|
<div class="verse">
<pre>
परप्र ते महे विदथे शंसिषं हरी परप्र ते वन्वे वनुषोहर्यतंवनुषो मदमहर्यतं मदम् ।
घर्तंघृतं न यो हरिभिश्चारु सेचत आ तवाविशन्तुत्वा विशन्तु हरिवर्पसं गिरः ॥॥१॥
हरिं हि योनिमभि ये समस्वरन हिन्वन्तोसमस्वरन्हिन्वन्तो हरी दिव्यंयथादिव्यं यथा सदः ।
आ यं पर्णन्तिपृणन्ति हरिभिर्न धेनव इन्द्रायशूषंइन्द्राय शूषं हरिवन्तमर्चत ॥॥२॥
सो अस्य वज्रो हरितो य आयसो हरिर्निकामो हरिरागभस्त्योःहरिरा गभस्त्योः ।
दयुम्नीद्युम्नी सुशिप्रो हरिमन्युसायक इन्द्रे नि रूपाहरितारूपा हरिता मिमिक्षिरे ॥॥३॥
दिवि न केतुरधि धायि हर्यतो विव्यचद वज्रोविव्यचद्वज्रो हरितो नरंह्यान रंह्या । ▼तुददहिं हरिशिप्रो य आयसः सहस्रशोकाभवदसहस्रशोका धरिम्भरःअभवद्धरिम्भरः ॥॥४॥▼तवं-तवमहर्यथात्वंत्वमहर्यथा उपस्तुतः पूर्वेभिरिन्द्र हरिकेशयज्वभिःहरिकेश यज्वभिः । ▼तवंत्वं हर्यसि तव विश्वमुक्थ्यमसामि राधोहरिजातराधो हर्यतमहरिजात ॥हर्यतम् ॥५॥▼ता वज्रिणं मन्दिनं सतोम्यंस्तोम्यं मद इन्द्रं रथे वहतोहर्यतावहतो हर्यता हरी । ▼पुरूण्यस्मै सवनानि हर्यत इन्द्रायसोमाइन्द्राय सोमा हरयो दधन्विरे ॥॥६॥▼अरं कामाय हरयो दधन्विरे सथिरायस्थिराय हिन्वनहिन्वन्हरयो हरयोहरी हरीतुरातुरा । ▼अर्वद्भिर्यो हरिभिर्जोषमीयते सो अस्य कामंहरिवन्तमानशेकामं ॥हरिवन्तमानशे ॥७॥▼हरिश्मशारुर्हरिकेश आयसस्तुरस्पेये यो हरिपावर्धतहरिपा अवर्धत । ▼अर्वद्भिर्यो हरिभिर्वाजिनीवसुरति विश्वादुरिताविश्वा पारिषददुरिता धरीपारिषद्धरी ॥॥८॥▼सरुवेवस्रुवेव यस्य हरिणी विपेततुः शिप्रे वाजाय हरिणीदविध्वतःहरिणी दविध्वतः । ▼प्र यत्कृते चमसे मर्मृजद्धरी पीत्वा मदस्य हर्यतस्यान्धसः ॥९॥
उत समस्म सद्म हर्यतस्य पस्त्योरत्यो न वाजं हरिवानचिक्रदतहरिवाँ अचिक्रदत् । ▼मही चिद धिचिद्धि धिषणाहर्यदोजसा बर्हदबृहद्वयो वयोदधिषेदधिषे हर्यतश्चिदा ॥॥१०॥▼आ रोदसी हर्यमाणो महित्वा नव्यं-नव्यंनव्यंनव्यं हर्यसि मन्मनुमन्म परियमनु प्रियम् । ▼प्र पस्त्यमसुर हर्यतं गोराविष्कृधि हरये सूर्याय ॥११॥
आ तवात्वा हर्यन्तं परयुजोप्रयुजो जनानां रथे वहन्तु हरिशिप्रमिन्द्र । ▼पिबा यथा प्रतिभृतस्य मध्वो हर्यन्यज्ञं सधमादे दशोणिम् ॥१२॥
अपाः पूर्वेषां हरिवः सुतानामथो इदं सवनंकेवलंसवनं केवलं ते । ▼ममद्धि सोमं मधुमन्तमिन्द्र सत्रा वर्षञ्जठरवृषञ्जठर आ वर्षस्ववृषस्व ॥॥१३॥▼
▲दिवि न केतुरधि धायि हर्यतो विव्यचद वज्रो हरितो नरंह्या ।
▲तुददहिं हरिशिप्रो य आयसः सहस्रशोकाभवद धरिम्भरः ॥
▲तवं-तवमहर्यथा उपस्तुतः पूर्वेभिरिन्द्र हरिकेशयज्वभिः ।
▲तवं हर्यसि तव विश्वमुक्थ्यमसामि राधोहरिजात हर्यतम ॥
▲ता वज्रिणं मन्दिनं सतोम्यं मद इन्द्रं रथे वहतोहर्यता हरी ।
▲पुरूण्यस्मै सवनानि हर्यत इन्द्रायसोमा हरयो दधन्विरे ॥
▲अरं कामाय हरयो दधन्विरे सथिराय हिन्वन हरयो हरीतुरा ।
▲अर्वद्भिर्यो हरिभिर्जोषमीयते सो अस्य कामंहरिवन्तमानशे ॥
▲हरिश्मशारुर्हरिकेश आयसस्तुरस्पेये यो हरिपावर्धत ।
▲अर्वद्भिर्यो हरिभिर्वाजिनीवसुरति विश्वादुरिता पारिषद धरी ॥
▲सरुवेव यस्य हरिणी विपेततुः शिप्रे वाजाय हरिणीदविध्वतः ।
पर यत कर्ते चमसे मर्म्र्जद धरी पीत्वामदस्य हयतस्याधसः ॥
▲उत सम सद्म हर्यतस्य पस्त्योरत्यो न वाजं हरिवानचिक्रदत ।
▲मही चिद धि धिषणाहर्यदोजसा बर्हद वयोदधिषे हर्यतश्चिदा ॥
▲आ रोदसी हर्यमाणो महित्वा नव्यं-नव्यं हर्यसि मन्मनु परियम ।
पर पस्त्यमसुर हर्यतं गोराविष्क्र्धि हरयेसूर्याय ॥
▲आ तवा हर्यन्तं परयुजो जनानां रथे वहन्तु हरिशिप्रमिन्द्र ।
पिबा यथा परतिभ्र्तस्य मध्वो हर्यन यज्ञंसधमादे दशोणिम ॥
▲अपाः पूर्वेषां हरिवः सुतानामथो इदं सवनंकेवलं ते ।
▲ममद्धि सोमं मधुमन्तमिन्द्र सत्रा वर्षञ्जठर आ वर्षस्व ॥
</pre>
</div>
| 