"पृष्ठम्:काव्यमाला (बृहत्कथामञ्जरी).pdf/४८७" इत्यस्य संस्करणे भेदः

→‎अपरिष्कृतम्: <poem> तमाह मर्कटो दूराद्यतः कार्यस्त्वया सखे । अस... नवीन पृष्ठं निर्मीत अस्ती
 
 
पुटस्थितिःपुटस्थितिः
-
अपरिष्कृतम्
+
परिष्कृतम्
पुटाग्रः(अव्यचितम्) :पुटाग्रः(अव्यचितम्) :
पङ्क्तिः १: पङ्क्तिः १:
{{rh|left=१४. रत्नप्रभायाम-निश्चयदत्ताख्यायिकां | ] center=बृहत्कथामञ्चरी।right=४८७}}
{{rh|left= रनमायाम|center=ताख्यायिका|right=४८७}}
पुटाङ्गम् (उपयोगार्थम्) :पुटाङ्गम् (उपयोगार्थम्) :
पङ्क्तिः १: पङ्क्तिः १:
<poem>


<poem>
तमाह मर्कटो दूराद्यतः कार्यस्त्वया सखे ।
तमाह मर्कटो दूराद्यत्नः कार्यस्त्वया सखे ।
अस्व मन्त्रसूत्रस्य दारणे प्रणयादिति ॥ २२१ ॥
अस्व मन्त्रसूत्रस्य दारणे प्रणयादिति ॥ २२१ ॥

तथेत्युक्त्वा स संप्राप क्षणांतुहिनभूघरम् ।
तथेत्युक्त्वा स संप्राप क्षणांतुहिनभूघरम् ।
मासि मासि शशाङ्कानामाकल्पमित्र संचयम् ॥ २२२ ॥
भासि भासि शशाङ्कानामाकल्पमिव संचयम् ॥ २२२ ॥

अनुरागपरां भेजे न च संगमनिर्वृतः ।
अनुरागपरां भेजे न च संगमनिर्वृतः ।
गान्धर्वेण विवाहेन स तां तन मृगेक्षणाम् ।। २२३ ॥
गान्धर्वेण विवाहेन स तां तन मृगेक्षणाम् ।। २२३ ॥

तया मररसस्सेरभवसंभोगसुन्दरम् ।
तया स्मररसस्मेरभवसंभोगसुन्दरम् ।
अवाप प्रेमसर्वस्वमतीता कथयन्कथाम् ॥ २२४ ।।
अवाप प्रेमसर्वस्वमतीतां कथयन्कथाम् ॥ २२४ ।।

प्रेयस्या दत्तविद्योऽथ सुहृदं मर्कटं ययौ ।
प्रेयस्या दत्तविद्योऽथ सुहृदं मर्कटं ययौ ।
द्रष्टुं कदाचित्सोत्कण्ठः कण्ठसूत्रं व्यचिन्तयत् ।। २२५ ॥
द्रष्टुं कदाचित्सोत्कण्ठः कण्ठसूत्रं व्यचिन्तयत् ।। २२५ ॥

तस्मिन्गले निर्जनस्थां तो तारुण्यतरङ्गिणीम् ।
तस्मिन्गते निर्जनस्थां तो तारुण्यतरङ्गिणीम् ।
कश्चिद्विद्याधरसुतो ददर्श स्तबकस्तनीम् ॥ २२६ ॥
कश्चिद्विद्याधरसुतो ददर्श स्तबकस्तनीम् ॥ २२६ ॥

करिणीदन्तकान्तेषु तस्मा गात्रेषु बिम्बितः ।
करिणीदन्तकान्तेषु तस्मा गात्रेषु बिम्बितः ।
सुधालहरीममः शशाकश्रियमाययौ ।। २२७ ।।
सुधालहरीमग्नः शशाङ्कश्रियमाययौ ।। २२७ ।।

भज मामिति तेनोक्ता सा लिलेख हिया नता।
भज मामिति तेनोक्ता सा लिलेख ह्रिया नता।
हेलया चरणाग्रेण कटाक्षशबला भुवम् ॥ २२८ ॥
हेलया चरणाग्रेण कटाक्षशबलां भुवम् ॥ २२८ ॥
मौनादत्तावकाशां स तामालिङ्गच ससाध्वसम् ।

कण्ठे जग्राह सोत्कण्ठं नीवीविलसनाकुलः ॥ १२९ ॥
मौनाद्दत्तावकाशां स तामालिङ्ग्य ससाध्वसम् ।
मा मा परवधूरसि त्व|क्तिगलिताक्षरम् ।
कण्ठे जग्राह सोत्कण्ठं नीवीविस्रंसनाकुलः ॥ १२९ ॥

मा मा परवधूरस्मि त्वर्धोक्तिगलिताक्षरम् ।
स चुचुम्ब मुखं तस्या लज्जामीलितलोचनम् ।। २३० ॥
स चुचुम्ब मुखं तस्या लज्जामीलितलोचनम् ।। २३० ॥

क्षामाननाअपर्यस्तहारफेनप्रकम्पिनीम् ।
<small><ref>१</ref></small>क्षामाननाब्जपर्यस्तहारफेनप्रकम्पिनीम् ।
स दूषयित्वा प्रययौ ता मातङ्ग इवाजिनीम् ।। २.३१ ।।
स दूषयित्वा प्रययौ ता मातङ्ग इवाब्जिनीम् ।। २३१ ।।

तस्मिन्प्रयाते सा तस्थावतृप्ता तत्समागमे ।
तस्मिन्प्रयाते सा तस्थावतृप्ता तत्समागमे ।
स्वेदासस्तम्मिल्लच्छिन्नहाराङ्कितस्तनी ।। २३२ ।।
स्वेदासस्तम्मिल्लच्छिन्नहाराङ्कितस्तनी ।। २३२ ।।
अत्रान्तरे समामय कपि कान्तानिकेतनम् ।
तूर्ण निश्चयदत्तोऽपि प्रेमाकृष्टः समभ्ययात् ।। २३३ ।।


अत्रान्तरे समामध्य कपिं कान्तानिकेतनम् ।
तूर्णं निश्चयदत्तोऽपि प्रेमाकृष्टः समभ्ययात् ।। २३३ ।।
</poem>
</poem>



{{rule}}
<small>"१. श्यामान"</small>