<div class="verse">
<pre>
परप्र वो यह्वं पुरूणां विशां देवयतीनामदेवयतीनाम् ।
अग्निं सूक्तेभिर्वचोभिरीमहे यं सीमिदन्य ईळते ॥ ॥१॥
जनासो अग्निं दधिरे सहोव्र्धंसहोवृधं हविष्मन्तो विधेम ते ।
स तवंत्वं नो अद्य सुमना इहाविता भवा वाजेषु सन्त्य ॥ ॥२॥
परप्र तवात्वा दूतं वर्णीमहेवृणीमहे होतारं विश्ववेदसमविश्ववेदसम् ।
महस्ते सतो वि चरन्त्यर्चयो दिवि सप्र्शन्तिस्पृशन्ति भानवः ॥ ॥३॥
देवासस्त्वा वरुणो मित्रो अर्यमा सं दूतं परत्नमिन्धतेप्रत्नमिन्धते ।
विश्वं सो अग्ने जयति तवयात्वया धनं यस्ते ददाश मर्त्यः ॥ ॥४॥
मन्द्रो होता गर्हपतिरग्नेगृहपतिरग्ने दूतो विशामसि ।
तवेत्वे विश्वा संगतानि वरताव्रता धरुवाध्रुवा यानि देवा अक्र्ण्वत ॥अकृण्वत ॥५॥
तवेत्वे इदग्ने सुभगे यविष्ठ्य विश्वमा हूयते हविः ।
सत्वंस त्वं नो अद्य सुमना उतापरं यक्षि देवान सुवीर्या ॥देवान्सुवीर्या ॥६॥
तं घेमित्था नमस्विन उप सवराजमासतेस्वराजमासते ।
होत्राभिरग्निं मनुषः समिन्धते तितिर्वांसो अति सरिधः ॥स्रिधः ॥७॥
घनन्तोघ्नन्तो वर्त्रमतरन रोदसीवृत्रमतरन्रोदसी अप उरु कषयायक्षयाय चक्रिरे ।
भुवत्कण्वे वृषा द्युम्न्याहुतः क्रन्ददश्वो गविष्टिषु ॥८॥
भुवत कण्वे वर्षा दयुम्न्याहुतः करन्ददश्वो गविष्टिषु ॥
सं सीदस्व महानसिमहाँ असि शोचस्व देववीतमः ।
वि धूममग्ने अरुषं मियेध्य सर्जसृज परशस्तप्रशस्त दर्शतम ॥दर्शतम् ॥९॥
यं तवात्वा देवासो मनवे दधुरिह यजिष्ठं हव्यवाहन ।
यं कण्वो मेध्यातिथिर्धनस्प्र्तंमेध्यातिथिर्धनस्पृतं यं वर्षावृषा यमुपस्तुतः ॥ ॥१०॥
यमग्निं मेध्यातिथिः कण्व ईध रतादधिऋतादधि ।
तस्य परेषोप्रेषो दीदियुस्तमिमा रचस्तमग्निंऋचस्तमग्निं वर्धयामसि ॥ ॥११॥
रायस्पूर्धि स्वधावोऽस्ति हि तेऽग्ने देवेष्वाप्यम् ।
रायस पूर्धि सवधावो.अस्ति हि ते.अग्ने देवेष्वाप्यम ।
तवंवाजस्यत्वं शरुत्यस्यवाजस्य श्रुत्यस्य राजसि स नो मर्ळमृळ महानसिमहाँ ॥असि ॥१२॥
ऊर्ध्व ऊ षु ण ऊतये तिष्ठा देवो न सविता ।
ऊर्ध्वोवाजस्यऊर्ध्वो वाजस्य सनिता यदञ्जिभिर्वाघद्भिर्विह्वयामहे ॥ ॥१३॥
ऊर्ध्वो नः पाह्यंहसो नि केतुना विश्वं समत्रिणं दह ।
कर्धीकृधी न ऊर्ध्वाञ्चरथाय जीवसे विदा देवेषु नो दुवः ॥ ॥१४॥
पाहि नो अग्ने रक्षसः पाहि धूर्तेरराव्णः ।
पाहि रीषत उत वा जिघांसतो बर्हद्भानोबृहद्भानो यविष्ठ्य ॥ ॥१५॥
घनेव विष्वग विविष्वग्वि जह्यराव्णस्तपुर्जम्भ यो अस्मध्रुकअस्मध्रुक् ।
यो मर्त्यः शिशीते अत्यक्तुभिर्मा नः स रिपुरीशत ॥ ॥१६॥
अग्निर्वव्ने सुवीर्यमग्निः कण्वाय सौभगमसौभगम् ।
अग्निः परावन मित्रोतप्रावन्मित्रोत मेध्यातिथिमग्निः साता उपस्तुतम ॥उपस्तुतम् ॥१७॥
अग्निना तुर्वशं यदुं परावत उग्रादेवं हवामहे ।
अग्निर्नयनअग्निर्नयन्नववास्त्वं नववास्त्वं बर्हद्रथंबृहद्रथं तुर्वीतिं दस्यवे सहः ॥ ॥१८॥
नि तवामग्नेत्वामग्ने मनुर्दधे जयोतिर्जनायज्योतिर्जनाय शश्वते ।
दीदेथ कण्व रतजातऋतजात उक्षितो यं नमस्यन्ति कर्ष्टयः ॥कृष्टयः ॥१९॥
तवेषासोत्वेषासो अग्नेरमवन्तो अर्चयो भीमासो न परतीतयेप्रतीतये ।
रक्षस्विनः सदमिद यातुमावतोसदमिद्यातुमावतो विश्वं समत्रिणं दह ॥॥२०॥
*[[ऋग्वेद:]]
|