"पृष्ठम्:काव्यमाला (बृहत्कथामञ्जरी).pdf/४९७" इत्यस्य संस्करणे भेदः

{{rh|left=१४. रत्नप्रभायाम् अजराख्यायिका ॥ |center= बहत्कथामञ्जरी ॥ |right=४९७}}

धनितो रूपसंपन्नान्स दृष्ट्वा पर्यतज्यत ।

किमहं विहितो धात्रा शुष्ककुब्ज इव द्रुमः ॥ ३४७ ॥

इति संचिन्त्य स ययौ रूपद्रविणकाङ्क्षया ।

उवाच जम्बुकाकारः पूतिविस्त्रवणाकुलः(?) ॥ ३४९ ॥

(<small><ref>१</ref></small>अहो नैवास्ति संतोवः कस्यचिद्भगवान्द्विजः ।

धनार्थी पुण्यमात्मानमिदं न बहु मन्यसे) ॥ ३५० ।।

अहो सुकृतिनं<small><ref>२</ref></small> राजा यस्त्वां मानुषयोनिजः ।

ब्रामणश्च तपस्वी च स्पृहणीयोऽसि सुव्रतः ।। ३५१ ॥

अहो धन्योऽसि यन्नाखुर्न मण्डूको न कुक्कुटः ।

न पुष्कलो न चाण्डालो न कुष्टी न जडोऽपि वा ॥ ३५२ ।।

सत्यमेतदिति ज्ञात्वा त्यक्तकामो ययौ गृहान् ॥ ३५३ ।।

इति बुद्धिमतां देव देवनस्खलिता मतिः ।

युक्तिमात्रोपदेशेन सहसैव प्रसीदति ॥ ३५४ ।।

सचिवा नरवाहस्य हसन्तश्च मुदं ययुः ॥ ३५५ ॥

ततो रत्नप्रभा प्राह <small><ref>३</ref></small>धन्यो बत मम प्रियः ।

सर्वे स्निग्धा""""""यस्यैते सुहृदश्चित्तदर्पणाः ॥ ३५६ ॥

इति रखनप्रभावाक्यं श्रुत्वा पाह तपन्तकः !

देवि धन्या वयं येषां भक्तिः श्रीनरचाहने ।। ३५७ ॥

{{rule}}

<small>

१.एतत्कोष्ठान्तर्गतपाठः ख्-पुस्तके त्रुतितः । २. "ना राज्ञा यस्त्वंलमुपय्जितः" ख । एतत्कोष्ठान्तर्गतपाठः ख्-पुस्तके त्रुटितः ॥

</small>