|
<div class="verse">
<pre>
असावि सोम इन्द्र ते शविष्ठ धर्ष्णवाधृष्णवा गहि ।
आ तवात्वा पर्णक्त्विन्द्रियंपृणक्त्विन्द्रियं रजः सूर्यो न रश्मिभिः ॥ ॥१॥
इन्द्रमिद्धरी वहतोऽप्रतिधृष्टशवसम् ।
इन्द्रमिद धरी वहतो.अप्रतिध्र्ष्टशवसम ।
रषीणांऋषीणां च सतुतीरुपस्तुतीरुप यज्ञं च मानुषाणाम ॥मानुषाणाम् ॥२॥
आ तिष्ठ वर्त्रहन रथंवृत्रहन्रथं युक्ता ते बरह्मणाब्रह्मणा हरी ।
अर्वाचीनं सु ते मनो गरावाग्रावा कर्णोतुकृणोतु वग्नुना ॥ ॥३॥
इममिन्द्र सुतं पिब जयेष्ठममर्त्यंज्येष्ठममर्त्यं मदममदम् ।
शुक्रस्य तवाभ्यक्षरनत्वाभ्यक्षरन्धारा धारा रतस्यऋतस्य सादने ॥ ॥४॥
इन्द्राय नूनमर्चतोक्थानि च बरवीतनब्रवीतन ।
सुता अमत्सुरिन्दवो जयेष्ठंज्येष्ठं नमस्यता सहः ॥ ॥५॥
नकिष टवद रथीतरोनकिष्ट्वद्रथीतरो हरी यदिन्द्र यछसेयच्छसे ।
नकिष टवानुनकिष्ट्वानु मज्मना नकिः सवश्वस्वश्व आनशे ॥ ॥६॥
य एक इद विदयतेइद्विदयते वसु मर्ताय दाशुषे ।
ईशानो अप्रतिष्कुत इन्द्रो अङग ॥अङ्ग ॥७॥
कदा मर्तमराधसं पदा कषुम्पमिवक्षुम्पमिव सफुरतस्फुरत् ।
कदा नःशुश्रवदनः गिरशुश्रवद्गिर इन्द्रो अङग ॥अङ्ग ॥८॥
यश्चिदयश्चिद्धि धि तवात्वा बहुभ्य आ सुतावानाविवासतिसुतावाँ आविवासति ।
उग्रं तत पत्यतेतत्पत्यते शव इन्द्रो अङग ॥अङ्ग ॥९॥
सवादोरित्थास्वादोरित्था विषूवतो मध्वः पिबन्ति गौर्यः ।
या इन्द्रेण सयावरीर्व्र्ष्णासयावरीर्वृष्णा मदन्ति शोभसे वस्वीरनु सवराज्यम ॥स्वराज्यम् ॥१०॥
ता अस्य पर्शनायुवःपृशनायुवः सोमं शरीणन्तिश्रीणन्ति पर्श्नयःपृश्नयः ।
परियाप्रिया इन्द्रस्य धेनवो वज्रं हिन्वन्ति सायकं वस्वीर...वस्वीरनु ॥स्वराज्यम् ॥११॥
ता अस्य नमसा सहः सपर्यन्ति परचेतसःप्रचेतसः ।
वरतान्यस्यव्रतान्यस्य सश्चिरे पुरूणि पूर्वचित्तये वस्वीर...वस्वीरनु ॥स्वराज्यम् ॥१२॥
इन्द्रो दधीचो अस्थभिर्व्र्त्राण्यप्रतिष्कुतःअस्थभिर्वृत्राण्यप्रतिष्कुतः ।
जघान नवतीर्नव ॥ ॥१३॥
इछन्नश्वस्यइच्छन्नश्वस्य यच्छिरः पर्वतेष्वपश्रितमपर्वतेष्वपश्रितम् ।
तद्विदच्छर्यणावति ॥१४॥
तद विदच्छर्यणावति ॥
अत्राह गोरमन्वत नाम तवष्टुरपीच्यमत्वष्टुरपीच्यम् ।
इत्था चन्द्रमसो गर्हे ॥गृहे ॥१५॥
को अद्य युङकतेयुङ्क्ते धुरि गा रतस्यऋतस्य शिमीवतो भामिनो दुर्ह्र्णायूनदुर्हृणायून् ।
आसन्निषून्हृत्स्वसो मयोभून्य एषां भृत्यामृणधत्स जीवात् ॥१६॥
असन्निषून हर्त्स्वसो मयोभून य एषां भर्त्यां रणधत स जीवात ॥
क ईषते तुज्यते को बिभाय को मंसते सन्तमिन्द्रं को अन्ति ।
कस्तोकाय क इभायोत राये.अधिरायेऽधि बरवत तन्वेब्रवत्तन्वे को जनाय ॥ ॥१७॥
को अग्निमीट्टे हविषा घर्तेनघृतेन सरुचास्रुचा यजाता रतुभिर्ध्रुवेभिःऋतुभिर्ध्रुवेभिः ।
कस्मै देवा आ वहानाशु होम को मंसते वीतिहोत्रः सुदेवः ॥ ॥१८॥
तवमङगत्वमङ्ग परप्र शंसिषो देवः शविष्ठ मर्त्यममर्त्यम् ।
न तवदन्योत्वदन्यो मघवन्नस्ति मर्डितेन्द्र बरवीमिब्रवीमि ते वचः ॥ ॥१९॥
मा ते राधांसि मा त ऊतयो वसो.अस्मान कदावसोऽस्मान्कदा चना दभनदभन् ।
विश्वा च न उपमिमीहि मानुष वसूनि चर्षणिभ्य आ ॥॥२०॥
</pre>
</div>
| 