"पृष्ठम्:काव्यमाला (बृहत्कथामञ्जरी).pdf/४९४" इत्यस्य संस्करणे भेदः

उत्तरदायी रूप से इतिहास देखें

@@ पुटस्थितिः / पुटस्थितिः @@
-अपरिष्कृतम्
+परिष्कृतम्
@@ पुटाङ्गम् (उपयोगार्थम्) : / पुटाङ्गम् (उपयोगार्थम्) : @@
@@ पङ्क्तिः १: / पङ्क्तिः १: @@
 <poem>
-अलक्षितं गतं ज्ञात्वा स सभार्य निशाचरः ।
+अलक्षितं गतं ज्ञात्वा स<small><ref>१</ref></small> सभार्यं निशाचरः ।
 प्रक्षोभितनभोवातः पश्चात्कोपाकुलो ययौ ॥ ३०८ ॥
 ततः प्रभाते तां पित्रा परिणीय समर्पिताम् ।
-तमागतमतिक्रुद्धं दृष्ट्या रूपशिखावदत् ॥ ३०९ ॥
+तमागतमतिक्रुद्धं दृष्ट्वा रूपशिखावदत् ॥ ३०९ ॥
-अस्मानमिशिखः कोपादयमायाति भीषणः ।
+अस्मानग्निशिखः कोपादयमायाति भीषणः ।
-प्रेषितः पुष्करावतैः क्षतदूत इवावनिम् ॥ ३१० ॥
+प्रेषितः पुष्करावर्तैः क्षतदूत इवावनिम् ॥ ३१० ॥
 तदेषा वञ्चयाम्येनं मायया मन्दचेतसम् ।
+पापकर्ममहा<small><ref>२</ref></small>म्भोधिनिमग्नमिव संस्सृ<small><ref>३</ref></small>तिः ॥ ३११ ॥
-पापकर्ममहाम्भोधिनिमग्नमिव संहतिः ॥ ३११ ॥
-इत्युक्त्वा विद्यया सामूत्सहसा काष्टहारिकः ।
+इत्युक्त्वा विद्यया सामूत्सहसा काष्टहा<small><ref>४</ref></small>रिकः ।
-जवादाक्षसमायान्तं पृच्छन्तं साभ्यभाषत ।। ३१२ ॥
+जवाद्राक्षसमायान्तं पृच्छन्तं साभ्यभाषत ।। ३१२ ॥
 पञ्चतां राक्षसेन्द्रोऽद्य दैवादग्निशिखों गतः ।
 तदर्थमिदुमानीतं काष्टं यत्नेन काननात् ॥ ३१३ ॥
-इति तद्वचनं श्रुत्वा मौख्योदग्निशिखस्ततः ।
+इति तद्वचनं श्रुत्वा मौर्ख्यादग्निशिखस्ततः ।
-अमन्यत मृतोऽसीति खभावजडमानसः ॥ १४ ॥
+अमन्यत मृतोऽसीति स्वभावजडमानसः ॥ ३१४ ॥
-ततो निजगृहं गत्वा स पप्रच्छ खयोषितः ।
+ततो निजगृहं गत्वा स पप्रच्छ स्वयोषितः ।
 अपि सत्यं मृतोऽस्मीति श्रुत्वा नेत्यूचिरे च ताः ॥ ३१५ ॥
 ततः पुनः समभ्यायाद्धन्तुं जामातरं जवात् ।
-तं दृष्ट्वा लेखहारोऽभूत्क्षिप्रं रूपशिखा पुनः ॥ ३१३ ॥
+तं दृष्ट्वा लेखहारोऽभूत्क्षिप्रं रूपशिखा पुनः ॥ ३१६ ॥
-अपि दृष्टौ त्वया मार्गे दम्पती तुरगस्थितौ ।
-इति पृच्छन्तमबदत्तमसौ लेखहारकः ॥ ३१७ ॥
-दोदमिशिस्लो युद्धे जीवशेषः कृतोऽरिभिः ।
-वार्ता तन्हातुरानीता मया लेखेन सत्वरम् ॥ ३१८ ॥
-इति श्रुत्वा मूहमतिः स गत्वा स्वगृहं पुनः ।
-पप्रच्छ हासविवशाः स्वस्त्र वृत्तान्तमङ्गनाः ॥ १९ ॥
-इत्यसौ वञ्चितः युच्या मूर्ख सुप्त इव द्विपः ।
-हास्वीपमानता प्रातः प्रज्ञासु निरवग्रहः ॥ २० ॥
+अपि दृष्टौ त्वया मार्गे दम्पती तुरगस्थधितौ ।
+इति पृच्छन्तमवदत्तमसौ लेखहारकः ॥ ३१७ ॥
+दर्पादनिशिखो युद्धे जीवशेषः कृतोऽरिभिः ।
+वार्ता तद्भ्रातुरानीता मया लेखेन सत्वरम् ॥ ३१८ ॥
+इति श्रुत्वा मूढ्मतिः स गत्वा स्वगृहं पुनः ।
+पप्रच्छ हासविवशाः स्वस्य़ा वृत्तान्तमङ्गनाः ॥ ३१९ ॥
+इत्यसौ वञ्चितः युश्या मूर्ख सुप्त इव द्विपः ।
+हास्वोपमानता प्रातः प्रज्ञासु निरवग्रहः ॥ ३२० ॥
 </poem>
+{{rule}}
+<small>
+१."त" ख । २."द्" । ३. "स्मृति" । ४."भा"  खा  ॥
+</small>