"रामायणम्/अरण्यकाण्डम्/सर्गः ५८" इत्यस्य संस्करणे भेदः
Content deleted Content added
(लघु) अरण्यकाण्डे अष्टपञ्चाशः सर्गः ॥३-५८॥ इत्येतद् रामायणम्/अरण्यकाण्डम्/सर्गः ५८ इत्येतद् प्... |
No edit summary |
||
पङ्क्तिः १:
{{header
| title = [[../]]
| author = वाल्मीकिः
| translator =
| section = अरण्यकाण्डम्
| previous = [[रामायणम्/अरण्यकाण्डम्/सर्गः ५७|सर्गः ५७]]
| next = [[रामायणम्/अरण्यकाण्डम्/सर्गः ५९|सर्गः ५९]]
| notes =
}}
{{रामायणम्/अरण्यकाण्डम्}}
<div class="verse">
<pre>
'''श्रीमद्वाल्मीकियरामायणे अरण्यकाण्डे अष्टपञ्चाशः सर्गः ॥३-५८॥'''
स दृष्ट्वा लक्ष्मणम् दीनम् शून्यम् दशरथ आत्मजः ।
पर्यपृच्छत धर्माअत्मा वैदेहीम् आगतम् विना ॥३-५८-१॥
प्रस्थितम् दण्डक अरण्यम् या माम् अनुजगाम ह ।
क्व सा लक्ष्मण वैदेही याम् हित्वा त्वम् इह आगतः ॥३-५८-२॥
राज्य भ्रष्टस्य दीनस्य दण्डकान् परिधावतः ।
क्व सा
याम् विना न उत्सहे वीर मुहूर्तम् अपि जीवितुम् ।
क्व सा
पतित्वम् अमराणाम् वा पृथिव्याः च अपि लक्ष्मण ।
विना ताम् तपनीय आभाम् न इच्छेयम् जनक आत्मजाम् ॥३-५८-५॥
कच्चित् जीवति वैदेही प्राणैः प्रियतरा मम ।
कच्चित् प्रव्राजनम् वीर न मे मिथ्या भविष्यति ॥३-५८-६॥
सीता निमित्तम् सौमित्रे मृते मयि गते त्वयि ।
कच्चित्
स पुत्र राज्याम् सिद्ध अर्थाम् मृत पुत्रा तपस्विनी ।
उपस्थास्यति कौसल्या कच्चित् सौम्येन - सौम्य न - कैकयीम् ॥३-५८-८॥
यदि जीवति वैदेही गमिष्याम्य् आश्रमम् पुनः ।
सुवृत्ता यदि वृत्ता सा प्राणान् त्यक्ष्यामि लक्ष्मण ॥३-५८-९॥
यदि माम् आश्रम गतम् वैदेही न अभिभाषते ।
ब्रूहि लक्ष्मण वैदेही यदि जीवति वा न वा ।
त्वयि प्रमत्ते रक्षोभिः भक्षिता वा तपस्विनी ॥३-५८-११॥
सुकुमारी च बाला च नित्यम् च अदुःख दर्शिनी ।
मत् वियोगेन वैदेही व्यक्तम् शोचति दुर्मनाः ॥३-५८-१२॥
सर्वथा रक्षसा तेन जिह्मेन सुदुरात्मना ।
वदता लक्ष्मण इति उच्Cऐः तव अपि जनितम् भयम् ॥३-५८-१३॥
श्रुतः च मन्ये वैदेह्या स स्वरः सदृशो मम ।
त्रस्तया प्रेषितः त्वम् च द्रष्टुम् माम् शीघ्रम् आगतः ॥३-५८-१४॥
सर्वथा तु कृतम् कष्टम् सीताम् उत्सृजता वने ।
प्रतिकर्तुम् नृशंसानाम् रक्षसाम् दत्तम् अन्तरम् ॥३-५८-१५॥
दुःखिताः खर घातेन राक्षसाः पिशित अशनाः ।
तैः सीता निहता घोरैः भविष्यति न संशयः ॥३-५८-१६॥
अहो अस्मि व्यसने मग्नः सर्वथा रिपु नाशन ।
किम् तु इदानीम् करिष्यामि शंके प्राप्तव्यम् ईदृशम् ॥३-५८-१७॥
इति सीताम् वरारोहाम् चिंतयन् एव राघवः ।
आजगाम जन स्थानम् त्वरया सह लक्ष्मणः ॥३-५८-१८॥
विगर्हमाणो अनुजम् आर्त रूपम्क्षुधा श्रमेण एव पिपासया च ।
विनिःश्वसन् शुष्क मुखो विषण्णःप्रतिश्रयम् प्राप्य समीक्ष्य शून्यम् ॥३-५८-१९॥
स्वम् आश्रमम् स प्रविगाह्य वीरोविहार देशान् अनुसृत्य कांश्चित् ।
एतत् तत् इति एव निवास भूमौप्रहृष्ट रोमा व्यथितो बभूव ॥३-५८-२०॥
'''इति वाल्मीकि रामायणे आदि काव्ये अरण्यकाण्डे अष्टपञ्चाशः सर्गः ॥३-५८॥'''
| |||