|
<div class="verse">
<pre>
करीळंक्रीळं वः शर्धो मारुतमनर्वाणं रथेशुभमरथेशुभम् ।
कण्वा अभि परप्र गायत ॥ ॥१॥
ये पर्षतीभिर्र्ष्टिभिःपृषतीभिरृष्टिभिः साकं वाशीभिरञ्जिभिः ।
अजायन्त सवभानवः ॥स्वभानवः ॥२॥
इहेव शर्ण्वशृण्व एषां कशा हस्तेषु यद वदानयद्वदान् ।
नि यामञ्चित्रमृञ्जते ॥३॥
नि यामञ्चित्रं रञ्जते ॥
परप्र वः शर्धाय घर्ष्वयेघृष्वये तवेषद्युम्नायत्वेषद्युम्नाय शुष्मिणे ।
देवत्तं बरह्मब्रह्म गायत ॥ ॥४॥
परप्र शंसा गोष्वघ्न्यं करीळंक्रीळं यच्छर्धो मारुतममारुतम् ।
जम्भे रसस्य वाव्र्धे ॥वावृधे ॥५॥
को वो वर्षिष्ठ आ नरो दिवश्च गमश्चग्मश्च धूतयः ।
यत सीम अन्तंयत्सीमन्तं न धूनुथ ॥ ॥६॥
नि वो यामाय मानुषो दध्र उग्राय मन्यवे ।
जिहीत पर्वतो गिरिः ॥ ॥७॥
येषामयेषामज्मेषु अज्मेषुपृथिवी पर्थिवी जुजुर्वांजुजुर्वाँ इव विश्पतिः ।
भिया यामेषु रेजते ॥ ॥८॥
सथिरंस्थिरं हि जानम एषांजानमेषां वयो मातुर निरेतवेमातुर्निरेतवे ।
यत्सीमनु द्विता शवः ॥९॥
यत सीम अनु दविता शवः ॥
उदउदु उ तयेत्ये सूनवो गिरः काष्ठा अज्मेष्व अत्नतअज्मेष्वत्नत ।
वाश्रा अभिज्ञु यातवे ॥ ॥१०॥
त्यं चिद्घा दीर्घं पृथुं मिहो नपातममृध्रम् ।
तयं चिद घा दीर्घम पर्थुम मिहो नपातम अम्र्ध्रम ।
परप्र चयावयन्तिच्यावयन्ति यामभिः ॥ ॥११॥
मरुतो यद धयद्ध वो बलं जनांजनाँ अचुच्यवीतन ।
गिरीँरचुच्यवीतन ॥१२॥
गिरींर अचुच्यवीतन ॥
यद धयद्ध यान्ति मरुतः सं ह बरुवते ऽधवन्न आब्रुवतेऽध्वन्ना ।
शृणोति कश्चिदेषाम् ॥१३॥
शर्णोति कश चिद एषाम ॥
परप्र यात शीभम आशुभिःशीभमाशुभिः सन्ति कण्वेषु वो दुवः ।
तत्रो षु मादयाध्वै ॥ ॥१४॥
अस्ति हि षमाष्मा मदाय वः समसिस्मसि षमाष्मा वयम एषामवयमेषाम् ।
विश्वं चिदचिदायुर्जीवसे आयुर जीवसे ॥॥१५॥
*[[ऋग्वेद:]]
| 