|
<div class="verse">
<pre>
प्र ते रथं मिथूकृतमिन्द्रोऽवतु धृष्णुया ।
पर ते रथं मिथूक्र्तमिन्द्रो.अवतु धर्ष्णुया ।
अस्मिन्नाजौ पुरुहूत शरवाय्येश्रवाय्ये धनभक्षेषु नो.अवनोऽव ॥॥१॥
उत समउत्स्म वातो वहति वासो.अस्यावासोऽस्या अधिरथं यदजयत सहस्रमयदजयत्सहस्रम् ।
रथीरभून मुद्गलानीरथीरभून्मुद्गलानी गविष्टौ भरे कर्तंकृतं वयचेदिन्द्रसेनाव्यचेदिन्द्रसेना ॥॥२॥
अन्तर्यछअन्तर्यच्छ जिघांसतो वज्रमिन्द्राभिदासतः ।
दासस्यवादासस्य वा मघवन्नार्यस्य वा सनुतर्यवया वधमवधम् ॥॥३॥
उद्नो ह्रदमपिबज्जर्हृषाणः कूटं स्म तृंहदभिमातिमेति ।
प्र मुष्कभारः श्रव इच्छमानोऽजिरं बाहू अभरत्सिषासन् ॥४॥
न्यक्रन्दयन्नुपयन्त एनममेहयन्वृषभं मध्य आजेः ।
तेन सूभर्वं शतवत सहस्रंशतवत्सहस्रं गवां मुद्गलः परधनेजिगायप्रधने जिगाय ॥॥५॥▼ककर्दवे वर्षभोवृषभो युक्त आसीदवावचीत सारथिरस्यआसीदवावचीत्सारथिरस्य केशी । ▼दुधेर्युक्तस्य द्रवतः सहानस ऋच्छन्ति ष्मा निष्पदो मुद्गलानीम् ॥६॥
उत प्रधिमुदहन्नस्य विद्वानुपायुनग्वंसगमत्र शिक्षन् ।
इन्द्र उदावत्पतिमघ्न्यानामरंहत पद्याभिः ककुद्मान् ॥७॥
शुनमष्त्राव्यचरत कपर्दीशुनमष्ट्राव्यचरत्कपर्दी वरत्रायां दार्वानह्यमानः । ▼नृम्णानि कृण्वन्बहवे जनाय गाः पस्पशानस्तविषीरधत्त ॥८॥
इमं तं पश्य वर्षभस्यवृषभस्य युञ्जं काष्ठाया मध्येद्रुघणंमध्ये शयानमद्रुघणं शयानम् । ▼येन जिगाय शतवत्सहस्रं गवां मुद्गलः पृतनाज्येषु ॥९॥
आरे अघा को नवित्थान्वित्था ददर्श यं युञ्जन्ति तंतम्वा वास्थापयन्तिस्थापयन्ति । ▼नास्मै तर्णंतृणं नोदकमा भरन्त्युत्तरो धुरोवहतिधुरो परदेदिशतवहति ॥प्रदेदिशत् ॥१०॥▼परिवृक्तेव पतिविद्यमानट् पीप्याना कूचक्रेणेव सिञ्चन् ।
एषैष्या चिद रथ्याचिद्रथ्या जयेम सुमङगलंसुमङ्गलं सिनवदस्तु सातमसातम् ॥॥११॥▼तवंत्वं विश्वस्य जगतश्चक्षुरिन्द्रासि चक्षुषः । ▼वृषा यदाजिं वृषणा सिषाससि चोदयन्वध्रिणा युजा ॥१२॥
उद्नो हरदमपिबज्जर्ह्र्षाणः कूटं सम तरंहदभिमातिमेति ।
पर मुष्कभारः शरव इछमानो.अजिरम्बाहू अभरत सिषासन ॥
नयक्रन्दयन्नुपयन्त एनममेहयन वर्षभं मध्य आजेः ।
▲तेन सूभर्वं शतवत सहस्रं गवां मुद्गलः परधनेजिगाय ॥
▲ककर्दवे वर्षभो युक्त आसीदवावचीत सारथिरस्य केशी ।
दुधेर्युक्तस्य दरवतः सहानस रछन्ति षमा निष्पदोमुद्गलानीम ॥
उत परधिमुदहन्नस्य विद्वानुपायुनग वंसगमत्रशिक्षन ।
इन्द्र उदावत पतिमघ्न्यानामरंहतपद्याभिः ककुद्मान ॥
▲शुनमष्त्राव्यचरत कपर्दी वरत्रायां दार्वानह्यमानः ।
नर्म्णानि कर्ण्वन बहवे जनाय गाःपस्पशानस्तविषीरधत्त ॥
▲इमं तं पश्य वर्षभस्य युञ्जं काष्ठाया मध्येद्रुघणं शयानम ।
येन जिगाय शतवत सहस्रं गवाम्मुद्गलः पर्तनाज्येषु ॥
▲आरे अघा को नवित्था ददर्श यं युञ्जन्ति तं वास्थापयन्ति ।
▲नास्मै तर्णं नोदकमा भरन्त्युत्तरो धुरोवहति परदेदिशत ॥
परिव्र्क्तेव पतिविद्यमानट पीप्याना कूचक्रेणेव सिञ्चन ।
▲एषैष्या चिद रथ्या जयेम सुमङगलं सिनवदस्तु सातम ॥
▲तवं विश्वस्य जगतश्चक्षुरिन्द्रासि चक्षुषः ।
वर्षायदाजिं वर्षणा सिषाससि चोदयन वध्रिणा युजा ॥
</pre>
</div>
| 