"ऋग्वेदः सूक्तं १.९४" इत्यस्य संस्करणे भेदः

इमं सतोममर्हते जातवेदसे रथमिव सं महेमा मनीषया |।

यस्मै तवमायजसे स साधत्यनर्वा कषेति दधते सुवीर्यम |।

शकेम तवा समिधं साधया धियस्त्वे देवा हविरदन्त्याहुतम |।

भरामेध्मं कर्णवामा हवींषि ते चितयन्तः पर्वणा-पर्वणा वयम |।

विशां गोपा अस्य चरन्ति जन्तवो दविपच्च यदुत चतुष्पदक्तुभिः |।

तवमध्वर्युरुत होतासि पूर्व्यः परशास्ता पोता जनुषा पुरोहितः |।

यो विश्वतः सुप्रतीकः सद्रंं असि दूरे चित सन तळिदिवाति रोचसे |।

पूर्वो देवा भवतु सुन्वतो रथो.अस्माकं शंसो अभ्यस्तु दूढ्यः |।

वधैर्दुःशंसानप दूढ्यो जहि दूरे वा ये अन्ति वा के चिदत्रिणः |।

यदयुक्था अरुषा रोहिता रथे वातजूता वर्षभस्येव तेरवः |।

अध सवनादुत बिभ्युः पतत्रिणो दरप्सा यत ते यवसादो वयस्थिरन |।

अयं मित्रस्य वरुणस्य धायसे.अवयातां मरुतां हेळो अद्भुतः |।

देवो देवानामसि मित्रो अद्भुतो वसुर्वसूनामसि चारुरध्वरे |।

तत ते भद्रं यत समिद्धः सवे दमे सोमाहुतो जरसे मर्ळयत्तमः |।

यस्मै तवं सुद्रविणो ददाशो.अनागास्त्वमदिते सर्वताता |।

स तवमग्ने सौभगत्वस्य विद्वानस्माकमायुः पर तिरेहदेव |।