|
<div class="verse">
<pre>
सं जाग्र्वद्भिर्जरमाणजागृवद्भिर्जरमाण इध्यते दमे दमूना इषयन्निळस पदेइषयन्निळस्पदे ।
विश्वस्य होता हविषो वरेण्यो विभुर्विभावासुषखाविभुर्विभावा सुषखा सखीयते ॥॥१॥
स दर्शतश्रीरतिथिर्गृहेगृहे वनेवने शिश्रिये तक्ववीरिव ।
स दर्शतश्रीरतिथिर्ग्र्हे-गर्हे वने-वने शिश्रियेतक्ववीरिव ।
जनं-जनंजनंजनं जन्यो नाति मन्यते विश आक्षेतिआ विश्योक्षेति विशंविश्यो विशमविशंविशम् ॥॥२॥
सुदक्षो दक्षैः करतुनासिक्रतुनासि सुक्रतुरग्ने कविः काव्येनासिविश्ववितकाव्येनासि विश्ववित् ।
वसुर्वसूनां कषयसिक्षयसि तवमेकत्वमेक इदइद्द्यावा दयावाच चयानियानि पर्थिवीपृथिवी च पुष्यतः ॥॥३॥
प्रजानन्नग्ने तव योनिमृत्वियमिळायास्पदे घृतवन्तमासदः ।
आ ते चिकित्र उषसामिवेतयोऽरेपसः सूर्यस्येव रश्मयः ॥४॥
तव शरियोश्रियो वर्ष्यस्येव विद्युतश्चित्राश्चिकित्र उषसांनउषसां न केतवः । ▼यदोषधीरभिस्र्ष्टोयदोषधीरभिसृष्टो वनानि च परिस्वयंपरि स्वयं चिनुषे अन्नमास्ये ॥॥५॥▼तमोषधीर्दधिरे गर्भमृत्वियं तमापो अग्निं जनयन्त मातरः ।
तमित समानंतमित्समानं वनिनश्च वीरुधोऽनतर्वतीश्चवीरुधोऽन्तर्वतीश्च सुवते च विश्वहा ॥॥६॥▼वातोपधूत इषितो वशाननुवशाँ तर्षुअनु तृषु यदन्ना वेविषद्वितिष्ठसे । ▼आ ते यतन्ते रथ्यो यथा पर्थक छर्धांस्यग्नेपृथक्छर्धांस्यग्ने अजराणि धक्षतः ॥॥७॥▼मेधाकारं विदथस्य प्रसाधनमग्निं होतारं परिभूतमं मतिम् ।
तमिदर्भे हविष्या समानमित्तमिनसमानमित्तमिन्महे महे वर्णतेवृणते नान्यं तवतत्वत् ॥॥८॥▼त्वामिदत्र वृणते त्वायवो होतारमग्ने विदथेषु वेधसः ।
यद्देवयन्तो दधति प्रयांसि ते हविष्मन्तो मनवो वृक्तबर्हिषः ॥९॥
तवाग्ने होत्रं तव पोत्रं रत्वियंपोत्रमृत्वियं तव नेष्ट्रं तवमग्निद रतायतःत्वमग्निदृतायतः । ▼तव प्रशास्त्रं त्वमध्वरीयसि ब्रह्मा चासि गृहपतिश्च नो दमे ॥१०॥
यस्तुभ्यमग्ने अम्र्तायअमृताय मर्त्यः समिधा दाशदुत वाहविष्क्र्तिवा हविष्कृति । ▼तस्य होता भवसि यासि दूत्यमुप बरूषेयजस्यध्वरीयसिब्रूषे ॥यजस्यध्वरीयसि ॥११॥▼इमा अस्मै मतयो वाचो अस्मदानअस्मदाँ रचोऋचो गिरः सुष्टुतयःसमग्मतसुष्टुतयः समग्मत । ▼वसूयवो वसवे जातवेदसे वृद्धासु चिद्वर्धनो यासु चाकनत् ॥१२॥
इमां परत्नायप्रत्नाय सुष्टुतिं नवीयसीं वोचेयमस्मा उशतेश्र्णोतुउशते शृणोतु नः । ▼भूया अन्तरा हर्द्यस्यहृद्यस्य निस्प्र्शेनिस्पृशे जायेवपत्यजायेव पत्य उशती सुवासाः ॥॥१३॥▼यस्मिन्नश्वास रषभासऋषभास उक्षणो वशा मेषावस्र्ष्टासमेषा अवसृष्टास आहुताः । ▼कीलालपे सोमप्र्ष्ठायसोमपृष्ठाय वेधसेह्र्दावेधसे हृदा मतिं जनये चारुमग्नये ॥॥१४॥▼अहाव्यग्ने हविरास्ये ते सरुचीवस्रुचीव घर्तंघृतं चम्वीव सोमः । ▼वाजसनिं रयिमस्मे सुवीरं परशस्तंप्रशस्तं धेहि यशसम्ब्र्हन्तमयशसं ॥बृहन्तम् ॥१५॥▼
परजानन्नग्ने तव योनिं रत्वियमिळायास पदे घर्तवन्तमासदः ।
आ ते चिकित्र उषसामिवेतयो.अरेपसः सूर्यस्येवरश्मयः ॥
▲तव शरियो वर्ष्यस्येव विद्युतश्चित्राश्चिकित्र उषसांन केतवः ।
▲यदोषधीरभिस्र्ष्टो वनानि च परिस्वयं चिनुषे अन्नमास्ये ॥
तमोषधीर्दधिरे गर्भं रत्वियं तमापो अग्निंजनयन्त मातरः ।
▲तमित समानं वनिनश्च वीरुधोऽनतर्वतीश्च सुवते च विश्वहा ॥
▲वातोपधूत इषितो वशाननु तर्षु यदन्ना वेविषद्वितिष्ठसे ।
▲आ ते यतन्ते रथ्यो यथा पर्थक छर्धांस्यग्ने अजराणि धक्षतः ॥
मेधाकारं विदथस्य परसाधनमग्निं होतारम्परिभूतमं मतिम ।
▲तमिदर्भे हविष्या समानमित्तमिन महे वर्णते नान्यं तवत ॥
तवामिदत्र वर्णते तवायवो होतारमग्ने विदथेषुवेधसः ।
यद देवयन्तो दधति परयाण्सि ते हविष्मन्तोमनवो वर्क्तबर्हिषः ॥
▲तवाग्ने होत्रं तव पोत्रं रत्वियं तव नेष्ट्रं तवमग्निद रतायतः ।
तव परशास्त्रं तवमध्वरीयसि बरह्माचासि गर्हपतिश्च नो दमे ॥
▲यस्तुभ्यमग्ने अम्र्ताय मर्त्यः समिधा दाशदुत वाहविष्क्र्ति ।
▲तस्य होता भवसि यासि दूत्यमुप बरूषेयजस्यध्वरीयसि ॥
▲इमा अस्मै मतयो वाचो अस्मदान रचो गिरः सुष्टुतयःसमग्मत ।
वसूयवो वसवे जातवेदसे वर्द्धासु चिद वर्धनोयासु चाकनत ॥
▲इमां परत्नाय सुष्टुतिं नवीयसीं वोचेयमस्मा उशतेश्र्णोतु नः ।
▲भूया अन्तरा हर्द्यस्य निस्प्र्शे जायेवपत्य उशती सुवासाः ॥
▲यस्मिन्नश्वास रषभास उक्षणो वशा मेषावस्र्ष्टास आहुताः ।
▲कीलालपे सोमप्र्ष्ठाय वेधसेह्र्दा मतिं जनये चारुमग्नये ॥
▲अहाव्यग्ने हविरास्ये ते सरुचीव घर्तं चम्वीव सोमः ।
▲वाजसनिं रयिमस्मे सुवीरं परशस्तं धेहि यशसम्ब्र्हन्तम ॥
</pre>
</div>
| 