"गोपालविंशतिस्तोत्रम्" इत्यस्य संस्करणे भेदः

.. गोपालविंशतिस्तोत्रम् ..

 

 

वन्दे वृन्दावनचरं वलव्वीजनवल्लभम् |

वाचं निजाङ्करसिकां प्रसमीक्षमाणो

वक्त्रारविन्दविनिवेशितपांचजन्यः |

वर्णः त्रिकोणरूचिरे वरपुण्डरीके

बद्धासनो जयति वल्लवचक्रवर्ती || २||

आम्नायगन्धरुदितस्फुरिताधरोष्ठम्

आस्राविलेक्षणमनुक्षणमन्दहासम् |

गोपालडिम्भवपुषं कुहना जनन्याः

प्राणस्तनन्धयमवैमि परं पुमांसम् || ३||

आविर्भवत्वनिभृताभरणं पुरस्तात्

आकुंचितैकचरण निभृहितान्यपादम् |

दध्नानिबद्धमुखरेण निबद्धतालं

नाथस्य नन्दभवने नवनीतनाट्यम् || ४||

कुन्दप्रसूनविशदैर्दशनैश्चर्तुभिः

संदश्य मातुरनिशं कुचचूचुकाग्रम् |

नन्दस्य वक्त्रमवलोकयतो मुरारेर्-

मन्दस्थितं मममनीषितमातनोतु || ५||

हर्तुं कुम्भे विनिहितकरः स्वादु हैयङ्गवीनं

दृष्ट्वा दामग्रहणचटुलां मातरं जातरोषाम् |

पायादीषत्प्रचलितपदौ नापगच्छन्न तिष्ठन्

मिथ्यागोपः सपदि नयने मीलयन् विश्वगोप्ता || ६||

व्रजयोषिदपाङ्ग वेधनीयं

मथुराभाग्यमनन्यभोग्यमीडे |

वसुदेववधू स्तनन्धयं तद्-

किमपि ब्रह्म किशोरभावदृश्यम् || ८||

परिवर्तितकन्धरं भयेन

स्मितफुल्लाधरपल्लवं स्मरामि |

विटपित्वनिरासकं कयोश्चिद्-

विपुलोलूखलकर्षकं कुमारम् || ९||

निकटेषु निशामयामि नित्यं

निगमान्तैरधुनाऽपि मृग्यमाणम् |

यमलार्जुनदृष्टबालकेलिं

यमुनासाक्षिकयौवनं युवानम् || १०||

पदवीमदवीयसीं विमुक्ते-

रटवीं सम्पदम्बु वाहयन्तीम् |

अरूणाधरसाभिलाषवंशां

करूणां कारणमानुषीं भजामि || ११||

अनिमेषनिवेष्णीयमक्ष्णो-

रजहद्यौवनमाविरस्तु चित्ते |

कलहायितकुन्तलं कलापैः

करूणोन्मादकविग्रहं महो मे || १२||

अनुयायिमनोज्ञवंशनालै-

रवतु स्पर्शितवल्लवीविमोहैः |

अनघस्मितशीतलैरसौ माम्

अनुकम्पासरिदम्बुजैरपाङ्गैः || १३||

अधराहितचारूवंशनाला

मकुटालम्बिमयूरपिञ्च्छमालाः |

हरिनीलशिलाविभङ्गनीलाः

प्रतिभाः सन्तु ममान्तिमप्रयाणे || १४||

अखिलानवलोकयामि कालान्

महिलादीनभुजान्तरस्यूनः |

अभिलाषपदं व्रजाङ्गनानाम्

अभिलाक्रमदूरमाभिरूप्यम् || १५||

महसे महिताय मौलिना

विनतेनाञ्जलिमञ्जनत्विषे |

कलयामि विमुग्धवल्लवी-

वलयाभाषितमञ्जुवेणवे || १६||

जयतु ललितवृत्तिं शिक्षितो वल्लवीनां

शिथिलवलयशिञ्जाशीतलैर्हस्ततालैः |

अखिलभुवनरक्षागोपवेशस्य विष्णो-

रधरमणिसुधायामंशवान् वंशनालः || १७||

चित्राकल्पः श्रवसि कलयल्लाङ्गलीकर्णपूरं

बर्होत्तंसस्फुरितचिकुरो बन्धुजीवं दधानः |

गुंजाबद्धामुरसि ललितां धारयन् हारयष्टिं

गोपस्त्रीणां जयति कितवः कोऽपि कौमारहारी || १८||

लीलायष्टिं करकिसलये दक्षिणे न्यस्त धन्या-

मंसे देव्याः पुलकरुचिरे सन्निविष्टान्यबाहुः |

मेघश्यामो जयति ललितो मेखलादत्तवेणु-

र्गुञ्जापीडस्फुरितचिकुरो गोपकन्याभुजङ्गः || १९||

प्रत्यालीढस्थितिंअधिगतां प्राप्तगाढाङ्कपालीं

पश्चादीषन्मिलितनयनां प्रेयसीं प्रेक्षमाणः |

भस्त्रायन्त्रप्रणिहितकरो भक्तजीवातुरव्याद्

वारिक्रीडानिबिडवसनो वल्लवीवल्लभो नः || २०||

वासो हृत्वा दिनकरसुतासन्निधौ वल्लवीनां

लीलास्मेरो जयति ललितामास्थितः कुन्दशाखाम् |

सव्रीडाभिस्तदनु वसने ताभिरभ्यर्थ्यमाने

कामी कश्चित्करकमलयोरञ्जलिं याचमानः || २१||

इत्यनन्यमनसा विनिर्मितां

वेंकटेशकविना स्तुतिं पठन् |

दिव्यवेणुरसिकं समीक्षते

दैवतं किमपि यौवतप्रियम् || २२||