"रामायणम्/बालकाण्डम्/सर्गः ७६" इत्यस्य संस्करणे भेदः
Content deleted Content added
No edit summary |
No edit summary अङ्कनम् : 2017 स्रोत संपादन |
||
पङ्क्तिः १०:
[[File:Kanda 1 BK-076-Jaama Dagnya Parajayaha.ogg|thumb|षट्सप्ततितमः सर्गः श्रूयताम्|center]]
{{रामायणम्/बालकाण्डम्}}
<poem>
'''श्रीमद्वाल्मीकियरामायणे बालकाण्डे षट्सप्ततितमः सर्गः ॥१-७६॥'''
गौरवाद्यन्त्रितकथः पितू राममथाब्रवीत्॥ १॥
▲श्रुत्वा तत् जामदग्न्यस्य वाक्यम् दाशरथिः तदा ।
कृतवानसि यत् कर्म श्रुतवानस्मि भार्गव।
अनुरुध्यामहे ब्रह्मन् पितुरानृण्यमास्थितः॥ २॥
वीर्यहीनमिवाशक्तं क्षत्रधर्मेण भार्गव।
अवजानासि मे तेजः पश्य
आरोप्य स धनू रामः
जामदग्न्यं ततो रामं रामः क्रुद्धोऽब्रवीदिदम्॥ ५॥
तस्माच्छक्तो न ते राम मोक्तुं प्राणहरं शरम्॥ ६॥
इमां वा त्वद्गतिं राम तपोबलसमर्जितान्।
लोकानप्रतिमान् वापि हनिष्यामीति मे मतिः॥ ७॥
मोघः पतति वीर्येण बलदर्पविनाशनः॥ ८॥
वरायुधधरं रामं द्रष्टुं सर्षिगणाः सुराः।
▲न हि अयम् वैष्णवो दिव्यः शरः पर पुरंजयः ।
पितामहं पुरस्कृत्य समेतास्तत्र सर्वशः॥ ९॥
गन्धर्वाप्सरसश्चैव सिद्धचारणकिन्नराः।
यक्षराक्षसनागाश्च तद् द्रष्टुं महदद्भुतम्॥ १०॥
जडीकृते तदा लोके रामे वरधनुर्धरे।
निर्वीर्यो जामदग्न्योऽसौ रामो राममुदैक्षत॥ ११॥
तेजोभिर्गतवीर्यत्वाज्जामदग्न्यो जडीकृतः।
रामं कमलपत्राक्षं मन्दं मन्दमुवाच ह॥ १२॥
विषये मे न वस्तव्यमिति मां काश्यपोऽब्रवीत्॥ १३॥
सोऽहं गुरुवचः कुर्वन् पृथिव्यां न वसे निशाम्।
▲काश्यपाय मया दत्ता यदा पूर्वम् वसुंधरा ।
तामिमां मद्गतिं वीर हन्तुं नार्हसि राघव।
मनोजवं गमिष्यामि महेन्द्रं पर्वतोत्तमम्॥ १५॥
▲तदा प्रभृति काकुत्स्थ कृता मे काश्यपस्य ह ॥१-७६-१४॥
लोकास्त्वप्रतिमा राम निर्जितास्तपसा मया।
अक्षय्यं मधुहन्तारं जानामि त्वां सुरेश्वरम्।
▲जहि तान् शर मुख्येन मा भूत् कालस्य पर्ययः ॥१-७६-१६॥
त्वामप्रतिमकर्माणमप्रतिद्वन्द्वमाहवे॥ १८॥
▲धनुषो अस्य परामर्शात् स्वस्ति ते अस्तु परंतप ॥१-७६-१७॥
▲एते सुर गणाः सर्वे निरीक्षन्ते समागताः ।
त्वया त्रैलोक्यनाथेन यदहं विमुखीकृतः॥ १९॥
शरमप्रतिमं राम मोक्तुमर्हसि सुव्रत।
▲न च इयम् तव काकुत्स्थ व्रीडा भवितुम् अर्हति ।
शरमोक्षे गमिष्यामि महेन्द्रं पर्वतोत्तमम्॥ २०॥
रामो दाशरथिः श्रीमांश्चिक्षेप शरमुत्तमम्॥ २१॥
स हतान् दृश्य रामेण स्वाँल्लोकांस्तपसार्जितान्।
▲तथा ब्रुवति रामे तु जामदग्न्ये प्रतापवान् ।
जामदग्न्यो जगामाशु महेन्द्रं पर्वतोत्तमम्॥ २२॥
ततो वितिमिराः सर्वा दिशश्चोपदिशस्तथा।
सुराः सर्षिगणा रामं प्रशशंसुरुदायुधम्॥ २३॥
रामं दाशरथिं रामो जामदग्न्यः प्रपूजितः।
ततः प्रदक्षिणीकृत्य जगामात्मगतिं प्रभुः॥ २४॥
'''
</pre>▼
▲'''इति वाल्मीकि रामायणे आदि काव्ये बालकाण्डे षट्सप्ततितमः सर्गः ॥१-७६॥'''
==स्रोतः==
| |||