"ऋग्वेदः सूक्तं १०.८७" इत्यस्य संस्करणे भेदः
Content deleted Content added
(लघु) Yannf : replace |
(लघु) Yannf : replace |
||
पङ्क्तिः १:
रक्षोहणं वाजिनमा जिघर्मि मित्रं परथिष्ठमुपयामि शर्म
शिशानो अग्निः करतुभिः समिद्धः स नोदिवा स रिषः पातु नक्तम ॥
अयोदंष्ट्रो अर्चिषा यातुधानानुप सप्र्श जातवेदःसमिद्धः
आ जिह्वया मुरदेवान रभस्व करव्यादो वर्क्त्व्यपि धत्स्वासन ॥
उभोभयाविन्नुप धेहि दंष्ट्रा हिंस्रः शिशानो.अवरम्परं च
उतान्तरिक्षे परि याहि राजञ जम्भैः सन्धेह्यभि यातुधानान ॥
यज्ञैरिषूः संनममानो अग्ने वाचा शल्यानशनिभिर्दिहानः
ताभिर्विध्य हर्दये यातुधानान परतीचो बाहून्प्रति भंध्येषाम ॥
अग्ने तवचं यातुधानस्य भिन्धि हिंस्राशनिर्हरसाहन्त्वेनम
पर पर्वाणि जातवेदः शर्णीहि करव्यात्क्रविष्णुर्वि चिनोतु वर्क्णम ॥
यत्रेदानीं पश्यसि जातवेदस्तिष्ठन्तमग्न उत वाचरन्तम
यद वान्तरिक्षे पथिभिः पतन्तं तमस्ताविध्य शर्वा शिशानः ॥
उतालब्धं सप्र्णुहि जातवेद आलेभानाद रष्टिभिर्यातुधानात
अग्ने पूर्वो नि जहि शोशुचान आमादःक्ष्विङकास्तमदन्त्वेनीः ॥
इह पर बरूहि यतमः सो अग्ने यो यातुधानो य इदंक्र्णोति
तमा रभस्व समिधा यविष्ठ नर्चक्षसश्चक्षुषे रन्धयैनम ॥
तीक्ष्णेनाग्ने चक्षुषा रक्ष यज्ञं पराञ्चं वसुभ्यःप्र णय परचेतः
हिंस्रं रक्षांस्यभि शोशुचानम्मा तवा दभन यातुधाना नर्चक्षः ॥
नर्चक्षा रक्षः परि पश्य विक्षु तस्य तरीणि परतिश्र्णीह्यग्रा
तस्याग्ने पर्ष्टीर्हरसा शर्णीहि तरेधामूलं यातुधानस्य वर्श्च ॥
तरिर्यातुधानः परसितिं त एत्व रतं यो अग्ने अन्र्तेन हन्ति
तमर्चिषा सफूर्जयञ जातवेदः समक्षमेनं गर्णतेनि वरंधि ॥
तदग्ने चक्षुः परति धेहि रेभे शफारुजं येनपश्यसि यातुधानम
अथर्ववज्ज्योतिषा दैव्येन सत्यन्धूर्वन्तमचितं नयोष ॥
यदग्ने अद्य मिथुना शपातो यद वाचस्त्र्ष्टं जनयन्तरेभाः
मन्योर्मनसः शरव्या जायते या तया विध्यह्र्दये यातुधानान ॥
परा शर्णीहि तपसा यातुधानान पराग्ने रक्षो हरसाश्र्णीहि
परार्चिषा मूरदेवाञ्छ्र्णीहि परासुत्र्पो अभिशोशुचानः ॥
पराद्य देवा वर्जिनं शर्णन्तु परत्यगेनं शपथा यन्तुत्र्ष्टाः
वाचास्तेनं शरव रछन्तु मर्मन विश्वस्यैतुप्रसितिं यातुधानः ॥
यः पौरुषेयेण करविषा समङकते यो अश्वेयेन पशुनायातुधानः
यो अघ्न्याया भरति कषीरमग्ने तेषांशीर्षाणि हरसापि वर्श्च ॥
संवत्सरीणं पय उस्रियायास्तस्य माशीद यातुधानोन्र्चक्षः
पीयूषमग्ने यतमस्तित्र्प्सात तं परत्यञ्चमर्चिषा विध्य मर्मन ॥
विषं गवां यातुधानाः पिबन्त्वा वर्श्च्यन्तामदितयेदुरेवाः
परैनान देवः सविता ददातु परा भागमोषधीनां जयन्ताम ॥
सनादग्ने मर्णसि यातुधानान न तवा रक्षांसि पर्तनासुजिग्युः
अनु दह सहमूरान करव्यादो मा ते हेत्या मुक्षतदैव्यायाः ॥
तवं नो अग्ने अधरादुदक्तात तवं पश्चादुत रक्षापुरस्तात
परति ते ते अजरासस्तपिष्ठा अघशंसंशोशुचतो दहन्तु ॥
पश्चात पुरस्तादधरादुदक्तात कविः काव्येन परि पाहिराजन
सखे सखायमजरो जरिम्णे.अग्ने मर्तानमर्त्यस्त्वं नः ॥
परि तवाग्ने पुरं वयं विप्रं सहस्य धीमहि
धर्षद्वर्णं दिवे-दिवे हन्तारं भङगुरावताम ॥
विषेण भङगुरावतः परति षम रक्षसो दह
अग्नेतिग्मेन शोचिषा तपुरग्राभिरषटिभिः ॥
परत्यग्ने मिथुन दह यातुधाना किमीदिना
सं तवाशिशामि जाब्र्ह्यदब्धं विप्र मन्मभिः ॥
परत्यग्ने हरसा हरः शर्णीहि विश्वतः परति
यातुधानस्य रक्षसो बलं वि रुज वीर्यम ॥
|