"पृष्ठम्:पातञ्जलयोगसूत्रभाष्यविवरणम्.pdf/248" इत्यस्य संस्करणे भेदः

{{gap}}तत्राचार्येदेशीयो वक्ति-ननु बुद्धिनिवृत्तिरेव मोक्षः । अदर्शन

कारणाभावात् बुद्धिनिवृत्तिः । तच्चादर्शनं बन्धकारणं दर्शनान्निवर्तते ।

{{gap}}ननु बुद्धिनिवृत्तिरेव मोक्षः । कथम्? अदर्शनकारणाभावाद्बुद्धिनिवृत्तिः । तच्चादर्शनं बन्धकारणं दर्शनान्निवर्तते, तन्निवृत्तिरेव मोक्षः । किमर्थमस्थाने विभ्रमः । प्रधानपुरुषसंयोगस्य दुःखहेतोरविद्या कारणमिति विस्तरेण प्रतिपादितम् । ततश्च दर्शनाददर्शननिवृत्युपपेत्तः पूर्वपक्षमसारं मन्यते ॥

{{gap}}यत्तु विद्यानन्तरमेव बुद्धिर्न निवर्तत इति, तदकारणम् । कस्मात् ? निमित्तनैमितिकयोरनेकप्रकारदर्शनात् । यथा तक्षादिनिमिताः प्रासादादयस्तक्षादिषूपरतेष्वपि न निमित्तविरत्या विरमन्ति । भग्नस्य च द्रुमस्य भङ्गानन्तरमेव विशेषादर्शनात् । तथा चित्तस्यपि विमुक्तसायकवदारब्धसंस्कारापरिक्षयात्, तत्संस्कारापेक्षया कंचित्कालं दर्शनेनैवावस्थानं इति। तथा च श्रुतिः---**तस्य तावदेव चिरम् इति ॥ २४ ।।

1. छान्दोश्य. उ. 6. 14-2.