"पृष्ठम्:मेघदूतम् (वल्लभदेवव्याख्यासमेतम्).djvu/८६" इत्यस्य संस्करणे भेदः

कामपि वनितां रमयन्भवान्स्वप्ने मयावलोकितः । अत ईर्ष्याकोपेनाहमरुदमिति ॥ १०८ ॥

{{gap}}{{gap}}मा कौलीनादमितनयने मय्यविश्वासिनी भूः ।

{{gap}}{{gap}}स्नेहानाहुः किमपि विरहह्रासिनस्ते ह्यभोगा-

{{gap}}{{gap}}दिष्टे वस्तुन्युपचितरसाः प्रेमराशीभवन्ति ॥ १०९ ॥</poem>}}

{{gap}}हे कुवलयाक्ष्येतस्मादभिज्ञानदानान्मां स्वस्थमवेत्य कौलीनाल्लोकापवादमात्रान्मयि त्वमविश्वासिनी निष्प्रत्यया मा भूः । तदेव कौलीनमाह । किमपि कुतोऽपि हेतोः स्नेहान्विरहह्रासिनो वियोगे तनूभवतो जना प्राहुः । यथा । प्रीतिः प्रवासाश्रयादिति । एतच्चायुक्तम् । यस्मात्ते स्नेहा अभोगाद्धेतोरिष्टे वस्तुनीप्सितेऽर्थ उपचितरसाः सन्तः प्रेम्णो राशीभवन्ति प्रीतिमयाः संपद्यन्ते । हृदयवल्लभविषये वियोगवशात्सहस्रगुणः स्नेहः संपद्यत इत्यर्थः । त्वयि च मम या प्रीतिस्तां त्वमेव जानासि । कौलीनं लोकापवादः ॥ १०९ ॥

{{gap}}इत्थं संदेशमुक्त्वा प्रार्थनामभ्युपगमयितुमाह ।

{{bold|<poem>{{gap}}{{gap}}कञ्चित्सोम्य व्यवसितमिदं बन्धुकृत्यं त्वया मे

{{gap}}{{gap}}प्रत्याख्यातुं न खलु भवतो धीरतां तर्कयामि ।

{{gap}}{{gap}}निःशब्दोऽपि प्रदिशसि जलं याचितश्चातकेभ्यः

{{gap}}{{gap}}प्रत्युक्तं हि प्रणयिषु सतामीप्सितार्थक्रियैव ॥ ११० ॥</poem>}}

{{gap}}हे सोम्य प्रियदर्शनैतन्मित्रकार्य कच्चिद्भवता व्यवसितमंगीकृतं मम । अवश्यमत्र त्वया व्यवसायवता भाव्यम् । प्रत्याख्यातुमत्र तव धैर्यं न