"पृष्ठम्:मृच्छकटिकम्.pdf/२४०" इत्यस्य संस्करणे भेदः

आअच्छ, दीसदि तव ववहारो ता पविसदु अज्ञो। [ आर्य ! अधि-

करणिका भणन्ति----‘आगच्छ, दृश्यते तव व्यवहारः; तत्प्रविशन्वर्यः ।

{{gap}}'''शकारः'''–ही, पढम भणति-‘ण दीशदि, शंपदं दीशदि’ ति ।

ता णाम भीदभीदा अधिअलणभोइआ । जेत्तिों हग्गे भणिश्शं तेत्तिको

पत्तिआवइश्शं । भोदु, पविशाम (प्रविश्योपसृत्य ) शुशुहं अम्हाणे,

तुम्हाणं पि शुहं देमि ण देमि अ । [ ही, प्रथम भणन्ति न इश्यते,

सोप्रतं दृश्यत इति । तन्नाम भीतभीता अधिकरणभोजकाः, यद्यदई

भणिष्यामि तत्तत्प्रस्याययिष्यामि । भवतु, प्रविशामि। सुसुखमस्माकम् ,

{{gap}}'''शकारः'''----आं, अक्षण केलकाशे भूमी । ता जहिं में लोअदि तर्हि

उवविशामि । ( श्रेछिनं प्रति ) एश उवविशामि । (शोधनके प्रति ) णं

एत्थ उबविशामि । ( इत्यधिकरणिकमस्तके हस्तं दत्त्वा) एश उवविज्ञामि । [ आं, आत्मीयैषा भूमिः । तद्यत्र मयं रोचते तत्रोपविशमि । एष उपवि.

शामि । नन्वन्नोपदिशामि । एष सपविशमि ] { इति भूमावुपविशति )

{{gap}}'''अधिकरणिकः'''–तत्काये कथय ।

{{gap}}'''शकारः'''-कण्णे कज्जे कधइश्शं । एवं वडुके मल्लक्कप्पमाणाह

{{block center|{{bold|<poem>लाशशुले मम पिदा लोआ तादश्श होइ जामादा ।

लाअशिआले हग्गे ममावि बहिणीवदी ला ॥ ६ ॥</poem>}}}}

पुनरुक्तम् । अशिका भगिनी ज्येष्ठाम् ।। युष्माक सुखं ददामि न ददामि ।

कारोकेकुलता ॥ लाशशुले इत्यादि । गाथा । राजश्वशुरो मम पिता