राभिरक्षसि ।
परियाप्रिया तष्टानि मे कपिर्व्यक्ता वयदूदुषतव्यदूदुषत् । ▼शवा नवस्य जम्भिसअदपि कर्णे वरहयुर्विश्वस्मदिन्द्र उत्तरः ॥
शिरो न्वस्य राविषं न सुगं दुष्कृते भुवं विश्वस्मादिन्द्र उत्तरः ॥५॥
▲परिया तष्टानि मे कपिर्व्यक्ता वयदूदुषत ।
न मत सत्रीमत्स्त्री सुभसत्तरा न सुयाशुतरा भुवतभुवत् । ▼शिरो नवस्य राविषं न सुगं दुष्क्र्ते भुवं विश्वस्मादिन्द्रौत्तरः ॥
न मत्प्रतिच्यवीयसी न सक्थ्युद्यमीयसी विश्वस्मादिन्द्रौत्तरःविश्वस्मादिन्द्र ॥उत्तरः ॥६॥▼▲न मत सत्री सुभसत्तरा न सुयाशुतरा भुवत ।
उवे अम्ब सुलाभिके यथेवाङगयथेवाङ्ग भविष्यति । ▼▲न मत्प्रतिच्यवीयसी न सक्थ्युद्यमीयसी विश्वस्मादिन्द्रौत्तरः ॥
भसन्मे अम्ब सक्थि मे शिरो मे वीव हृष्यति विश्वस्मादिन्द्र उत्तरः ॥७॥
किं सुबाहो स्वङ्गुरे पृथुष्टो पृथुजाघने ।
▲उवे अम्ब सुलाभिके यथेवाङग भविष्यति ।
भसनकिं मेशूरपत्नि अम्बसक्थिनस्त्वमभ्यमीषि मे शिरो मे वीव हर्ष्यतिवृषाकपिं विश्वस्मादिन्द्र उत्तरः ॥॥८॥
किं सुबाहो सवङगुरे पर्थुष्टो पर्थुजाघने ।
किं शूरपत्निनस्त्वमभ्यमीषि वर्षाकपिं विश्वस्मादिन्द्र उत्तरः ॥
अवीरामिव मामयं शरारुरभि मन्यते ।
उताहमस्मिवीरिणीन्द्रपत्नीउताहमस्मि वीरिणीन्द्रपत्नी मरुत्सखा विश्वस्मादिन्द्र उत्तरः ॥॥९॥
संहोत्रं समस्म पुरा नारी समनं वाव गछतिगच्छति । ▼
वेधार्तस्यवेधा ऋतस्य वीरिणीन्द्रपत्नी महीयते विश्वस्मादिन्द्र उत्तरः ॥॥१०॥▼▲संहोत्रं सम पुरा नारी समनं वाव गछति ।
इन्द्राणीमासु नारिषु सुभगामहमश्रवमसुभगामहमश्रवम् । ▼▲वेधार्तस्य वीरिणीन्द्रपत्नी महीयते विश्वस्मादिन्द्र उत्तरः ॥
नह्यस्यापरंनह्यस्या अपरं चन जरसा मरते पतिर्विश्वस्मादिन्द्र उत्तरः ॥॥११॥▼▲इन्द्राणीमासु नारिषु सुभगामहमश्रवम ।
नाहमिन्द्राणि रारण सख्युर्व्र्षाकपेरतेसख्युर्वृषाकपेरृते । ▼▲नह्यस्यापरं चन जरसा मरते पतिर्विश्वस्मादिन्द्र उत्तरः ॥
यस्येदमप्यं हविः प्रियं देवेषु गच्छति विश्वस्मादिन्द्र उत्तरः ॥१२॥
▲नाहमिन्द्राणि रारण सख्युर्व्र्षाकपेरते ।
वर्षाकपायिवृषाकपायि रेवति सूपुत्रसुपुत्र आदु सुस्नुषे । ▼यस्येदमप्यं हविः परियं देवेषु गछति विश्वस्मादिन्द्रौत्तरः ॥
घसत्त इन्द्र उक्षणः प्रियं काचित्करं हविर्विश्वस्मादिन्द्र उत्तरः ॥१३॥
उक्ष्णो हि मे पञ्चदश साकं पचन्ति विंशतिमविंशतिम् । ▼▲वर्षाकपायि रेवति सूपुत्र आदु सुस्नुषे ।
उताहमद्मि पीव इदुभा कुक्षी पर्णन्तिपृणन्ति मे विश्वस्मादिन्द्रौत्तरःविश्वस्मादिन्द्र ॥उत्तरः ॥१४॥▼घसत त इन्द्रौक्षणः परियं काचित्करं हविर्विश्वस्मादिन्द्रौत्तरः ॥
वृषभो न तिग्मशृङ्गोऽन्तर्यूथेषु रोरुवत् ।
▲उक्ष्णो हि मे पञ्चदश साकं पचन्ति विंशतिम ।
मन्थस्त इन्द्र शं हृदे यं ते सुनोति भावयुर्विश्वस्मादिन्द्र उत्तरः ॥१५॥
▲उताहमद्मि पीव इदुभा कुक्षी पर्णन्ति मे विश्वस्मादिन्द्रौत्तरः ॥
न सेशे यस्य रम्बतेऽन्तरा सक्थ्या कपृत् ।
वर्षभो न तिग्मश्र्ङगो.अन्तर्यूथेषु रोरुवत ।
सेदीशे यस्य रोमशं निषेदुषो विजृम्भते विश्वस्मादिन्द्र उत्तरः ॥१६॥
मन्थस्तैन्द्र शं हर्दे यं ते सुनोति भावयुर्विश्वस्मादिन्द्रौत्तरः ॥
न सेशे यस्य रोमशं निषेदुषो विज्र्म्भतेविजृम्भते । ▼
न सेशेसेदीशे यस्य रम्बते.अन्तरारम्बतेऽन्तरा सक्थ्या कप्र्तकपृद्विश्वस्मादिन्द्र उत्तरः ।॥१७॥
अयमिन्द्र वर्षाकपिःवृषाकपिः परस्वन्तं हतं विदतविदत् । ▼सेदीशेयस्य रोमशं निषेदुषो विज्र्म्भते विश्वस्मादिन्द्रौत्तरः ॥
असिंसूनांअसिं सूनां नवं चरुमादेधस्यान आचितं विश्वस्मादिन्द्र उत्तरः ॥॥१८॥▼▲न सेशे यस्य रोमशं निषेदुषो विज्र्म्भते ।
अयमेमि विचाकशद्विचिन्वन्दासमार्यम् ।
सेदीशेयस्य रम्बते.अन्तरा सक्थ्या कप्र्द विश्वस्मादिन्द्रौत्तरः ॥
पिबामिपाकसुत्वनो.अभिपिबामि पाकसुत्वनोऽभि धीरमचाकशं विश्वस्मादिन्द्र उत्तरः ॥॥१९॥▼▲अयमिन्द्र वर्षाकपिः परस्वन्तं हतं विदत ।
धन्व च यत कर्न्तत्रंयत्कृन्तत्रं च कति सवित तास्वित्ता वि योजना । ▼▲असिंसूनां नवं चरुमादेधस्यान आचितं विश्वस्मादिन्द्र उत्तरः ॥
नेदीयसो वृषाकपेऽस्तमेहि गृहाँ उप विश्वस्मादिन्द्र उत्तरः ॥२०॥
पुनरेहि वर्षाकपेवृषाकपे सुविता कल्पयावहै । ▼अयमेमि विचाकशद विचिन्वन दासमार्यम ।
य एष स्वप्ननंशनोऽस्तमेषि पथा पुनर्विश्वस्मादिन्द्र उत्तरः ॥२१॥
▲पिबामिपाकसुत्वनो.अभि धीरमचाकशं विश्वस्मादिन्द्र उत्तरः ॥
यदुदञ्चो वृषाकपे गृहमिन्द्राजगन्तन ।
▲धन्व च यत कर्न्तत्रं च कति सवित ता वि योजना ।
क्व स्य पुल्वघो मृगः कमगञ्जनयोपनो विश्वस्मादिन्द्र उत्तरः ॥२२॥
नेदीयासो वर्षाकपे.अस्तमेहि गर्हानुप विश्वस्मादिन्द्रौत्तरह ॥
पर्शुर्ह नाम मानविमानवी साकं ससूव विंश तिमविंशतिम् । ▼▲पुनरेहि वर्षाकपे सुविता कल्पयावहै ।
भद्रं भल त्यस्या अभूद्यस्या उदरमामयद्विश्वस्मादिन्द्र उत्तरः ॥२३॥
य एषस्वप्ननंशनो.अस्तमेषि पथ पुनर्विश्वस्मादिन्द्रौत्तरः ॥
यदुदञ्चो वर्षाकपे गर्हमिन्द्राजगन्तन ।
कव सय पुल्वघोम्र्गः कमगञ जनयोपनो विश्वस्मादिन्द्र उत्तरः ॥
▲पर्शुर्ह नाम मानवि साकं ससूव विंश तिम ।
भद्रम्भल तयस्या अभूद यस्या उदरममयद विश्वस्मादिन्द्रौत्तरः ॥
</pre>
</div>
| 