"पृष्ठम्:काव्यमाला (बृहत्कथामञ्जरी).pdf/४९२" इत्यस्य संस्करणे भेदः
→अपरिष्कृतम्: <poem> सत्यासत्यविभागेन मन्दशोकां महीपतिः । तामाह... नवीन पृष्ठं निर्मीत अस्ती |
|||
| पुटस्थितिः | पुटस्थितिः | ||
| - | + | परिष्कृतम् | |
| पुटाग्रः(अव्यचितम्) : | पुटाग्रः(अव्यचितम्) : | ||
| पङ्क्तिः १: | पङ्क्तिः १: | ||
{{rh|left= |
{{rh|left=४९२|center=काव्यमाला ।}} |
||
| पुटाङ्गम् (उपयोगार्थम्) : | पुटाङ्गम् (उपयोगार्थम्) : | ||
| पङ्क्तिः १: | पङ्क्तिः १: | ||
<poem> |
<poem> |
||
सत्यासत्यविभागेन मन्दशोकां महीपतिः । |
सत्यासत्यविभागेन मन्दशोकां महीपतिः । |
||
तामाह मासानष्टौ त्वं सहखान्धगृहव्यथाम् ॥ २८३ ।। |
तामाह मासानष्टौ त्वं सहखान्धगृहव्यथाम् ॥ २८३ ।। |
||
राज्ये ममायुषि च ते प्रतिकूलं समुत्थितम् । |
राज्ये ममायुषि च ते प्रतिकूलं समुत्थितम् । |
||
दैवज्ञेनाथ कथित त्वक्लेशेन प्रणश्यति ।। २८४ ॥ |
दैवज्ञेनाथ कथित त्वक्लेशेन प्रणश्यति ।। २८४ ॥ |
||
इति |
इति राजवचः श्रुत्वा सा तथेत्याह दुःखिता । |
||
भर्तुरभ्युदयैकाग्रसंकल्पा हि |
भर्तुरभ्युदयैकाग्रसंकल्पा हि कुलाङ्गनाः ॥ २८६ ॥ |
||
अत्रान्तरे महाकायो बहुरूपी निशाचरः । |
अत्रान्तरे महाकायो बहुरूपी निशाचरः । |
||
आयादग्निशिखो नाम तं देशं लोककण्टकः ॥ २८६ ।। |
|||
दैवज्ञवचनाज्ज्ञात्वा खेलन्तो राजसूनवः । |
दैवज्ञवचनाज्ज्ञात्वा खेलन्तो राजसूनवः । |
||
चिक्षिपुरतं |
चिक्षिपुरतं समुद्दिश्य बाणास्ते चाफला ययुः ॥ २८७ ।। |
||
ततः शृङ्गभुजो वीरः शृङ्गमादाय काञ्चनम् । |
ततः शृङ्गभुजो वीरः शृङ्गमादाय काञ्चनम् । |
||
रक्षो जघान तद्वीक्ष्य पूरे |
रक्षो जघान तद्वीक्ष्य पूरे लज्जान<small><ref>१</ref></small>ति ययुः ॥ २८८ ॥ |
||
ईर्ष्याकलुषितस्तत्र मात्रा |
ईर्ष्याकलुषितस्तत्र मात्रा पूर्वं च बोधितः । |
||
नि<small><ref>२</ref></small>र्वासभुजनामा त सभ्रूभङ्गमभाषत ॥ २८९ ॥ |
|||
अयं तातस्य दयितो भ्रातः कनकसायकः । |
अयं तातस्य दयितो भ्रातः कनकसायकः । |
||
क्षिप्तस्त्वया |
क्षिप्तस्त्वया शरीराग्रमग्नो नीतश्च रक्षसा ।। ९९० ॥ |
||
एतन्न क्षमते तातः शरं हैमं प्रयच्छ तम् । |
एतन्न क्षमते तातः शरं हैमं प्रयच्छ <small><ref>३</ref></small>तम् । |
||
नो चेत्त्वदुपरि भातर्वयं मर्तुं समुद्यताः ॥ २९१ ।। |
नो चेत्त्वदुपरि भातर्वयं मर्तुं समुद्यताः ॥ २९१ ।। |
||
इत्याकृष्टः स |
इत्याकृष्टः स तैर्द्वेषात्सानुबन्धो निरुत्तरः । |
||
ययौ शृङ्गभुजो |
ययौ शृङ्गभुजो रक्षारक्तधारां समुन्नयन् ॥ २९२ ॥ |
||
| ⚫ | |||
| ⚫ | |||
प्रविश्य तत्सुतां कान्तां ददर्श हरिणीदृशम् ।। २९३ ॥ |
प्रविश्य तत्सुतां कान्तां ददर्श हरिणीदृशम् ।। २९३ ॥ |
||
सापि तं वीक्ष्य सहसा यौवनस्येव यौवनम् । |
सापि तं वीक्ष्य सहसा यौवनस्येव यौवनम् । |
||
अभिलाषवती मेने मन्मथस्यापि मन्मथम् ॥ २९४ ॥ |
अभिलाषवती मेने मन्मथस्यापि मन्मथम् ॥ २९४ ॥ |
||
| ⚫ | |||
| ⚫ | |||
| ⚫ | |||
| ⚫ | |||
| ⚫ | |||
</poem> |
</poem> |
||
{{rule}} |
|||
<small> |
|||
१. "ता" ख । २. ’निर्वस्य भुजनामानं" ख । ३. "न्" ख. ॥ |
|||
</small> |
|||
| ⚫ | |||