<div class="verse">
<pre>
नयून्यू षु वाचं परप्र महे भरामहे गिर इन्द्राय सदने विवस्वतः ।
नू चिद धिचिद्धि रत्नं ससतामिवाविदन नससतामिवाविदन्न दुष्टुतिर्द्रविणोदेषु शस्यते ॥ ॥१॥
दुरो अश्वस्य दुर इन्द्र गोरसि दुरो यवस्य वसुन इनस पतिःइनस्पतिः ।
शिक्षानरः परदिवोप्रदिवो अकामकर्शनः सखा सखिभ्यस्तमिदं गर्णीमसि ॥गृणीमसि ॥२॥
शचीव इन्द्र पुरुक्र्द दयुमत्तमपुरुकृद्द्युमत्तम तवेदिदमभितश्चेकिते वसु ।
अतः संग्र्भ्याभिभूतसंगृभ्याभिभूत आ भर मा तवायतोत्वायतो जरितुः काममूनयीः ॥ ॥३॥
एभिर्द्युभिः सुमना एभिरिन्दुभिर्निरुन्धानो अमतिं गोभिरश्विना ।
इन्द्रेण दस्युं दरयन्त इन्दुभिर्युतद्वेषसःसमिषाइन्दुभिर्युतद्वेषसः रभेमहिसमिषा ॥रभेमहि ॥४॥
समिन्द्र राया समिषा रभेमहि सं वाजेभिः पुरुश्चन्द्रैरभिद्युभिः ।
सं देव्या परमत्याप्रमत्या वीरशुष्मया गोग्रयाश्वावत्यागोअग्रयाश्वावत्या रभेमहि ॥ ॥५॥
ते तवात्वा मदा अमदनअमदन्तानि तानि वर्ष्ण्यावृष्ण्या ते सोमासो वर्त्रहत्येषुवृत्रहत्येषु सत्पते ।
यत कारवेयत्कारवे दश वर्त्राण्यप्रतिवृत्राण्यप्रति बर्हिष्मते नि सहस्राणि बर्हयः ॥ ॥६॥
युधा युधमुप घेदेषि धर्ष्णुयाधृष्णुया पुरा पुरं समिदं हंस्योजसा ।
नम्या यदिन्द्र सख्या परावति निबर्हयो नमुचिं नाम मायिनम ॥मायिनम् ॥७॥
तवंत्वं करञ्जमुत पर्णयं वधीस्तेजिष्ठयातिथिग्वस्यवर्तनीवधीस्तेजिष्ठयातिथिग्वस्य ।वर्तनी ।
तवंत्वं शता वङगर्दस्याभिनत पुरो.अनानुदःवङ्गृदस्याभिनत्पुरोऽनानुदः परिषूता रजिश्वना ॥ऋजिश्वना ॥८॥
तवमेताञत्वमेताञ्जनराज्ञो जनराज्ञो दविर्दशाबन्धुनाद्विर्दशाबन्धुना सुश्रवसोपजग्मुषः ।
षष्टिं सहस्रा नवतिं नव शरुतोश्रुतो नि चक्रेण रथ्या दुष्पदाव्र्णक ॥दुष्पदावृणक् ॥९॥
तवमाविथत्वमाविथ सुश्रवसं तवोतिभिस्तव तरामभिरिन्द्रत्रामभिरिन्द्र तूर्वयाणमतूर्वयाणम् ।
तवमस्मैत्वमस्मै कुत्समतिथिग्वमायुं महे राज्ञे यूने अरन्धनायः ॥ ॥१०॥
य उद्र्चीन्द्रउदृचीन्द्र देवगोपाः सखायस्ते शिवतमा असाम ।
तवांत्वां सतोषामस्तोषाम तवयात्वया सुवीरा दराघीयद्राघीय आयुः परतरंप्रतरं दधानाः ॥॥११॥
*[[ऋग्वेद:]]
|