"पृष्ठम्:काव्यमाला (बृहत्कथामञ्जरी).pdf/४९१" इत्यस्य संस्करणे भेदः
→अपरिष्कृतम्: <poem> इति प्रत्यक्षभों च कथिते मरुभूतिना कथानुग ह... नवीन पृष्ठं निर्मीत अस्ती |
|||
पुटस्थितिः | पुटस्थितिः | ||
- | + | परिष्कृतम् | |
पुटाग्रः(अव्यचितम्) : | पुटाग्रः(अव्यचितम्) : | ||
पङ्क्तिः १: | पङ्क्तिः १: | ||
{{rh|left= |
{{rh|left=१४. रत्नप्रभायाम् रूपशिखाख्यायिका ।|center= बृहत्कथामाञ्जरी ।|right=४९१}} |
||
पुटाङ्गम् (उपयोगार्थम्) : | पुटाङ्गम् (उपयोगार्थम्) : | ||
पङ्क्तिः १: | पङ्क्तिः १: | ||
<poem> |
<poem> |
||
इति |
इति प्रत्यक्षभग्गो च कथिते मरुभूतिना |
||
कथा<small><ref>१</ref></small>नुगं हरिशिखो राजपुत्रमभाषत ।। २७० ॥ |
|||
अभूद्वीरभुजो नाम वर्धमानपुरे नृपः । |
अभूद्वीरभुजो नाम वर्धमानपुरे नृपः । |
||
जायासतादभूत्तस्य |
जायासतादभूत्तस्य प्रिया गुणवराभिधा ॥ २७१ ॥ |
||
स पुत्रार्थी |
स पुत्रार्थी भिषग्वाक्यात्स्वयमादाय लुब्धकैः । |
||
वनच्छागं |
वनच्छागं महाकायं सूदेन विदधे रसम् ॥ २७२ ।। |
||
⚫ | |||
⚫ | |||
सर्वाभ्यो राजकान्ताभ्यो ददौ गुणवरां विना ॥ १७३ ॥ |
सर्वाभ्यो राजकान्ताभ्यो ददौ गुणवरां विना ॥ १७३ ॥ |
||
सा हि सर्वाधिने पत्युर्खग्राभूत्पुत्रकाशिणी । |
|||
सा हि सर्वाथिने पत्युर्व्यग्राभूत्पुत्रकाङ्क्षिणी । |
|||
राजदारान्सुगुप्तांस्तु वैद्यो जानाति तां कथाम् ॥ २७४ ।। |
राजदारान्सुगुप्तांस्तु वैद्यो जानाति तां कथाम् ॥ २७४ ।। |
||
ततो दुःखाकुलो राजा दयितां वीक्ष्य वञ्चिताम् । |
ततो दुःखाकुलो राजा दयितां वीक्ष्य वञ्चिताम् । |
||
चुकोप कुपितं दृष्ट्वा तं च प्राह |
चुकोप कुपितं दृष्ट्वा तं च प्राह भिषग्वरः ॥ २७५ ॥ |
||
छागशृङ्गद्वयं शेषं |
छागशृङ्गद्वयं शेषं क्वथितं सूपकारिणा । |
||
तन्द्रसेन सुतं देवीं |
तन्द्रसेन सुतं देवीं चूर्णयोगादवाप्स्यति ।। २७६ ॥ |
||
इत्युक्त्वा शृङ्गपूषेण ददौ तस्यै सभेषजम् । |
इत्युक्त्वा शृङ्गपूषेण ददौ तस्यै सभेषजम् । |
||
तेन गर्भवती साभूहोहदा पाण्डुरच्छविः ।। २७७ ।। |
तेन गर्भवती साभूहोहदा पाण्डुरच्छविः ।। २७७ ।। |
||
अथ सर्वेषु जातेषु पुत्रेषु प्राप सा सुतम् । |
अथ सर्वेषु जातेषु पुत्रेषु प्राप सा सुतम् । |
||
कान्तं |
कान्तं शृङ्गभुजं नाम गुणविक्रमशालिनम् ॥ २७८ ।। |
||
ततो गुणवरां दृष्टा सपुत्रामधिकाप्रियाम् । |
ततो गुणवरां दृष्टा सपुत्रामधिकाप्रियाम् । |
||
राज्ञः |
राज्ञः सर्ववधूवक्त्रं चिन्ताव्याकुलतां ययौ ।। २७९ ॥ |
||
संमङ्य नृपमाहुस्ताः पृथग्भावाः कृथान्तरे । |
|||
सक्ता गुणवती राजन्नन्तःपुरपतेरिति ।। २८० ॥ |
सक्ता गुणवती राजन्नन्तःपुरपतेरिति ।। २८० ॥ |
||
⚫ | |||
⚫ | |||
⚫ | |||
⚫ | |||
⚫ | |||
⚫ | |||
⚫ | |||
⚫ | |||
</poem> |
</poem> |
||
{{rule}} |
|||
<small> |
|||
१."मन्यो" ख । २. "रस्यान्तः". ख ॥ |
|||
</small> |