"रामायणम्/अरण्यकाण्डम्/सर्गः ६" इत्यस्य संस्करणे भेदः
Content deleted Content added
No edit summary |
No edit summary |
||
पङ्क्तिः १:
'''श्रीमद्वाल्मीकियरामायणे अरण्यकाण्डे षष्ठः सर्गः ॥३-६॥'''
<div class="verse">
शरभङ्गे दिवम् प्राप्ते मुनि संघाः समागताः ।<BR>▼
<pre>
अभ्यगच्छन्त काकुत्स्थम् रामम् ज्वलित तेजसम् ॥३-६-१॥<BR><BR>▼
वैखानसा वालखिल्याः संप्रक्षाला मरीचिपाः ।
अश्म कुट्टाः च बहवः पत्र आहाराः च तापसाः ॥३-६-२॥
दन्त उलूखलिनः च एव तथा एव उन्मज्जकाः परे ।
गात्र शय्या अशय्याः च तथा एव अनवकाशिकाः ॥३-६-३॥
मुनयः सलिल आहारा वायु भक्षाः तथा अपरे ।
आकाश निलयाः च एव तथा स्थण्डिल शायिनः ॥३-६-४॥
तथा ऊर्थ्व वासिनः दान्ताः तथा आर्द्र पट वाससः ।
स जपाः च तपो नित्याः तथा पंच तपोऽन्विताः ॥३-६-५॥
सर्वे ब्राह्म्या श्रिया ज्युक्ता दृढ योग समाहिताः ।
शरभंग आश्रमे रामम् अभिजग्मुः च तापसाः ॥३-६-६॥
अभिगम्य च धर्मज्ञा रामम् धर्म भृताम् वरम् ।
ऊचुः परम धर्मज्ञम् ऋषि संघाः समागताः ॥३-६-७॥
त्वम् इक्ष्वाकु कुलस्य अस्य पृथिव्याः च महारथः ।
प्रधानः च अपि नाथः च देवानाम् मघवान् इव ॥३-६-८॥
विश्रुतः त्रिषु लोकेषु यशसा विक्रमेण च ।
पितृ व्रतत्वम् सत्यम् च त्वयि धर्मः च पुष्कलः ॥३-६-९॥
त्वाम् आसाद्य महात्मानम् धर्मज्ञम् धर्म वत्सलम् ।
अर्थित्वात् नाथ वक्ष्यामः तत् च नः क्षन्तुम् अर्हसि ॥३-६-१०॥
अधार्मः सुमहान् नाथ भवेत् तस्य तु भूपतेः ।
यो हरेत् बलि षड् भागम् न च रक्षति पुत्रवत् ॥३-६-११॥
युंजानः स्वान् इव प्राणान् प्राणैः इष्टान् सुतान् इव ।
नित्य युक्तः सदा रक्षन् सर्वान् विषय वासिनः ॥३-६-१२॥
प्राप्नोति शाश्वतीम् राम कीर्तिम् स बहु वार्षिकीम् ।<BR>▼
ब्रह्मणः स्थानम् आसाद्य तत्र च अपि महीयते ॥३-६-१३॥<BR><BR>▼
यत् करोति परम् धर्मम् मुनिः मूल फल अशनः ।<BR>▼
तत्र राज्ञः चतुर् भागः प्रजा धर्मेण रक्षतः ॥३-६-१४॥<BR><BR>▼
सो अयम् ब्राह्मण भूयिष्ठो वानप्रस्थ गणो महान् ।<BR>▼
त्वम् नाथो अनाथवत् राम राक्षसैः हन्यते भृशम् ॥३-६-१५॥<BR><BR>▼
एहि पश्य शरीराणि मुनीनाम् भावित आत्मनाम् ।<BR>▼
हतानाम् राक्षसैः घोरैः बहूनाम् बहुधा वने ॥३-६-१६॥<BR><BR>▼
पंपा नदी निवासानाम् अनुमन्दाकिनीम् अपि ।<BR>▼
चित्रकूट आलयानाम् च क्रियते कदनम् महत् ॥३-६-१७॥<BR><BR>▼
एवम् वयम् न मृष्यामो विप्रकारम् तपस्विनाम् ।<BR>▼
क्रियमाणम् वने घोरम् रक्षोभिः भीम कर्मभिः ॥३-६-१८॥<BR><BR>▼
ततः त्वाम् शरणार्थम् च शरण्यम् समुपस्थिताः ।<BR>▼
परा त्वत्तः गतिः वीर पृधिव्यम् न उपपद्यते ।<BR>▼
परिपालय नः
इदम् प्रोवाच धर्मात्मा सर्वान् एव तपस्विनः ॥३-६-२१॥
केवलेन स्व कार्येण प्रवेष्टव्यम् वनम् मया ॥३-६-२२॥<BR><BR>▼
न एवम् अर्हथ माम् वक्तुम् आज्ञाप्यः अहम् तपस्विनाम् ।
विप्रकारम् अपाक्रष्टुम् राक्षसैः भवताम् इमम् ।<BR>▼
पितुः तु निर्देशकरः प्रविष्टो अहम् इदम् वनम् ॥३-६-२३॥<BR><BR>▼
भवताम् अर्थ सिद्ध्यर्थम् आगतोऽहम् यदृच्छया ।<BR>▼
तस्य मे अयम् वने वासो भविष्यति महाफलः ॥३-६-२४॥<BR><BR>▼
तपस्विनाम् रणे शत्रून् हन्तुम् इच्छामि राक्षसान् ।<BR>▼
पश्यन्तु वीर्यम् ऋषयः सः ब्रातुर् मे तपोधनाः ॥३-६-२५॥<BR><BR>▼
दत्त्वा अभयम् च अपि तपो धनानाम्<BR>धर्मे धृइत आत्मा सह लक्ष्मणेन ।<BR>▼
तपो धनैः च अपि सह आर्य दत्तः<BR>सुतीक्ष्णम् एव अभिजगाम वीरः ॥३-६-२६॥<BR><BR>▼
</pre>
</div>
▲'''इति वाल्मीकि रामायणे आदि काव्ये अरण्यकाण्डे षष्ठः सर्गः ॥३-६॥'''<BR><BR>
| |||