"पृष्ठम्:बालनीतिकथामाला (नन्दलाल १९२१).pdf/23" इत्यस्य संस्करणे भेदः
No edit summary |
|||
पुटस्थितिः | पुटस्थितिः | ||
- | + | परिष्कृतम् | |
पुटाङ्गम् (उपयोगार्थम्) : | पुटाङ्गम् (उपयोगार्थम्) : | ||
पङ्क्तिः १: | पङ्क्तिः १: | ||
सन्ति । मम च न अत्र । तत् किं मदीयेन रथकारत्वेन प्रयोजनम्? |
सन्ति । मम च न अत्र । तत् किं मदीयेन रथकारत्वेन प्रयोजनम्?" इति चिन्तयित्वा देशात् निष्क्रान्तः । |
||
इति चिन्तयित्वा देशात् निष्क्रान्तः । |
|||
{{gap}}२. यावत् किञ्चित् वनं गच्छति, तावत् वनमध्ये सुर्यास्तमनवेलायां स्वयूथात् भ्रष्टाम् , प्रसववेदनया पीड्यमानाम् उष्ट्रीमपश्यत् । स च दासेरकेण युक्ताम् उष्ट्रीं गृहीत्वा स्वस्थानाभिमूर्खः प्रस्थितः। गृहम् आसाद्य रज्जुकां गृहीत्वा ताम् उष्ट्रिकांबबन्ध । |
|||
{{gap}}२. यावत् किञ्चित् वनं गच्छति, तावत् वनमध्ये सुर्यास्त |
|||
मनवेलायां स्वयूथात् भ्रष्टाम् , प्रसववेदनया पीड्यमानाम् उद्दी- |
|||
मपश्यत् । स च दासेरकेण युक्ताम् उ य्हीत्वा स्वस्थानाभि |
|||
मूर्खः प्रस्थितः। गृहम् आसाद्य रज्जुकां हीत्वा ताम् उद्रिकां |
|||
बबन्ध । |
|||
{{gap}}३. ततश्च तीक्ष्णं परशुम् आदाय, तस्याः कृते पल्लवानाम् |
{{gap}}३. ततश्च तीक्ष्णं परशुम् आदाय, तस्याः कृते पल्लवानाम् |
||
आनयनार्थं पर्वतस्य एकदेशे गतः । तत्र च नूतनानि, |
आनयनार्थं पर्वतस्य एकदेशे गतः । तत्र च नूतनानि, कोमलानि, बहूनि पल्लवानि छित्त्वा शिरसि आरोप्य, तस्या अग्रे निचिक्षेप । तया च तानि शनैः शनैः भक्षितानि । पश्चात् पल्लवानां |
||
⚫ | |||
नि, बहूनि पल्लवानि छिचा शिरसि आरोप्य, तस्या अग्रे निचि |
|||
तप । तया च तानि शनैः शनैः भक्षितानि । पश्चात् पल्लवानां |
|||
भक्षणात् अहर्निशं पीवरतनुः उद्दीसञ्जाता । सोऽपि दासेरको |
|||
⚫ | |||
पालयति । |
|||
{{gap}}४. अथ रथकारेण, वल्लभत्वात् दासेरकस्य ग्रीवायां महतीघण्टा प्रतिवद्धा । पश्चात् रथकारो व्यचिन्तयत्, “अहो ! किम् अन्यैः दुष्कृत कर्मभिः, यावत् मम एतस्मात् एव उष्टीपरिपालनात् अस्य कुटुम्बस्य भव्यं सञ्जातम् तत् किम् अन्येन व्यापारेण ।" एव विचिन्त्य गृहम् आगत्य प्रियाम् आह, “भद्रे ! समीचीनः अयं व्यापारः । तव सम्मतिः चेत्, कुतोऽपि धनिकात् किञ्चित् द्रव्यम् आदाय मया करभानां ग्रहणाय गुर्जरदेशे गन्तव्यम् । तावत् त्वया एतौ यत्नेन रक्षणीयौ, यावत् अहम् अपराम् उष्ट्रीं नीत्वा समागच्छामि ।" |
|||
{{gap}}४. अथ रथकारेण, बल्लभत्वात् दासेरकस्य ग्रीवायां महतीघण्टा |
|||
प्रतिवद्धा । पश्चात्र थकारो व्यचिन्तयत्, “अहो ! किम् अन्यैः दुष्कृत |
|||
कर्मभिः, यावत् मम एतस्मात् एव उष्ट्रपरिपालनात् अस्य कुटु |
|||
म्बस्य भव्यं सञ्जातम् तत् किम् अन्येन व्यापारेण । एव |
|||
विचिन्त्य गृहम् आगत्य प्रिया आहे“‘भद्र ! समीचीनः अयं |
|||
व्यापारः । तव सम्मतिः चेत्, कुतोऽपि धनिकात् किञ्चित् द्रव्य |
|||
म् आदाय मया करभानां ग्रहणाय गुर्जरदेशे गन्तव्यम् । तावत् |
|||
स्वया एतौ यत्नेन रक्षणीयौ, यावत् अहम् अपराम् उ नीत्वा |
|||
समागच्छामि । |
|||
CSS |